Τώρα και πολλά χρόνια αγοράζω τον Λαμπριάτη από γνωστό μου βοσκό στον χωριό, που ξέρω πως είναι ντόπιας ράτσας, ελευθέρας βοσκής και ταϊσμένο μόνο με χόρτα…
Χθες που πήγα να τον πάρω, θέλοντας να κουρντίσω τον μπάρμπα Μανούσο τού είπα σοβαρά-σοβαρά αν κόβει αποδείξεις και αν διαθέτει το κατάστημα μηχανάκι POS, για να τον πληρώσω με πιστωτική κάρτα…
Βρήκα κι εγώ την ώρα να περιπαίξω Σφακιανό βοσκό, που ούλοι τους είναι δικηγόροι παρ’ Αρείω Πάγω και σε πουλούν και σ΄αγοράζουν τζάμπα και βερεσέ..
-Κάτσε μπρε Γιωργιό να σε κεράσω μια τζικουδιά, να φας και 2-3 λυχναράκια που είναι από τη δική μου μαλάκα, μέχρις να σου ετοιμάσω και την απόδειξη…
Σε λίγο μου έφερε μέσα σε μια πλαστική σακούλα μερικά αρνίσια γλυκαδάκια και αμελέτητα που μου τα φύλαγε λέει… για να πιω μια κρασιά στην υγειά του, μέρες που είναι !!!
– Πάρε εδά ετούτανέ τα ξελιξίδια αντράκι μου που δεν τα βρίστεις κάθε μέρα στη χώρα, μα καλιά είναι από τσ’ αποδείξεις που μου γυρεύεις…γιατί το μηχάνημα εξεχαρβάλωσε και τό ’χω πάει στο μάστορα να του αλλάξει λάδια και μπουζιά!!
Καλή Ανάσταση σε όλους..!!
