Είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε για μια καθορισμένη κατηγορία ανθρώπων, τον κοινό μέσο- έλληνα. Τον επιστήμονα, τον έμπορα, το βιομήχανο, τον καλλιτέχνη, τον υπάλληλο ή τον επαγγελματία που συναντούμε κάθε μέσα στον δρόμο, για να απευθύνεται ο συγγραφέας στο πολύ μικρό ποσοστό από όλους αυτούς που έχει ακόμη τη βούληση να προβληματίζονται.
Όμως, με πολύ δισταγμό, θα συμπεριλάβω στην ίδια κατηγορία μικρό τμήμα των διανοουμένων…. αυτοερωτώμενος για να απαντήσει γιατί τώρα αυτή η εθνικιστική αντιμετώπιση
Μήπως, το βιβλίο δεν θα μπορούσε να απευθύνεται -στη γλώσσα του βέβαια- του μέσου Γάλλου ή του μέσου Αμερικανού ή μήπως τα όσα θίγονται μέσα σ’ αυτό δεν θα τους αφορούσαν; Ασφαλώς ναι. Οι διαφορές είναι λεπτομερειακές και εγγίζουν μόνο τον τρόπο της παρουσίασης και της μεγαλύτερης σε έκταση ανάπτυξης μερικών κεφαλαίων στα οποία ο Μέσος Έλληνας είναι ποιο ακατατόπιστος.
ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ
Βέβαια, υπάρχουν ακόμα και όσα αφορούν και που είναι μάλλον περιορισμένα, σε έκταση αντίθετα, όμως, μπορώ να πω λέει στη σελίδα 2 του βιβλίο του ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ ( ο συγγραφέας του βιβλίου, εκδόσεις ΕΡΜΗΣ) – την πολύ ποιοτική έκδοση (1973). Για να προσθέσει ότι το βιβλίο στο σύνολό του έχει μια διεθνιστική οσμή που θα ενοχλήσει ίσως πολλούς.
«Δεν πρόκειται όμως για ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ αλλά, πώς να το κάνουμε, όλα τα μεγάλα και πολύπλοκα που κάπως προσπαθούμε να κατανοήσουμε, ουτε στην Ελλάδα γεννιούνται σήμερα, ούτε στην Ελλάδα λύνονται. Χωρίς κανένα ενδοιασμό μπορώ πω ότι τα περισσότερα απ’ όσα περιέχοντα εδώ δεν είναι δυνατόν να είναι καινούργια…. Αν έχουν κάποια μικρή αξία τα όσα γράφονται εδώ, οφείλονται στην αφαίρεση, στην επιλογή, την απλοϊκότητα και τη σύνθεση πάρα πολλών ονομάτων, πραγμάτων, με οδηγό σε κάθε στιγμή την καθολική ματιά πάνω στις μεγάλες γραμμές.
Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΚΛΑΪΚΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ
Βρισκόμαστε λοιπόν στην μορφή της εκλαΐκευσης, διερωτάται ο συγγραφέας, για να απαντήσει: «Ό όρμος είναι πολύ αντιπαθής». Για να απαντήσει: «αν έπρεπε οπωσδήποτε ν’απαντήσω – θα έλεγα – πολύ χονδρικά όπου προσπαθώ να ερμηνεύσω τη γενικότερη εικόνα τεχνολογικών θεμάτων στα μεγάλα τους περιγράμματα και στην κοινωνική τους σημασία…. Πολλοί άνθρωποι και μάλιστα αξιόλογοι, έχουν επίμονα αρνητική θέση στις νέες ιδέες…. οι οποίες προέρχονται, εν πολλοίς και από παλιές. Όμως, οι καινούργιες είναι η μεγάλη στροφή των προηγμένων προς τις έννοιες της ποιότητας της ζωής, που τώρα ξεκινάει πάλι, σκοπεύοντας ΠΑΛΙ για την ευτυχία των ανθρώπων….
Για να πει προς το τέλος του προλόγου ο συγγραφέας Γιώργος ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ ότι οι διαφορές είναι τεράστιες αλλά η λέξη είναι ίδια.
ΟΙ ΜΟΙΡΑ ΜΙΑΣ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ
«Επειδή, τώρα, πιστεύω ότι καινούριες ιδέες γεννιούνται σήμερα πολλές, με ρυθμό επιταχυνόμενο, με ολοένα μεταοριζόμενους στόχους και κοσμοθεωρίες, γι’ αυτό θα πρέπει το βιβλίο αυτό να ενταχθεί σ’ αυτά που ακολουθούν τη μοίρα μιας μακροπρόθεσμης επικαιρότητας». Γιατί αυτά τα πολύ λίγα, τα οποία τώρα διαλέξαμε σαν πολύ σημαντικά που χαράζουν τη γενική πορεία μπορεί σε πέντε-δέκα ή περισσότερα χρόνια να πάψουν να είναι.
