ΖΟΥΜΕ σε ένα ευλογημένο νησί που σπάνια στερείται ένα από τα βασικά αγαθά επιβίωσης του ανθρώπου, το νερό. Έχουμε υδροφόρες υπόγειες ζώνες με άφθονο νερό που πηγάζει από τα ψηλά βουνά-τις Μαδάρες. Και μόνο γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες…
ΣΤΙΣ 22 Μαρτίου (κάθε χρόνο) «γιορτάζεται» η Παγκόσμια Ημέρα Νερού που καθιερώθηκε από το 1992. Το 2019, η Ημέρα είχε θεματικό επίκεντρο «την πρόσβαση σε καθαρό νερό για όλους χωρίς διακρίσεις» (Leaving No one Behind). Όμως, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, σχεδόν 2,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο στερούνται πρόσβασης σε ασφαλές νερό στην κατοικία τους. Κι ακόμη, περίπου τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού(!) αντιμετωπίζουν σημαντική έλλειψη νερού, για τουλάχιστον ένα μήνα τον χρόνο. Τα στοιχεία είναι τρομακτικά, αν σκεφτούμε πως εμείς εδώ, νιώσαμε -για λίγες μέρες- την έλλειψη πόσιμου νερού στα τέλη Φεβρουαρίου με τις καταστροφές που επέφερε στο νησί η «Ωκεανίδα».
EΤΣΙ, όσο ουτοπικό κι αν είναι, οφείλουμε να συμβάλλουμε -με τον τρόπο μας και με πρωτοβουλίες- ώστε όλοι οι άνθρωποι, ειδικά οι νέες γενιές των υποβαθμισμένων χωρών, και χωρίς καμιά διάκριση, να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Μάλιστα, αυτή η ανάγκη, σύμφωνα με την UNICEF, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα και όχι ως προνόμιο.
ΕΙΝΑΙ εντυπωσιακό ότι παιδιά κάτω των πέντε ετών που ζουν σε εμπόλεμες ζώνες (Συρία κ.λπ.) «έχουν 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν(!) από διαρροϊκές ασθένειες που συνδέονται με μολυσμένο νερό, παρά από την ένοπλη βία», όπως αναφέρει η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF Ενριέτα Φορ.
ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως είναι καθήκον του λεγόμενου «πολιτισμένου» κόσμου, να προσφέρει την αναγκαία τεχνογνωσία, εμπειρία και τα αναγκαία υλικά, ώστε τα παιδιά του 3ου κόσμου ή των εμπόλεμων ζωνών, να έχουν τουλάχιστον πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Δεν αρκούν οι πρωτοβουλίες και οι, ούτως ή άλλως αναγκαίες παρουσίες των “Γιατρών Χωρίς Σύνορα” ή των “Γιατρών του Κόσμου” καθώς και των ιεραποστολών των Εκκλησιών. Ο ανθρωπισμός θα πρέπει να λάβει παγκόσμια πρακτική μορφή, μη περιοριζόμενος σε ευχολόγια και “ελεημοσύνες” των μεγάλων!
