Δεν είναι ότι οι σαρωτικές αλλαγές στην οικονομία αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες, αλλά το ότι κανείς δεν τους μιλά για το μέγεθος αυτών των αλλαγών ούτε για το χρονικό διάστημα που αυτές θα διαρκέσουν.
Οι οικονομίες στην ευρωζώνη περνούν μεγάλη κρίση και αυτό το διαπιστώνει κανείς από το κατά πόσο έχει επηρεαστεί η ζωή και στις δύο ηγέτιδες χώρες, Γαλλία και Γερμανία. Κερδοσκοπικά παιχνίδια από την μια, και γενικευμένη κεφαλαιακή επίθεση από την άλλη, επιφέρουν σαρωτικές αλλαγές στην καταναλωτική νοοτροπία.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι έχουν εισέλθει σε μια νέα εποχή και πως τα παλιά καλά «μεγαλεία» έχουν λάβει τέλος.
Ξέρουν πολύ καλά πως τα οφίτσια απωλέσθησαν γιατί πολύ απλά ήταν εικονικά. Κατ΄ αυτή την έννοια δεν ελπίζουν προς το παρόν σε κάτι διαφορετικό αλλά πολλοί αναμένουν παθητικά την εκάστοτε επιδρομή.
Δεν έχουμε δει μάλιστα ακόμη το Βερολίνο και τις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις – πλην Παρισιού – να συγκλονίζονται από διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, που ήδη επιβάλλεται και εκεί με αργό αλλά βασανιστικό ρυθμό.
Ο λόγος λοιπόν στους Ευρωπαίους πολίτες. που από παρίες του κερδοσκοπικού παιχνιδιού, αδημονούν να πρωταγωνιστήσουν στην εξέλιξη του παιχνιδιού αυτού που ναι μεν γνωρίζουν, αλλά δεν μπορούν να μαντέψουν το τέλος του.
Ο λόγος σε αυτούς που κανείς δεν πληροφόρησε για τo πότε και πως θα βγουν από το σκοτεινό τούνελ της παρατεταμένης λιτότητας.
