Κύριε διευθυντά,
τα µέλη των διοικήσεων της ΕΤΕ δεν ήταν άφρονες στην υπόθεση ΛΕΠΕΤΕ (Λογαριασµός Επικούρησης Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας) αλλά έλλογοι τύποι µε οργανωτικές ικανότητες συστηµατικά και συνωµοτικά δρώντες που γνώριζαν τι έκαναν µε τη συνδροµή βέβαια συγκεκριµένων συνδικαλιστικών παρατάξεων του ΣΣΕΤΕ. Έτσι δεν δυσκολευτήκαν να καταλύσουν τον ΛΕΠΕΤΕ που λειτουργούσε ανελλιπώς πάνω από 70 χρόνια. Φαίνεται ότι κατά την Τράπεζα και για µερικούς συνδικαλιστές η νοµιµότητα σκοτώνει (la legalite nous tue).
Αυτόν τον βιασµό της νοµιµότητας εκ µέρους των διοικήσεων της ΕΤΕ διευκόλυνε και η παντελής έλλειψη ισχυρής και διαρκούς αντίστασης εκ µέρους του ΣΣΕΤΕ και ολοκληρώθηκε από τον τέως υπ. Εργασίας Βρούτση που έσωσε την ΕΤΕ από τον ΛΕΠΕΤΕ αιχµαλωτίζοντας χιλιάδες συνταξιούχους της ΕΤΕ στον ΕΦΚΑ µειώνοντας δραµατικά το εισόδηµά τους και αυξάνοντας τα κέρδη της Τράπεζας µε γεωµετρική πρόοδο.
Ο τότε CΕΟ (κ. Φραγκιαδάκης) εν είδει βασιλικού διατάγµατος τον Οκτώβρη του 2017 διέκοψε τις παροχές του ΛΕΠΕΤΕ θέτοντας τους συνταξιούχους σε κατάσταση πολιορκίας.
‘‘Προφάσεις εν αµαρτίαις’’ αποτελούσε η επίκληση δηµιουργίας οικονοµικών πρόβληµάτων στην Τράπεζα αν συνέχιζε την καταβολή της ΜΕΤ εργασιακής παροχής, συνεπικουρούµενος από µερίδα συνάδελφων ανηκόντων σε συγκεκριµένες συνδικαλιστικές παρατάξεις. ∆ιότι ήταν πασίδηλο ότι τέτοιος κίνδυνος ποτέ δεν υπήρξε, που θα απειλούσε την υπόσταση της ΕΤΕ λες και η ίδια λειτουργούσε υπό το σύνδροµο ‘‘του εσωτερικού εχθρού’’, γιατί έτσι φαίνεται ότι χαρακτήριζε τους συνταξιούχους της ΕΤΕ.
Όπως είχε ήδη παρατηρήσει ο Πλάτων η εξουσία επιβάλλεται ‘‘πείθοι τε και βία’’. Έτσι οι κρατούντες µεθόδευσαν, οργάνωσαν και αλλοτρίωσαν κάποιες συνδικαλιστικές παρατάξεις προκειµένου να αποσπάσουν την συναίνεση κάποιων συναδέλφων µε σκοπό να νοµιµοποιήσουν την βία τους µέσω των γνωστών και µη εξαιρετέων νόµων 4618/2019 και 4680/20 βάση των οποίων τα µέλη του ΛΕΠΕΤΕ ως φυσικά πρόσωπα εντάχθηκαν βιαίως στον ΕΦΚΑ έτσι ώστε να µην αποφασίσουν οι συνταξιούχοι της ΕΤΕ για το µέλλον τους µέσω των θεσµικών τους οργάνων.
Για την αντιµετώπιση αυτής της κατάστασης, οι διοικήσεις της ΕΤΕ σε αγαστή συνεργασία µε τις κυβερνήσεις, µετά τον βιασµό της νοµιµότητας, επεδίωξαν την νοµιµοποίηση της βίας µε την ανάσχεση της ελεύθερης βούλησης των συνταξιούχων της ΕΤΕ να αποφασίσουν αυτό που έγινε µε βάση την ισχύ των παραπάνω νόµων- εν είδη στρατιωτικών νόµων -που οδηγούν σε άλλες εποχές, διότι φαίνεται ότι ΛΕΠΕΤΕ είχε γίνει επικίνδυνος για τα υπερκέρδη της τράπεζας βάζοντας τον ΛΕΠΕΤΕ στο γύψο.H Υπόθεση ΛΕΠΕΤΕ έχει πάρει τον δρόµο των Ευρωπαϊκών Αρχών.
Μιχάλης Καχρης
συνταξιούχος ΕΤΕ
