ΕΝΑΣ δημοτικός κήπος δημιουργείται για τους ντόπιους-και ξένους- ως τόπος περιπάτου, ανάπαυσης, συνάντησης, χαλάρωσης, αναψυχής. Με οικογενειακές στιγμές “ευτυχίας” όπου τα παδιά ξεδίνουν στις παιδικές χαρές, με καφενεία για τις μεγαλύτερες ηλικίες, με πρόσβαση στη σύγχρονη τεχνολογία, με διευκολύνσεις για ΑμΕΑ. Κυρίως, με πολύ πράσινο και δέντρα, ώστε να “χορταίνει” πράσινο το μάτι. Ένας δημοτικός κήπος αποτελεί τον βασικό πνεύμονα μιας πόλης, ως χώρος “αποτοξίνωσης” από την τύρβη και την καθημερινότητα της πόλης… Αλλά, να πώς είδε τον “ανανεωμένο δημοτικό κήπο” (φωτό, 1), ένας σημαίνων άνθρωπος των Κρητικών Γραμμάτων, συνιδρυτής του περιοδικού (ηλεκτρονικού και έγχαρτου) “Νεο Πλανόδιον”, ο ποιητής και μεταφραστής Κώστας Κουτσουρέλης (1965-). Γράφει:
“Ενάμιση αιώνα έζησε ο Δημοτικός Κήπος των Χανίων, έργο του θρυλικού Ρεούφ Πασά, με το χώμα του. Όχι πια. Η τελευταία «ανάπλαση» απέδωσε ό,τι αποδίδουν συνήθως οι αναπλάσεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα: μια απέραντη τσιμεντάδα… Δεντράκια φυλακισμένα, χοντρά μπετονένια στηθαία, μια ασπράδα εκτυφλωτική που αντανακλά τον ήλιο και τη θερμότητα και ειδικά αυτές τις μέρες διώχνει τους πάντες. Ακόμη και το χαλίκι του ιστορικού Καφενείου κάτω από τα πυκνόφυλλα δέντρα σαρώθηκε, τσιμέντο κι εκεί. Ακόμη και η παλιά κρήνη ενόχλησε και ξηλώθηκε. Πολλά δέντρα κόπηκαν κι όσα απέμειναν κλαδεύτηκαν ανηλεώς. Πώς το έγραφε ο Σεφέρης στις Μέρες του; Προκόβουμε καταπληκτικά»” [https://neoplanodion.gr/2023/07/29/perastika-07-23/]
Ο γυμνός Κήπος
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Ο “Γυμνός Κήπος” αντανακλά ξεκάθαρα την αισθητική και την περιβαλλοντική αναισθησία των “αρμόδιων” δημοτικών υπηρεσιών. Είναι εκπληκτικό πώς η αθρόα αφαίρεση των μεγάλων δένδρων του ιστορικού πάλαι ποτέ Δημοτικού μας Κήπου κρίθηκε επιβεβλημένη και ακόμα πιο ακατανόητο η απόλυτη αδιαφορία για αντικατάστασή τους (φυσικά εδώ γελάμε, γιατί ένα αιωνόβιο δένδρο πολύ απλά δεν αντικαθίσταται επί δύο γενεές τουλάχιστον – αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον Δήμο Χανίων που ξαφνικά το 2021 μίσησε τον Κήπο του. Ντροπή έναντι των συμπολιτών θα έπρεπε να αισθάνονται όσοι κατάντησαν αυτή την όαση πρασίνου μια απλή συνοικιακή αλάνα, όσοι ανέχθηκαν την κατάντια αυτή και όσοι (στην ουσία ένας) προσπάθησαν να μας αποκοιμίσουν διαβεβαιώνοντας ότι “μόνο τα ζώα και τα δένδρα δεν θα πειραχτούν”, ενώ ήταν τα μόνα που πειράχτηκαν – μαζί με το ιστορικό καφενείο, είναι αλήθεια. Και εις ανώτερα, Κύριοι. Καλές εκλογές.
Στα παραπάνω σχόλια να συμπληρώσω μια απορία: Που τελικά τα πήγαν όλα τα ζώα, πουλιά, πάπιες, κύκνους;;; Αρχικά ο δήμος,(χωρίς καμιά ντροπή), ανάφερε ότι θα τα πήγαιναν στο Αττικό πάρκο, κάτι που ο διευθυντής του πάρκου το διέψευσε δημόσια! Από κει και πέρα κανείς δεν αναρωτήθηκε τι έγιναν αυτά τα ταλαίπωρα. Ούτε καν οι εθελοντές των φιλοζωικών ανάφεραν κάτι.