Ο λόφος Καστέλι και το ενετικό λιμάνι

Κύριε διευθυντά,
o λόφος Καστέλι ως χώρος, ως θέση, ως ιστορία “δένει” με το ενετικό λιμάνι των Χανίων και γίνονται ένα ενιαίο σύνολο. Κάθε άνθρωπος ντόπιος ή ξένος, θαμώνας των καταστημάτων ή περιπατητής απολαμβάνει μια δέσμη ικανοποιήσεων.
Εκεί στο ενετικό λιμάνι, όλα έχουν στόμα και μιλούν με μια χορωδιακή ηχώ, η οποία σε μαγεύει, σε έλκει και σε αποτρέπει να φύγεις. Κι αν φύγεις, στα θέλω σου είναι να ξανάρθεις. Οι συνδετήριοι δρόμοι, μικροί και μεγάλοι είναι οι ανάσες του λιμανιού με την καστροπολιτεία της παλιάς πόλης, αλλά και της νέας.
Μια άλλη μεγάλη ανάσα είναι η Κανεβάρο και η κάθετή της, οδός Λιθινών με τα αρχοντικά ενετικά οικήματα, όσα γλύτωσαν τους ναζιστικούς βομβαρδισμούς. Η ενετική στράτα οδηγεί στη μεγάλη πλατεία του λόφου με το κρεμαστό μπαλκόνι και κάτω η φαντασμαγορική θέαση του λιμανιού με το ευχάριστο μουσικό βουητό. Τα τρία επίζηλα και ιστορικά κτήρια πρέπει να έρθουν στην κυριότητα του δήμου Χανίων, στον οποίο ανήκει το λιμάνι. Το διοικητήριο της Κρητικής Πολιτείας, το οποίο οι επιλήσμονες Χανιώτες το ονομάζουν Μεραρχίας να γίνει ένα μουσείο “Μαχητές της Απελευθέρωσης από τους τουρκομουσουλμάνους”.
Τα εκθέματα είναι πολλά:
• Το ικρίωμα με τα τσιγκέλια και ρήψη από ψηλότερα του κατάδικου ζηλωτή της ελευθερίας και να μείνει εκεί μέχρι να φτερουγίσει η ψυχή του.
• Η ζωντανή εκδορά του σφιχτοδεμένου σε ειδική καρέκλα Δασκαλογιάννη.
• Η αναπαράσταση της σφαγής του Λαφονησίου, του Ξωτικόσπηλιου Κεραμωτής και τόσες άλλες που δεν είναι ευρύτατα γνωστές.
• Ο καπνός πνιγμού σε σπήλαια της Κρυονερίδας Βαφέ, του Μελιδονίου και Μιλάτου ανατολικότερα.
• Η αναπαράσταση των συνεχών βιαιοτήτων, βασανιστηρίων, ατίμωσης των Χριστιανών.
• Οι αγχόνες με κρεμάμενους Χριστιανούς.
• Η θυσία της πολιορκίας του Αρκαδίου, του Φραγκοκάστελου
Στο κτήριο των φυλακών, στα μπουντρούμια των οποίων οι αγωνιστές της ελευθερίας μαρτυρούσαν. Να ζωγραφιστούν αναπαραστάσεις ψυχών και τα σκληρά βασανιστήρια που υφίσταντο οι φυλακισμένοι.
Εκεί η μεγάλη πλατεία να είναι φωταγωγημένη με παγκάκια, καρέκλες και καντίνα. Με την ανάδειξη της πλατείας και των ιστορικών κτηρίων, θα αυξηθεί η επισκεψιμότητα του χώρου και θα αποσυμπιεστούν οι χώροι του λιμανιού.
Η ιδιοκτησία των κτηρίων και της πλατείας ανήκουν στο Πολυτεχνείο. Του παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα και όχι κατά χρήση όπως θα έπρεπε κατά την αρχή της λειτουργίας του, διότι πράγματι αντιμετώπιζε στεγαστικές ανάγκες. Αλλά τώρα πρέπει να την επιστρέψει στον Ενιαίο Φορέα του λιμανιού, δηλαδή στο δήμο Χανίων με τίμημα ή όχι. Η δημοτική αρχή Χανίων οφείλει να ενεργοποιηθεί προς τούτο.

Δημήτρης Βερυκάκης