Μία νέα μελέτη της διαστημικής σκόνης δείχνει ότι το νερό πάνω στη Γη μπορεί να δημιουργήθηκε κάποτε στο διάστημα με τη βοήθεια του ηλιακού ανέμου, του ρεύματος φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που εξαπολύει συνεχώς ο Ήλιος. Για πρώτη φορά υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι -μάλλον απρόσμενα- το άστρο μας μπορεί να έχει παίξει ρόλο-κλειδί στην παρουσία του νερού πάνω στον πλανήτη μας, καθώς φαίνεται ότι ο «άνεμός» του είναι σε θέση να ακτινοβολήσει και να μετατρέψει σε νερό τους κόκκους σκόνης στο διάστημα.
Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Λιουκ Ντάλι της Σχολής Γεωγραφίας και Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», ανέλυσαν δείγματα που το ιαπωνικό σκάφος «Χαγιαμπούσα» είχε συλλέξει από τον αστεροειδή «Ιτοκάβα» το 2010.
Με τη βοήθεια της τεχνικής της ατομικής τομογραφίας μέτρησαν τη δομή των κόκκων σκόνης του αστεροειδούς και ανίχνευσαν μόρια νερού. Τα τελευταία σχηματίστηκαν όταν ιόντα υδρογόνου από τον ηλιακό άνεμο συγκρούστηκαν με σωματίδια σκόνης από τον διαστημικό βράχο, αλλάζοντας τη χημική σύνθεσή τους.
«Με το πέρασμα του χρόνου, η επίπτωση των ιόντων υδρογόνου σε συνδυασμό με τα άτομα οξυγόνου από τα υλικά στον βράχο δημιουργούν νερό παγιδευμένο μέσα στον αστεροειδή», δήλωσε ο Ντάλι. Τα μόρια νερού που βρέθηκαν στον αστεροειδή «Ιτοκάβα» μοιάζουν -από πλευράς ισοτόπων- με τα μόρια νερού στη Γη.
Οι ερευνητές εικάζουν πως έτσι μπορεί να δοθεί μία εξήγηση στην παλαιότερη θεωρία ότι οι αστεροειδείς έφεραν το νερό στον πλανήτη μας όταν έπεσαν πάνω του. Ο καθηγητής Φιλ Μπλαντ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Κέρτιν εκτίμησε ότι στον «Ιτοκάβα» ανακαλύφθηκε αρκετό νερό που ισοδυναμεί με 20 λίτρα νερού για κάθε κυβικό μέτρο πετρώματος, άρα είναι δυνατό πριν δισεκατομμύρια χρόνια να μεταφέρθηκε μία σημαντική ποσότητα νερού στη Γη από τους αστεροειδείς.
Μία επιπρόσθετη εξήγηση είναι ότι η συνεισφορά του ηλιακού ανέμου για τη δημιουργία νερού μέσα στη διαστημική σκόνη μπορεί να λειτουργήσει απευθείας και όχι μόνο με τη «μεσολάβηση» των αστεροειδών ως φορέων του νερού στη Γη, καθώς πριν δημιουργηθεί ένας πλανήτης βρίσκεται σε μορφή ενός δίσκου σκόνης και πετρωμάτων σε τροχιά γύρω από ένα άστρο. Αυτά τα συστατικά υλικά, υπό την επήρεια του ηλιακού ανέμου, μπορεί σχεδόν εξαρχής να απέκτησαν μέσα τους νερό.
Καθώς η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και άλλες διαστημικές υπηρεσίες ετοιμάζονται να δημιουργήσουν μόνιμες βάσεις στη Σελήνη, η ανακάλυψη ανοίγει τον δρόμο για την άντληση νερού απευθείας από τη σκόνη στην επιφάνεια του φεγγαριού ή και πλανητών στο μέλλον.
Οι ερευνητές αναμένουν προς μελέτη τα νέα δείγματα που συνέλλεξε τα ιαπωνικό σκάφος «Χαγιαμπούσα 2» και έφερε στη Γη το 2020, έτσι ώστε να επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους.