Το βιβλίο του Γιώργου ΠΑΜΠΟΥΚΗ «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ» με υπότιτλο: ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δοκίμιο για την πληροφορία ΣΤΟΝ ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ της πληροφορίας, την ταχύτητά της, καθώς και την ΠΟΙΟΤΗΤΑ.
ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ;
Μια επανάσταση σημαντική με τις επιδράσεις και το είδος των επιδράσεων.
Με την πολιτική πληροφορία (1) και την ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ (2)
Με την πολιτική πληροφορία (1) να έχει ως άμεση επίπτωση στις μάζες κάποια αύξηση των αγαθών που μπορούν να καταναλώσουν. Αλλά αν θέλουμε να είμαστε ακριβολόγοι θα πρέπει εδώ να εξαιρέσουμε τις σοσιαλιστικές οικονομίες, η αύξηση της διαθέσιμης πληροφορίας δεν σημαίνει καθόλου ανάλογη αύξηση διαθέσιμων αγαθών.
ΟΜΩΣ η πληροφορία (2) «ήρθε» με το «ΒΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ», ένα ιστορικό βιβλίο του Serge Tchakotne που κυκλοφόρησε το 1939, με τον ωραιότατο αυτό τίτλο, αφιερωμένο αποκλειστικά στη χρησιμοποίηση του ραδιοφώνου που έκανε ο Hitler…..
Αλλά, η τεχνολογία προχώρησε ραγδαία και η διάδοση της τηλεόρασης και των άπειρων άλλων μικρών μέσων κυριάρχησε, με πιο σύγχρονους τρόπους επικοινωνίας των μαζών, άρχισε να εφαρμόζεται η τακτική από όλα τα ΥΠΕΡΕΞΟΥΣΙΑΣΙΚΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ των μεγάλων χωρών και των μεγάλων συμφερόντων.
ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ; ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ;
Με το πολυσυνηθισμένο φαινόμενο χθες και σήμερα να αντιμετωπίζονται θέματα γενικού ενδιαφέροντος με γνώμονα το στενό προσωπικό συμφέρον, της σύγχρονης προπαγάνδας. Ομως, ο μέσος άνθρωπος χρειάζεται μια ειδική επίπονη εκπαίδευση με ειδική τεχνική κατάρτιση, που μόνο μ’ αυτή μπορούν να συνδυαστούν σωστά όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες, η κάθε μια ανάλογα με τη σημασία της για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην τελική απόφαση η οποία και θα καθορίσει τη θέση του….
Όμως, επειδή ο Μέσος άνθρωπος δεν διαθέτει αυτά τα εφόδια, για ν’αντιμετωπίσει τους μεγάλους και μικρούς από-προσανατολισμούς – σε κάθε περίπτωση βίας και πολεμικού απροπροσανατολισμού, ο πρωτοποριακός συγγραφέας Γιώργος Παμπούκης διαλέγει στην τύχη μερικά από τα φλέγοντα θέματα, των χρόνων της πολεμικής επικαιρότητας π.χ. «Φαντάζεται μια ομάδα μέσων πολιτών άπειρης καλής πίστης αλλά και με υψηλό σχετικά βαθμό κριτικής ικανότητας».
Ο ΑΠΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ ΚΑΙ ΑΛΛΑ…
Αν μια ομάδα αυτή καλείται επιτέλους να πάρει θέση αλλά αδυνατεί να το κάνει, γιατί από τη συνειδητοποίηση αυτού του προβλήματος δεν μπορεί ν’ασκήσει την κριτική της ικανότητα παίρνοντας θέση πάνω σε μερικά θέματα, όπως:
Ο πόλεμος του Βιετνάμ
Ο πόλεμος της Μέσης Ανατολής
Η περίπτωση της Κούβας του Φιντέλ Κάστρο
Τα ρατσιστικά προβλήματα των ΗΠΑ και της Νότιας Αμερικής.
Η σκοπιμότητα συμμετοχής
των διαφόρων χωρών σε πολυεθνή αμυντικά ή οικονομικά σχήματα π.χ. της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στην Αγγλία, στην Κοινή αγορά ή της χορήγησης από την Ελλάδα βάσεων στις ΗΠΑ κ.ο.κ.
Υπάρχουν τέσσερες ερμηνείες για την υπέρτατη δύναμη της Αμερικής…. Και μόνο οι τέσσερες απόψεις είναι πολύ γερά τεκμηριωμένες, τουλάχιστον, για την ομάδα των μέσων ανθρώπων που δεν διαθέτουν, βέβαια άλλες απόκρυφες πληροφορίες, που επιβάλλονται κρυφές διατάξεις κυβερνήσεων…
Για να είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ μια συνεχή τραγωδία γι’ αυτόν….
