[«Δεν θα φύγουν από εδώ οι υπουργοί μέχρις ότου κατοχυρώσουμε ότι τα πράγματα ρολάρουν», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την ολοκλήρωση της δίωρης ανοικτής συνάντησης που είχε με τις επιτροπές κατοίκων στο Μάτι, στη διάρκεια της οποίας συζήτησαν όλα τα θέματα που τους απασχολούν και για τα οποία αγωνιούν.].
Tα παραπάνω διαβάζουμε σε σχετικό ρεπορτάζ. Δηλαδή, με άλλα λόγια, για ένα σύγχρονο κράτος -που σημειωτέον δεν μπορεί να προλάβει την καταστροφή- χρειάζονται οι υπουργοί του να είναι παρόντες στην επίβλεψη των έργων για την αποκατάσταση πληγέντων περιοχών. Διαφορετικά δεν… ρολάρει!
Οχι, αυτό δεν είναι ο ορισμός του σύγχρονου κράτους που ονειρευόμαστε αλλά μάλλον εξακολουθούμε να βαδίζουμε στα χνάρια του παρελθόντος όπου οι δημόσιοι λειτουργοί του δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους με αποτέλεσμα να χρήζει η φυσική παρουσία του ανωτέρου τους ώστε να “κινηθούν” οι διαδικασίες και να δουλέψει… η μηχανή.
Αυτή η παραπάνω σκέψη είναι η μία άποψη, η ήπια! Γιατί υπάρχει και μία άλλη άποψη που υποστηρίζει ότι τα λόγια αυτά του πρωθυπουργού είναι εμφορούμενα αυτού του ιδιότυπου λαϊκισμού που σε αυτόν υποκύπτει ο λαός ακόμη!
Διότι όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πιάνει αλά μπρατσέτα έναν απλό άνθρωπο, έναν πολίτη -(ιδέ σελ. 17 σημερινού φύλλου) και του απευθύνει το «Δεν θα φύγουν από εδώ οι υπουργοί μέχρις ότου κατοχυρώσουμε ότι τα πράγματα ρολάρουν», ε τότε όλοι θυμόμαστε τα παρόμοια τσιτάτα περί σκισίματος μνημονίων, περί ζουρνάδων και χορών των Αγορών… κ.λπ.
…Ωστόσο τούτα τα λόγια του κ. Τσίπρα με κάνουν να σκέφτομαι ότι δεν θα ήταν και κακή ιδέα να βλέπαμε ένα-δύο υπουργούς -π.χ. εκείνους που ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέφερε λέγοντας «έδωσα εντολή στον Σπίρτζη και τον Φλαμπουράρη, και είναι κάθε μέρα εδώ στο Μάτι»- να πιάσουν να κόψουν κάνα καμένο δέντρο δέντρο με τ’ αλυσοπρίονο, να καθαρίσουν κάνα δρόμο για να δικαιολογήσουν έτσι και τον τίτλο τους, αφού όπως διαβάζουμε στο λεξικό του κ. Μπαμπινιώτη, ο υπουργός «είναι συνηρημένος τύπος του υποεργός, είναι αρχαία λέξη που δήλωνε τον βοηθό, τον υπηρέτη».