ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ο Αριστοτέλης Ωνάσης (1906-1975). Σε κάποια στιγμή αυτογνωσίας αλλά και εμπειρίας δεκαετιών από τον κόσμο του πλούτου είπε: «Θα ‘ρθει μία μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης, θα αποθηκευτεί στις Τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες, θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση». Αναρωτιόμαστε σήμερα, με όλα τα συμβαίνοντα στον πλανήτη αλλά και τα μελλούμενα στην περιοχή μας, όχι πόση φτώχεια αλλά πόσο εξευτελισμό και πόση απαξίωση μπορεί να αντέξει ένας λαός, μια ανθρώπινη ζωή, που, αν μη τι άλλο, στα δύσκολα είχαμε μέχρι στιγμής αποδείξει ότι ακόμη και ντυμένοι με κουρέλια μπορούσαμε να κρατάμε ψηλά το κεφάλι.
ΑΠΟ την εποχή των ακραίων οπαδών του νεοφιλελευθερισμού (Θάτσερ-Ρήγκαν) πριν περίπου 30 χρόνια, με τις ασύδοτες οικονομικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στη Δύση (και βρίσκουν ακόμη θιασώτες), ο πλούτος του πλανήτη έχει συγκεντρωθεί στο 1% του πληθυσμού! Κάτι τέτοιο, που δυστυχώς συρρικνώνεται, θα φέρει αργά ή γρήγορα κάποια μέρα που, όπως ακριβώς προβλέπει ο Ωνάσης, θα γίνει αιτία «οι μη κατέχοντες» να «ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση»!
…ΞΕΡΕΤΕ, στον κόσμο μας, όσο θα υπάρχουν ανυπόφορες ανισότητες και αδικίες, όσο θα υπάρχουν άδικοι και αρπακτικοί πόλεμοι, οι επαναστάσεις θα είναι πάντα στην επικαιρότητα. Ασχετα με την ιδεολογία που θα έχουν ως περίβλημα, άσχετα με τους φορείς τους.
