Η πνευµατική ικανότητα κάθε ανθρώπου συνίσταται στο να ανασυνθέτει παραστάσεις εκ παλαιών παραδόσεων για επωφελείς και όχι επιβλαβείς σκοπούς. Ο πολιτικός αναζητά εµπνεύσεις, ιδεολογικό προσανατολισµό, καταθέτει δε πολιτισµικές προτάσεις παρεµβαίνοντας στο προσκήνιο, ενίοτε και στο παρασκήνιο, να κινεί τα νήµατα στην κατεύθυνση που ο ίδιος επιθυµεί.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φιλοτεχνεί ένα δικό του τρόπο, να επικοινωνεί µε τα εκλεγµένα µέλη του κόµµατος διά µηνυµάτων µέσω διαδικτύου, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις των κοµµατικών οργάνων, τα οποία καταγγέλλει ως εσωκοµµατική αντιπολίτευση, ότι προωθούν σενάρια διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην ουσία ο ίδιος το επιδιώκει.
Πολύ λίγη γνώση έχει για την αξία του ονόµατος και των συµβόλων µιας παράταξης και δυστροπεί για αυτά που ο κάθε αρχηγός, όταν αναλαµβάνει τα ηνία της διοίκησης, οφείλει να πράξει. Είναι ανορθόδοξο να εξαπολύει βαρύτατες αιχµές εναντίον του κ. Τσίπρα, ότι «παρέλαβε οργανωτικό και οικονοµικό χάος» και εγωιστικό να λέει ότι επί τούτου θα δώσει λεπτοµέρειες όποτε αυτός κρίνει. Στοχεύει να “αποτσιπροποιήσει” οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ, ν’ αλλάξει τίτλο και σύµβολο και να ιδρύσει δικό του κόµµα, αντιγράφοντας τον Κων/νο Καραµανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο κ. Κασσελάκης προτίθεται να επιβάλει µία τάξη, ώστε όλοι να υπακούουν σ’ αυτόν, αρχής γενοµένης από την αντικατάσταση του προέδρου της Κ.Ο. Σ. Φάµελου, ο οποίος ευθαρσώς εξέφρασε την άποψη «να γίνει πρόταση µοµφής εναντίον του». Λειτουργεί αντικαθεστωτικά και δηµιουργεί “χαοτική κατάσταση χωρίς προηγούµενο”. Αρνήθηκε να γίνει µυστική ψηφοφορία στην Κ.Ο. στην οποία είχε ισχνή πλειοψηφία µετά και τη διαγραφή της κας Αθηνάς Λίνού.
Αντί ο αρχηγός Κασσελάκης ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες συγκρότησης µιας πλειοψηφικής παράταξης που να “προµηνύει” την κατάρρευση του “επιτελικού κράτους της δεξιάς” όπως λέει, είπε στους βουλευτές του «να αναδείξουµε τη συλλογική µας ποιότητα και όχι τις ατοµικές µας µικροδιαφωνίες». ∆ηλαδή να υπάρξει ανασύνθεση της προοδευτικής παράταξης και να βρεθεί µακροπρόθεσµη λύση για όλα τα προβλήµατά της.
Σοβαρότατη εσωκοµµατική κρίση προκάλεσε η αντικατάσταση του προέδρου τη Κ.Ο. Φάµελου που “έπληξε την ενότητα. Παραβιάστηκε η απόφαση του Συνεδρίου για συλλογικότητα” και οδηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ ένα περιορισµένου µεγέθους ασθενικό κόµµα.
Φαίνεται ότι έχει αρχίσει ο κατακερµατισµός των προοδευτικών δυνάµεων. Τούτο συµβάλλει στη µη αντιµετώπιση της στρεβλής πολιτικής, στη µη ανεύρεση πρότασης εναλλακτικής διακυβέρνησης της χώρας, που να αµβλύνονται τα πάθη και να ελαττώνεται η οξύτητα της δυσαρέσκειας των πολιτών. Να βρίσκεται διέξοδος απ’ τα καθηµερινά προβλήµατα, γιατί διαµορφώνεται ένα οµιχλώδες σκηνικό που επιβαρύνει όλο το φάσµα των πολιτικών που κρίνεται στα πλαίσια της νοµιµότητας και της εφαρµογής των νόµων.
