“Ο κρυφός μύθος” της Mehsham Alieva

«Τι μπορεί να ξέρει ένα εικοσάχρονο κορίτσι από το Αζερμπαϊτζάν για κρυφούς μύθους;»  σκέφτηκα όταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο της Mehsham Alieva με τις 500 σελίδες.  Τι μπορεί να ξέρει από χωρισμούς, από αυτοθυσία, από απελπισία, από σκιερούς κόσμους… τι μπορεί να ξέρει ένα κοριτσόπουλο για τις ανατροπές και τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει η ζωή;
Με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησα το βιβλίο της αλλά από τις πρώτες σελίδες κατάλαβα ότι η συγγραφέας ήξερε πολύ καλά τι έγραφε. Δεν αργοπορούσε. Το γράψιμο της είχε ρυθμό, η σκέψη της ήταν καθαρή και ο λόγος της χειμαρρώδης. Μ’ έκανε να μπω με ευκολία στον κόσμο που είχε φτιάξει για τον Πέτρο και τη Σίλα, ένας κόσμος με δυσκολίες αλλά προσγειωμένος, κατανοητός. Και εκεί που χαιρόμουνα τις οικείες περιγραφές, ξαφνικά όλα άλλαξαν.
Το σίγουρο και το προσιτό στοιχείο εκείνου του κόσμου πήρε τη μορφή σκιάς που εμφανιζόταν και χανόταν με τη δύναμη τη σκέψης. Νέα πρόσωπα μπήκαν στην ιστορία, πρόσωπα που θεωρούνταν χαμένα αλλά τελικά ήταν πάντα εκεί, πρόσωπα μυστηριώδη αλλά συγχρόνως καθαρά και συνεπή σε αυτά που τους όριζε η πλοκή της ιστορίας.
Οι σχέσεις μεταξύ τους ομιχλώδεις αλλά και διαυγείς και όλοι μαζί οι χαρακτήρες άρχισαν να θέτουν ερωτήματα:
Τι είναι η αγάπη, ο έρωτας, η αυτοθυσία και τι δύναμη χρειάζεται να έχει κανείς για να τα βρει όλα αυτά;
Και η επιμονή στην ίδια άποψη, στην ίδια θέση είναι προτέρημα ή σκάλωμα μυαλού;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα βρίσκονται μέσα στις σελίδες του “κρυφού μύθου” μιας ώριμης-εικοσάχρονης συγγραφέως που θα μας κάνει να μιλάμε πολύ καιρό για κείνη… με αγάπη και σεβασμό!
Συγχαρητήρια!