Αναγιγνώσκοντας το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, συναντούμε πολλά θαύματα του Ιησού Χριστού κατά την επίγεια ζωή του.
Στο παρόν σημείωμα, με τη «βοήθεια» της Καινής Διαθήκης σε μετάφραση του Νεοφύτου Βάμβα, θα αναζητήσουμε τις αντιδράσεις των θεραπευμένων από τον Ιησού ή/ και των συγγενικών τους προσώπων μετά τη θαυματουργό θεραπεία της νόσου από της οποίας μαστίζονταν.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τον εμπύρετο υιό του αξιωματούχου του βασιλιά στην Καπερναούμ (κεφάλαιο δ’, 46 – 53). Μόλις θεράπευσε το παιδί ο Ιησούς από τον πυρετό που κόντεψε να το οδηγήσει στο θάνατο, ο πατέρας του πίστεψε στο Χριστό και μαζύ του και όλοι όσοι ζούσαν στο σπίτι του.
Έπεται η σειρά του παραλυτικού της Βηθεσδά (κεφάλαιο ε’, 1 – 17). Ο ιατρευθείς άρχισε, μετά τη θαυματουργό πρώτη του συνάντηση με τον Χριστό, να περπατά και όταν αργότερα ξαναβρήκε τον Ιησού, τον υπέδειξε στους Ιουδαίους ως ιατρεύσαντα αυτόν. Και αυτοί, έκτοτε, επειδή καταπάτησε την αργία του Σαββάτου καίτοι έδωσε την υγεία σε έναν χρόνια παραλυτικό, άρχισαν να μηχανορραφούν εναντίον του Χριστού, για να τον θανατώσουν.
Το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου θ’ του Ευαγγελίου του Ιωάννου είναι αφιερωμένο στη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού (1 – 38). Μετά την αποκατάσταση της οράσεώς του, ο άχρι τούδε τυφλός συναντά τους γείτονές του, οι οποίοι μένουν έκπληκτοι από ό,τι βλέπουν, αν και αυτός τους διηγείται ό,τι έγινε με τον Ιησού. Ακολούθως, επειδή ήταν πάλι Σάββατο, τον οδηγούν στους Φαρισαίους, οι οποίοι και τον ρώτησαν πώς ανέβλεψε και αμφισβήτησαν ότι τωόντι ήταν τυφλός και φώναξαν και τους γονείς του. Οι γονείς του επιβεβαίωσαν ότι ο γιος τους ήταν τυφλός, αλλά φοβούμενοι μήπως τους διώξουν από τη συναγωγή, ώθησαν τους Φαρισαίους να ξαναφωνάξουν τον μέχρι πριν λίγο τυφλό. Στη δεύτερή του συνομιλία με τους Ιουδαίους, όμως, ο αναβλέψας νεανίας να μη δέχεται ότι αυτός που του έδωσε το φως είναι αμαρτωλός, με αποτέλεσμα, αυτοί ν’ αρνηθούν κάθε σχετική κουβέντα και να τον προπηλακίσουν. Λίγο μετά, σε νέα συνάντησή του με τον Ιησού, ομολόγησε ότι τον πιστεύει ως Υιό του Θεού και τον προσκύνησε.
Όπως βλέπουμε, δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι θεραπευμένοι και οι οικείοι αυτών κατά τον ίδιο τρόπο τον Ιησού Χριστό. Άλλοι πιστεύουν σε αυτόν ως Υιό του Θεού και άλλοι τον αρνούνται. Γεγονός, όμως, αναμφισβήτητο είναι το ότι ο Χριστός θαυματούργησε και έδωσε ξανά την υγεία σε νοσούντες συνανθρώπους μας από αγάπη στον άνθρωπο και με πρόθεση να συμβάλει στη σωτηρία της ανθρωπότητας από κάθε δεινά.
