Αξιότιμε κύριε δήμαρχε,
πριν από περίπου είκοσι (20) ημέρες, στην περιοχή του Ρωσικού στρατώνα, είχε ανατεθεί σε δυο άτομα ο θερισμός των χόρτων και των ζιζανίων. (Η περιοχή στην οποία αναφέρομαι βρίσκεται ακριβώς πάνω από την Τάφρο).
Πήρα το θάρρος να προσεγγίσω αυτά τα άτομα, ώστε να τους παρακαλέσω να έρθουν για λίγο παραδίπλα, όπου βρίσκονται οι κατοικίες μας, για να θερίσουν και εκεί. Τους εξήγησα μάλιστα ότι η αλλεργία που προκαλούν αυτά τα φυτά, είναι πλέον ανυπόφορη για τους κατοίκους της περιοχής, γι’ αυτό και θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την βοήθειά τους.
Η απάντηση που έλαβα ήταν ότι εκείνοι δεν πρόκειται να μεταβούν καθόλου προς εκείνη την περιοχή. Θεωρώντας ότι τα άτομα αυτά δεν έχουν λάβει γνώση ότι το σημείο καθαρίζεται κάθε χρόνο, αποφάσισα να τους αφήσω να συνεχίσουν την εργασία τους. Αργότερα το μεσημέρι όμως, όταν πλέον είχαν ολοκληρώσει το έργο τους, μου ανακοίνωσαν ότι θα φύγουν και δεν θα θερίσουν πέραν του σημείου που τους είχε ανατεθεί.
Στη συνέχεια, τους παρακάλεσα να μου δώσουν το τηλέφωνο της προϊσταμένης τους, ώστε να μπορέσω να συνεννοηθώ με εκείνη. Η κυρία με την οποία επικοινώνησα, μου εξήγησε ότι η σύμβαση που έχουν υπογράψει, τους επιτρέπει να θερίσουν, μέχρι το τέλος του πλακόστρωτου. Αρμόδια Αρχή μάλιστα, σύμφωνα με εκείνη, είναι η Αρχαιολογία.
Μεταβαίνω λοιπόν στην Αρχαιολογία, όπου μου εξηγούν ότι αρμόδιος είναι ο Δήμος. Εκεί, σε ένα από τα γραφεία του ισογείου, μαθαίνω ότι αρμόδιο είναι το γραφείο πρασίνου, το οποίο στεγάζεται στον ΔΑΙΔΑΛΟ. Από εκεί με παραπέμπουν στο Βαμβακόπουλο, όπου σύμφωνα με τους υπαλλήλους, βρίσκεται το γραφείο.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σημειωθεί ότι λόγω προχωρημένης ηλικίας (84 ετών) και κούρασής μου μετά από όλη τη διαδικασία, απευθύνθηκα στις πληροφορίες του Δήμου. Εκεί ένας ευγενέστατος και εξυπηρετικός κύριος, προσφέρθηκε να πάρει την αρμόδια αντιδήμαρχο, την οποία τελικά μετά από πολλές προσπάθειες, δεν κατόρθωσε να βρει. Με διαβεβαίωσε πάντως ότι θα φροντίσει για το θέμα όπως μπορεί. Κατόπιν, πήρα τηλέφωνο ο ίδιος την κυρία αντιδήμαρχο πρασίνου, και μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερα να επικοινωνήσω μαζί της. Της εξέθεσα το πρόβλημά μου και μου απάντησε «να τα αφήσω όλα πάνω της».
Καταλήγω, λοιπόν, ότι οκτώ (8) μέρες μετά, καμία ενέργεια για την επίλυση του ζητήματος δεν έχει λάβει χώρα. Θα ήθελα να σημειώσω εδώ, ότι τα χόρτα που κατακλύουν την περιοχή, είναι ποικιλίας λίαν αλλεργιογόνας, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να έχουν όντως σημαντικό πρόβλημα υγείας. Επίσης, με την άνοδο της θερμοκρασίας, προκύπτει και ο κίνδυνος μιας πυρκαγιάς, η οποία όπως γνωρίζουμε θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταπολεμηθεί στους στενούς, χωρίς πρόσβαση δρόμους της παλαιάς πόλης.
Τέλος, τονίζω ότι ο δρόμος ο οποίος καταλήγει στο 2ο Δημοτικό Σχολείο είναι πολυσύχναστος τόσο από ντόπιους, όσο και από τουρίστες, γι’ αυτό και θεωρώ ότι το ζήτημα αξίζει της προσοχής σας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η διοίκηση της πόλης πρέπει να φροντίζει πρωτίστως για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, και στη συνέχεια για τα έργα προσέλκυσης τουρισμού. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Με εκτίμηση
Φραγκονικολάκης Φώτης