Ο Καϊάφας τάφηκε στην Κρήτη

Ο Ιωσήφ Καϊάφας ήταν Αρχιερεύς των Εβραίων και πρόεδρος του μεγάλου συνεδρίου που καταδίκασε τον Ιησού Χριστό σε θάνατο. Είχε νυμφευθεί τη θυγατέρα του προκατόχου του, ισχυροτάτου αρχιερέως, Άννα και υπήρξε φανατικός διώκτης του Χριστού και των οπαδών του. Δεν αρκέστηκε όμως στη δίωξη του Χριστού, αλλά κατεδίωξε με πρωτοφανές μένος τους αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη. Τοποθετήθηκε στη θέση αρχιερέως το 16 μ.Χ. και παύθηκε το 36 μ.Χ. Το όνομα του Καϊάφα έμεινε παροιμιώδες στον ελληνικό λαό σαν ομώνυμο του άδικου και του υποκριτού.
Κατά την παράδοση κλήθηκε στη Ρώμη να απολογηθεί για τον θάνατο του Χριστού, αλλά ναυάγησε πλησίον της Κρήτης και κατάφερε να διασωθεί καταφεύγοντας στο νησί μας… Ασθένησε όμως και πέθανε εδώ και τον έθαψαν επτά φορές και άλλες τόσες αρνήθηκε η κρητική γη να τον δεχθεί στους κόλπους της. Ο λαός όμως συναθροίστηκε και κατέχωσε το πτώμα του με σωρό από πέτρες και το σημείο εκείνο ήταν γνωστό σαν το “μνήμα του Καϊάφα”. Η τοποθεσία αυτή βρισκόταν πλησίον της εισόδου της Κνωσού και ο τάφος υπήρχε μέχρι το έτος 1882. Σε απόκρυφο ευαγγέλιο του 3ου μ.Χ. αιώνος αναφέρεται χωριό πλησίον της Κνωσού με την ονομασία Καϊάφα, και αυτό αναφέρεται και κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Τέλος, είναι εξακριβωμένο ότι ο τάφος αναγόταν στους ρωμαϊκούς χρόνους.