Μεγάλη Εβδοµάδα πλέον. Η επίγεια ζωή του Ιησού Χριστού πλησιάζει στο τέλος της και οι µέρες τούτες έχουν ξεχωριστή σηµασία για τους χριστιανούς. Μια ζωή που ήταν γεµάτη µε τη διδασκαλία και τη θαυµατουργή αγάπη του προς το ανθρωπολόι, ώστε όλοι να νιώσουν και να καταλάβουν το µέγεθος της στοργής του Θεού.
Θα θέλαµε, λοιπόν, στο παρόν σηµείωµα να σταθούµε στα σηµεία εκείνα των Ευαγγελίου του Μάρκου όπου ο Ιησούς Χριστός διακηρύττει τη δύναµη της πίστης προς το Θεό και της σηµασίας της για τους ανθρώπους.
Πρώτα – πρώτα, ας δοκιµάσουµε να ορίσουµε τι είναι, κατά τη γνώµη µας, πίστη. Έτσι θεωρούµε σε ό,τι αφορά το χριστιανισµό πως είναι η σταθερή και ακλόνητη, η ειλικρινής και άδολη αποδοχή από τους ανθρώπους της ύπαρξης, της δύναµης και της παρουσίας της Αγίας Τριάδας στην καθηµερινή ανθρώπινη ζωή: Του Θεού, ως πανάγαθου και φιλεύσπλαχνου και στοργικού πατέρα του Υιού του, του Κυρίου ηµών Ιησού Χριστού, και του Αγίου Πνεύµατος.
Όταν, λοιπόν, έπιασε τον Ιησού και τους µαθητές του ανεµοστρόβιλος µεσοπέλαγα και αυτοί φοβήθηκαν, εκείνος καταλάγιασε τη φουσκοθαλασσιά και είπε στους τροµοκρατηµένους µαθητές: «∆ιὰ τί εἶσθε οὕτω δειλοί; πῶς δὲν ἔχετε πίστιν;» [Κατά Μάρκον – Κεφ. 4:40].
Ακολούθως, αφού ο Χριστός θεραπεύει την επί δωδεκαετία έχουσα ρύση αίµατος γυναίκα που είχε προστρέξει σε αυτόν επιθυµώντας τη βοήθειά του, τής λέει: «Θύγατερ, ἡ πίστις σοῦ σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ ἔσο ὑγιής ἀπὸ τῆς µάστιγός σου» [Κατά Μάρκον – Κεφ. 5:34].
Στη συνέχεια, προς τον πατέρα ενός άλαλου αγοριού που γύρευε να τους βοηθήσει ο Χριστός απευθύνεται πριν θεραπεύσει το αγόρι µε τα εξής λόγια: «ἐὰν δύνασαι νὰ πιστεύσῃς, πάντα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸν πιστεύοντα» [Κατά Μάρκον – Κεφ. 9:23].
Στο κεφάλαιο 10 (εδάφια 46 ως 52) ο ευαγγελιστής Μάρκος αφηγείται τη θεραπεία του τυφλού Βαρτίµαιου στην Ιεριχώ. Η αφήγηση κλείνει µε τον Ιησού που οµιλεί στο Βαρτίµαιο πριχού του δώσει το φως του: «Ὕπαγε, ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε.»
«Πάντα ὅσα προσευχόµενοι ζητεῖτε, πιστεύετε ὅτι λαµβάνετε, καὶ θέλει γείνει εἰς ἐσᾶς» [Κατά Μάρκον – Κεφ. 11:24] λέει, εξάλλου, ο Ιησούς στους µαθητές του µετά το περιστατικό µε την ξεραµένη συκιά.
Και θα ολοκληρώσουµε µαζύ µε τις ευχές µας για το Πάσχα και τούτο το αρθρίδιό µας µε τα λόγια του Ιησού Χριστού προς τους χωρίς τον Ιούδα τον Ισκαριώτη έντεκα µαθητές του έπειτα από την Ανάστασή του. Όταν, λοιπόν, αναστηµένος εµφανίστηκε µπροστά τους, καταρχάς τους επέπληξε για την απιστία τους προς την Μαρία τη Μαγδαληνή και εκείνους που είχαν πάει και τους είχαν πει ότι ο Χριστός ανέστη. Μετά, όµως, τους είπε να πάνε να κηρύξουν τα καλά νέα της αναστάσεως και τη χριστιανική διδασκαλία σε όλη την ανθρωπότητα και τους επισηµαίνει: Ὅστις πιστεύσῃ καὶ βαπτισθῇ θέλει σωθῆ, ὅστις ὅµως ἀπιστήσῃ θέλει κατακριθῆ» [Κατά Μάρκον – Κεφ. 16:16].
*Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι Φιλόλογος,
Msc ∆ιαχ/σης Πολιτιστικής Κληρονοµιάς
και ∆ιαχ/σης Πληροφ/κων συστηµάτων
