Ο Γολγοθάς ενός ονείρου!

Ως απαθείς θεατές ενός ατέλειωτου δράματος που εξελίσσεται στη χώρα μας, ολοένα με μεγαλύτερη ένταση, παρακολουθούμε εδώ και καιρό από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης! Βλέπουμε τις καραβιές των προσφύγων και άλλων μεταναστών να κατακλύζουν τα λιμάνια των νησιών μας, ανθρώπων που ήθελαν να ξεφύγουν από την κόλαση του εμφυλίου πολέμου! Όπλο τους η ελπίδα που μετατρέπει τις ψυχές τους σε μηχανές αναζήτησης για μια καλύτερη ζωή, για μια νέα πατρίδα, ελεύθερη, χωρίς αποκλεισμούς και ξενοφοβίες! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πούλησαν το βιος τους και ακολούθησαν το ένστικτο της επιβίωσης! Πλήρωσαν όσο – όσο τους δουλεμπόρους για μια θέση στα σαπιοκάραβα του θανάτου, για μια θέση στον ήλιο, αναζητώντας μια χώρα ελεύθερη χωρίς πολέμους και αίμα! Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που βίωσαν τη βία και τον ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που αντίκρισαν την επίγεια κόλαση του θανάτου, που αντιστάθηκαν ενάντια στο μίσος και τα άγρια ένστικτα πληρωμένων δολοφόνων μέσα στην ίδια τους τη χώρα! Και όλα αυτά χάρη στα πάθη αιώνων μεταξύ απολυταρχικών καθεστώτων και θρησκευτικών φανατισμών! Στις χώρες αυτές που η βία είναι νόμος και ο φανατισμός τρόπος ζωής  απόλυτος! Εκεί που τα παιδιά με το ξύπνημα της μέρας αντί να αντικρίσουν το φως του ήλιου, αντικρίζουν τη φρίκη του πολέμου και τα μάτια των αιμοσταγών δολοφόνων! Εκεί που αντί για σχολείο, πάνε στα καταφύγια για να γλυτώσουν τη ζωή τους!
Η χώρα μας ανέκαθεν ήταν χώρα φιλοξενίας και δημιουργίας πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος. Στο γεωπολιτικό σταυροδρόμι που βρίσκεται πάντα ήταν αποδέκτης μεταναστών και πολιτικών προσφύγων, πάντα είχε μια θέση στην καρδιά της για τους κατατρεγμένους του κόσμου! Σήμερα, μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και συνθήκες για τη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και της Ε.Ε. οι χώρες της Ευρώπης μπορούν να δεχθούν πρόσφυγες που ζητούν άσυλο, ασφάλεια και εργασία. Ωστόσο η χώρα μας, όπως και η γειτονική Ιταλία δέχονται κάθε χρόνο και ιδιαίτερα φέτος τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από τις εμπόλεμες περιοχές της Μ. Ανατολής κι όχι μόνο! Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου χρησιμοποιούνται ως γέφυρες απ’ όπου διαβαίνουν καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες! Ο συνωστισμός στις προκυμαίες είναι απερίγραπτος και οι συνθήκες διαβίωσης των εξαθλιωμένων αυτών ψυχών απάνθρωπες! Η λύση πάντως δεν είναι η μεταφορά τους στην Ομόνοια και τη Βικτώρια και η «αποθήκευσή» τους σε προσωρινά κέντρα κράτησης, με ότι αυτό συνεπάγεται, αλλά η ασφαλής προώθησή τους στις χώρες της Ευρώπης! Η γηραιά ήπειρος, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής στο τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα που έχει προκύψει. Χρειάζεται ανανέωση του γερασμένου πληθυσμού της και είναι πιθανόν οι νέοι μετανάστες που κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές πόλεις, σιγά – σιγά να μεταλλάξουν της ήπειρό μας σε μια πανσπερμία πολιτισμών! Να δημιουργηθεί μια ήπειρος, μια χώρα, όπου δεν θα υπάρχουν αποκλεισμοί και σύνορα κρατών, αλλά θα κατοικούν άνθρωποί που θα κινούνται και θα εργάζονται ελεύθερα!