…όπως τον βίωσα σαν δήµαρχος και τι κρύβουν τα δηµόσια έργα πίσω από τις κλειστές κουρτίνες
Όλοι περνάµε αυτές τι µέρες από τον κόµβο των Μουρνιών και χαιρόµαστε που επιτέλους τελείωσε ένα χρήσιµο έργο στην είσοδο της πόλης µας.
Ένας από τους στόχους µου εξ αρχής, ήταν η αποκατάσταση της προβληµατικής εικόνας των εισόδων της πόλης µας.
Η αλήθεια είναι ότι ο κόµβος Μουρνιών όπως και εκείνος της Σούδας ανήκουν στην ευθύνη του Οργανισµού Ανάπτυξης Κρήτης, αλλά ο δήµαρχος δεν είναι δυνατόν να µην ενδιαφέρεται για τόσο σοβαρά προβλήµατα στην επικράτειά του ∆ήµου.
Έτσι λοιπόν από τους πρώτους µήνες που ανέλαβα, ενδιαφέρθηκα να πληροφορηθώ γιατί ένα έργο που είχε µελετηθεί πολλά χρόνια πριν και είχε ανάδοχο εργολάβο, είχε µείνει µόνο σε κενές εξαγγελίες.
Οι πληροφορίες που πήρα ήταν καθησυχαστικές, ότι το έργο θα προχωρούσε, αλλά δεν αρκέστηκα σε αυτές και ανακάλυψα ότι, υπήρχαν δύο σοβαρά εµπόδια τα οποία µέχρι τότε κανένας δεν µας είχε αναφέρει.
Το πρώτο ήταν ότι ο εργολάβος που είχε αναλάβει να µελετήσει τις πράξεις εφαρµογής στο τµήµα εντός σχεδίου πόλης, παρά το ότι είχε σχεδόν εξοφληθεί µε σηµαντικό ποσόν, είχε παραδώσει µελέτη που ήταν γεµάτη σφάλµατα, άρα ήταν αδύνατο να προχωρήσει ένα σηµαντικό τµήµα του έργου.
Ζήτησα από την πολεοδοµία του ∆ήµου Χανίων µια άµεση λύση, και παρά τις βάσιµες αντιρρήσεις των προϊσταµένων λόγω έλλειψης προσωπικού, επέµεινα να διορθωθεί από υπαλλήλους της Πολεοδοµίας µας διότι είχε για µένα άµεση προτεραιότητα. Έτσι και έγινε, ανέλαβαν δύο φιλότιµοι µηχανικοί της υπηρεσίας, των οποίων τα ονόµατα θέλω να αναφέρω, η Νία Γεωργακάκη και η Γκιάτη Χαρά και µέσα σε 4 µήνες είχαν διορθώσει τις πράξεις εφαρµογής, ανοίγοντας τον δρόµο στο έργο.
Το δεύτερο σοβαρό και παράδοξο εµπόδιο ήταν, ότι το έργο είχε µεν ανάδοχο εργολάβο, αλλά χωρίς εξασφαλισµένη χρηµατοδότηση.
Ζήτησα λοιπόν από τον πολιτικό µηχανικό κ. Κώστα Μπροκαλάκη που υπηρετούσε τότε στο γραφείο δηµάρχου, να ασχοληθεί µε την εξασφάλιση των οικονοµικών πόρων παρά το ότι δεν ήταν στις αρµοδιότητες του ∆ήµου.
Θυµάµαι χαρακτηριστικά, ότι ήµασταν στον δήµο ένα βράδυ αργά και µπαίνει ο Κώστας φουριόζος στο γραφείο µου, λέγοντάς µου ότι βρήκε Ευρωπαϊκή χρηµατοδότηση που προοριζόταν για δύο οδικά έργα στην Ανατολική Κρήτη, αλλά εµείς ήµασταν πιο ώριµοι από το ένα εκ των δύο.
Επειδή είχαµε χορτάσει από διαβεβαιώσεις και καθησυχαστικά λόγια, ξεκίνησα τα έγγραφα και τις οχλήσεις προς τα Υπουργεία και τον ΟΑΚ και τελικά καταφέραµε να εξασφαλίσουµε από αυτό το πρόγραµµα 10 εκ. ευρώ, ώστε να µπορεί πλέον το έργο να ξεκινήσει.
Ήµασταν όµως γελασµένοι, γιατί ένα άλλο απρόβλεπτο εµπόδιο κρυβότανε καλά για πολλά χρόνια. Όταν πια οι υπεύθυνοι του ΟΑΚ είδαν ότι το έργο µπορούσε να ξεκινήσει, ανέσυραν τη µελέτη που είχαν στα συρτάρια τους επί µια δεκαετία περίπου, και διαπίστωσαν ότι υπήρχε σοβαρή έλλειψη καθώς δεν διέθετε µελέτη όµβριων για την οδό Ζυµβρακάκηδων. ∆εν θα σχολιάσω περαιτέρω και ο καθένας θα βγάλει τα συµπεράσµατά του. Θα πω µόνο ότι ξεκινήσαµε ένα µεγάλο αγώνα µε τη ∆ΕΥΑΧ για να καλύψουµε το κενό µε δικά µας µέσα και το καταφέραµε µε πολλές δυσκολίες.
Τότε εµάς ο ρόλος µας ως ∆ήµος, που τον είχαµε υπερβεί αρκετές φορές, πλέον τελείωσε και την συνέχεια ανέλαβε ο ΟΑΚ που µας το παρέδωσε µε µεγάλη καθυστέρηση… Μπορούµε να φανταστούµε ότι αυτή οφείλεται σε ανάλογα προβλήµατα, όπως αυτά που βίωσα και βιώσαµε µε τους συνεργάτες µου, αλλά τουλάχιστον µετά από τόσες περιπέτειες τελείωσε κάποτε ένα χρήσιµο έργο…
Έζησα και µοιράστηκα µαζί σας ένα µικρό δείγµα του τρόπου λειτουργίας της δηµόσιας διοίκησης, που αποτελεί πολλές φορές πηγή προβληµάτων, παρά τα φιλότιµα στελέχη που διαθέτει, τα οποία εµποδίζουν την ανάπτυξη του τόπου µας, ταλαιπωρούν τους πολίτες και ενίοτε οδηγούν σε τραγική κατάληξη και αυτό το έχουµε ζήσει όλοι µας…
*O Τάσος Βάµβουκας είναι
π. δήµαρχος Χανίων
