O… “ίδιος άνθρωπος”

Υπάρχει ένα τραγούδι που τραγουδάει ο Ζαφείρης Μελάς µε τίτλο “Ο ίδιος άνθρωπος”.
Καθαρά καψούρικο, πιασάρικο, για έναν έρωτα που δεν… ευόδωσε!
Λέει µεταξύ άλλων στο ρεφραίν του:
«Ο ίδιος άνθρωπος που µε γοήτευσε,
ο ίδιος άνθρωπος µ’ απογοήτευσε…», κ.λπ. Ξεκινάει δε: «Την εµπιστεύτηκα, ήτανε άγγελος την ερωτεύτηκα…» κ.λπ., κ.λπ.
Και µετά… όπως ίσως αντιλαµβάνεστε ο άγγελος αναφέρει ότι δεν ήταν… άγγελος!
Τώρα η αλήθεια είναι ότι δεν εξετάζουµε ποιος ευθύνεται για να µετατραπεί ο άγγελος σε… µη άγγελο! Τα πάντα χρήζουν διερεύνησης και µέχρι να αποδειχθεί η αλήθεια, οφείλουµε να είµαστε πολύ προσεκτικοί για το ‘‘τις πταίει’’!
Και στη συγκεκριµένη περίπτωση όµως εµείς υποβαλλόµαστε από τον τραγουδιστή – θύµα· συµπάσχουµε µαζί του και τελικά θεωρούµε βάσει των λεγοµένων του ότι ο άνθρωπος από τον οποίο απογοητεύθηκε, άλλαξε ρότα και από τα γούτσου – γούτσου, πέρασε στο «δεν σε είδα, δεν σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω».
Είναι όµως έτσι;
Μήπως τελικά την κουτσουκέλα την έκανε αυτός που αναστενάζει, κλαίει και οδύρεται; Αυτός που φωνάζει πως υποφέρει, πως απογοητεύθηκε και καταδυκνύει έναν ένοχο που όµως δεν είναι ένοχος;
Η απάντηση λοιπόν δεν είναι εύκολο να δοθεί, και πάντα πρέπει να έχουµε κατά νου πως: «ό,τι λάµπει δεν είναι χρυσός» «της αλεπούς τα µάτια και το διάβολο παντρεύουν»!
Κάποιες φράσεις οι παραπάνω που µοιάζουν ακαταλαβίστικες σε ένα κόσµο που έχει συνηθίσει να ζει µε ταχύτητα και να βγάζει γρήγορα συµπεράσµατα δίχως να σκέφτεται!