Πολλά ειπώθηκαν και γράφηκαν το τελευταίο διάστημα για τη μεγάλη και ωφέλιμη για τον τόπο διαδρομή του συντοπίτη μας Μανώλη Σκουλάκη. Οσα και να ειπωθούν, όσα και να γραφούν δεν εξαντλούν το μεγαλείο του ανθρώπου και το μεγάλο του έργο. Oσοι προσπάθησαν κατά καιρούς να μειώσουν τον Σκουλάκη και το έργο του, τουλάχιστον έσφαλαν. Τιμώντας τη μνήμη του καταθέτω τις σκέψεις μου (ξανα)ατενίζοντας τη φωτεινή του διαδρομή. Για να προλάβω κάποια σχόλια αναφέρω πως ο Σκουλάκης με ήξερε απλά σαν Κισσαμίτη και μάλιστα ξεχνώντας το όνομά μου όταν τυχαία συναντιόμασταν με αποκαλούσε “χωριανάκι”. Η απλή κατάθεση των σκέψεών μου στη μνήμη του, αισθάνομαι πως αποτελεί και “παραγγελιά” των μεγαλύτερών μου που δεν είναι στη ζωή, των γονιών, των απλών ανθρώπων, των ανθρώπων της υπαίθρου για τους οποίους ο Μανώλης ήταν ο άνθρωπός τους, το αποκούμπι τους. Η μνήμη μας είναι κοντή, γι’ αυτό πολλές φορές αδικούμε τον κρινόμενο. Ο Μανώλης ξεκίνησε την πορεία του από την Κίσσαμο την ιδιαίτερη πατρίδα του σαν γιατρός προσφέροντας σε δύσκολους καιρούς με αγάπη και ανιδιοτέλεια τις υπηρεσίες του. Η αγάπη του προς τους απλούς και φτωχούς ανθρώπους των χωριών και ο πλούσιος χαρακτήρας του “έκλεψαν” πολύ νωρίς την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους γι’ αυτόν: Καθόλου τυχαία λοιπόν ο κόσμος δέχθηκε με ενθουσιασμό την κάθοδό του στην πολιτική (αν και θα έχανε τον πολύτιμο γιατρό του), τον σήκωσε στα χέρια του και τον ετίμησε με την ψήφο του. Ηταν οι ταλαιπωρημένοι, παραγκωνισμένοι και ξεχασμένοι από την πολιτεία άνθρωποι των μετεμφυλιακών χρόνων και της πρόσφατης χουντικής περιόδου, οι δεύτερης κατηγορίας, οι μη προνομιούχοι. Ο Σκουλάκης πολιτικός και βουλευτής, με τον αέρα του, την αγάπη του και την λαϊκή παρουσία του έδωσε οξυγόνο και αίσθηση αξιοπρέπειας στους απλούς ανθρώπους. Προσέφερε πολλά στον τόπο μας, στα Χανιά και στην Ελλάδα. Ο νέος αυτοκινητόδρομος Χανιά – Καστέλι έγινε σκοπός της ζωής του, το πάλεψε σκληρά και τα κατάφερε. Οσο κι αν μετά από 35 χρόνια ο δρόμος είναι ανεπαρκής για τις σύγχρονες ανάγκες, αυτό δεν μειώνει τη σπουδαιότητα του έργου. Το νέο νοσοκομείο που ήταν επείγουσα ανάγκη για τα Χανιά επίσης έγινε σκοπός της ζωής του και τα καφέρε. Σαν υπουργός Υγείας πάλεψε και κατάφερε, Κέντρα Υγείας και νοσοκομεία σύγχρονα, να αποκτήσουν πολλές πόλεις της χώρας. Η συμβολή του στη δημιουργία κοινωνικών δομών όπως ο ΟΚΑΝΑ, τα ΚΑΠΗ, το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι για τους ηλικιωμένους κ.λπ. ήταν επίσης πολύ μεγάλη. Τα παραπάνω αποτελούν μέρος του πλούσιου έργου του. Οι πολίτες εκτιμώντας την προσφορά του, τον έστελναν με την ψήφο τους τιμώντας τον, επί δεκαετίες στη Βουλή. Η θέληση για την προσφορά τον έφερε στο τέλος της πολιτικής του διαδρομής, στο Δημαρχείο των Χανίων. Το έργο του σαν δήμαρχος ήταν σπουδαίο προσφέροντας πολλά στην πόλη και στους Χανιώτες. Κορυφαία προσφορά η εξασφάλιση της περιοχής των Αγίων Αποστόλων σαν δημοτικής και άρα λαϊκής περιουσίας. Βέβαια όποιος κάνει πολλά, αναπόφευκτα θα κάνει και λάθη. Βρέθηκαν κοντά του, όπως σε κάθε πολιτικό και άνθρωπο της εξουσίας, άνθρωποι με ιδιοτελείς σκοπούς, άνθρωποι που ιδεολογία τους έχουν τον παρασιτισμό και το προσωπικό όφελος. Μπορεί κάποιες φορές να ενέδωσε, να μην υπολόγισε σωστά, να μην αντιστάθηκε επαρκώς σε πιέσεις συμφερόντων και σε απαιτήσεις κομματικών μηχανισμών, όμως μέρος των όποιων τέτοιων αρνητικών φαινομένων πρέπει να χρεώνονται και σε εμάς τους αιτούντες και απαιτούντες πολίτες. Δυστυχώς ο πολιτικός μας πολιτισμός ήταν και παραμένει σε χαμηλό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά ο Σκουλάκης κράτησε καθαρή τη διαδρομή του στην πολιτική και τη ζωή. Δεν ήταν ο άνθρωπος των ισχυρών, της διαπλοκής και των συμφερόντων. Η πολιτική δε αποτέλεσε γι’αυτόν ευκαιρία πλουτισμού. Συμπεραίνοντας ο Σκουλάκης υπηρέτησε τον τόπο. Στη διαδρομή του, βάζουμε για πρόσημο ένα μεγάλο ΣΥΝ. Για την προσφορά του, του λέμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ο γιατρός, ο πολιτικός, ο αγωνιστής, ο άνθρωπος
