■ 11+1 υπογραφές και τα μπαχάρια της εξουσίας
Κύριε διευθυντά,
η ανανέωση της μίσθωσης του Λόφου ήταν ο θρίαμβος των δημόσιων σχέσεων των Επενδυτών και η θλιβερή αποτυχία των “εκπροσώπων” μας να αντισταθούν στις μεθοδεύσεις των επιστημόνων της πλάνης.
Ποιος μπορεί άλλωστε να αγνοήσει τα υπομερίδια εξουσίας που τόσο περίτεχνα σερβίρουν πτυχιούχοι και μεταπτυχιούχοι της τέχνης της πειθούς. Μάλιστα κατόπιν τέτοιας επιτυχίας θα πρέπει να τους απονεμηθεί και διδακτορικό.
Όσοι τελικά συμφώνησαν, διακατέχονται ίσως από την ψευδαίσθηση ότι το ξενοδοχείο θα είναι “δικό τους”. Είναι περήφανοι για το μελλοντικό επίτευγμα, το στολίδι της πόλης, όπως αναμφίβολα θα τούς παρουσιάστηκε από τους επιτήδειους δημοσιοσχετίστες. Είναι πεπεισμένοι οι συναινούντες ότι οι πόρτες θα είναι ορθάνοικτες για σουλάτσο στα πολυτελή μάρμαρα που θα νεκροσκεπάσουν το ιστορικό και αιματοβαμμένο χώμα της Αυλής. Κινδυνεύουν όμως να “φάνε πόρτα” από τους μπράβους που θα φρουρούν την είσοδο του πολυτελούς μεγάρου, όπως αναμφίβολα θα “φάει πόρτα” κάθε ντόπιος που θα σιμώσει στην ακριβή επένδυση.
Ούτε από drone δεν θα ξαναδούμε την Αυλή. Θα τα απαγορεύσουν ώστε να μην παραβιάζεται η ιδιωτικότητα των “διακεκριμένων” πελατών. Για καφέ ούτε λόγος. Μόνο φαγητό θα σερβίρεται σε κόστος στο οποίο δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί ούτε το 0,3% του εντόπιου πληθυσμού.
Στα παραπάνω εθελοτυφλούν όσοι δέχτηκαν να καταπιούν αμάσητο το δόλωμα της κοινωνικής εξίσωσης, που εξάλλου αποτελεί το πλέον προσοδοφόρο εμπόριο της εποχής μας. Ακόμα και τώρα όμως αν το καταλάβουν, είναι πλέον αργά. Οι υπογραφές έπεσαν και οι μπουλντόζες είναι έτοιμες να μπουκάρουν και να ισοπεδώσουν ό,τι απέμεινε από την κυριαρχία μας στον τόπο ο οποίος παραδίδεται σε επενδύσεις που μάς γδύνουν πλέον όχι μόνο από την αξιοπρέπειά μας αλλά και από την ιστορία μας.
Η ιστορία μας στον Λόφο σβήνεται και μια νέα ιστορία ξεκινά εκεί, η ιστορία των Επενδυτών! Αναμφίβολα θα υψώσουν και το λάβαρό τους στην νέα τους κατάκτηση που επιτελέστηκε με άψογο μακροχρόνιο στρατηγικό σχεδιασμό δίχως να ανοίξει μύτη. Δυσκολεύονται πολύ περισσότερο με τους γείτονές τους.
Όταν θα δούμε γαλανόλευκες δίχως ρίγες να ανεμίζουν, όταν το κτήριο αργότερα θα αλλάξει χρήση και θα είναι κάτι ακόμα χειρότερο από ξενοδοχείο, όταν οι όροι της σύμβασης δεν θα τηρηθούν, όταν οι δικηγοροι του ιδρύματος θα πέφτουν σε τοίχο, τότε θα καταλάβουμε.
Αυτό που πάθαμε ήταν μια προδοσία που ακούσια ίσως διαπράχθηκε σε ένδεκα συν μία υπογραφές.
Γιατί το πιλάφι με φρεσκοτριμμένους κόκκους εξουσίας που χαριτωμένα σέρβιραν οι ταλαντούχοι εκπρόσωποι των Επενδυτών ήταν νοστιμότερο απο το σκέτο, αυτό που σερβίρεται κάθε χρόνο στα γεννέθλια.
Έλλη Μετζητάκη