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΩΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Αυτή η συνεχής τραγωδία της ανθρωπότητας των μικρών και μεγάλων αποπροσανατολισμών που η κάθε εποχή εκφράζει.
Αυτή τη διαχρονία καταβύθισης στον Μεγάλο κόσμο του μικρού ανθρώπου, σε αναζήτηση των δυνάμεων που ρυθμίζουν τη Ζωή που κατάφερε στο δοκίμιο του βιβλίο υτου να παρουσιάσει με πρωτότυπο τρόπο εκθέτοντας τα περιεχόμενα του εδώ, παραπέμπει στις σελίδες που εξηγεί καθένα από τα περιεχόμενα, όπως: «ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΜΗΝΥΜΑ Ή ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ» (σελ. 77), για να πει ο συγγραφέας: Ηνωμένες Πολιτείες, κανένας λαός δεν έχει τόσο θεοποιήσει τα μαζικά μέσα επικοινωνίας και μετάδοση της πληροφορίας….
Οι Ευρωπαίοι ειρωνεύτηκαν πολύ την υστερική προσήλωση του αμερικανού λαου επάνω στην οθόνη της τηλεόρασής του.
Ο συγγραφέας παραπέμπει (από τη σελίδα των περιεχομένων με τίτλο: «ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΜΗΝΥΜΑ Ή ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ) στις σελίδες (77-83). Για να αναφερθεί στα πασίγνωστα μεγάλα προβλήματα της Αμερικής και τόσων άλλων χωρών.
Ο ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ
Ήταν ίσως φωνές πολύ φωτισμένου, καθόλου φανατικού ή απλά δίκαιου.
Αλλά ήταν πάντοτε πάρα πολύ λίγες, που φοβισμένες που ιστορικά δεν ήταν δυνατόν να παίξουν κανένα ρόλο…
Για να έχουμε σήμερα τις ίδιες καταστάσεις, με μεγάλη ελευθερία! Πότε! Η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ή υπάρχει για να παραπλανά τους απλούς ανθρώπους.
Όμως δεν διανοήθηκε παραγωγός προγράμματος να προβάλλει σκηνές όπως αυτές που προβάλλονταν, σκηνές φρίκης που προβάλλονται σήμερα στην Αμερική, σκηνές που δείχνουν τη χρήση των ναρκωτικών στο στράτευμα ή τη ζωή των δεκάδων χιλιάδων λιποτακτών του αμερικανικού στρατού, που ζούνε στην Σουηδία, στον Καναδά κ.λπ.
Με αποτέλεσμα ο χαοτικός κόσμος που αντιμετωπίζουμε σήμερα, αφού στο τελευταίο θέμα των περιεχομένων (σελ. 251) προβάλλεται με τίτλο Ο.Δ. Ε.Χ. Ο ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ που τελικά, ΔΕΝ ΘΑΡΘΕΙ…..»
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ;
Αποσπάσματα:
«Άγνωστος στο κοινό ο συγγραφέας πολυτεχνικής προέλευσης… ερασιτέχνης και ο ίδιος σε μια περιοχή που δεν είναι δυνατόν καν να υπάρξουν ειδικοί, αυτός πασχίζει στα πάρα πολλά που συμβαίνουν με ταχύτατα μεταβαλλόμενη, να απομονώσει τα πολύ λίγα είναι που χαράζουν τις κατευθυντήριες γραμμές του απλού ανθρώπου στον μεγάλο κόσμο των μαζικών επικοινωνιών.
Βέβαια πιστεύει, ακόμη, από το 1973, ότι όσο πολύπλοκες κι αν είναι οι ειδικότερες λεπτομέρειες τους, η ουσία της μπορεί να ειπωθεί απλά στην καθημερινή γλώσσα του Μέσου ανθρώπου, μια κι αυτόν κυριότατα ενδιαφέρει:
Το φαινόμενο της τεράστιας από μια μεριά ποσοτικής αύξησης της πληροφορίας κι από την άλλη της αδυναμίας του κοινού ανθρώπου να μείνει απληροφόρητος.
ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Οι τρεις μεγάλες κατηγορίες της νόησης που καθορίζει ο συγγραφέας είναι οι διανοούμενοι, οι τεχνοκράτες και οι ειδικοί, τι είναι η καθεμία, ποιος ο ρόλος της και γιατί συγκρούονται.
Η γένεση, η ανάπτυξη των νέων νοητικών μεθόδων για την αντιμετώπιση των πολυσύνθετων σύγχρονων προβλημάτων, με τις απεριόριστες δυνατότητές της και η αρχή βιομηχανοποίησης της ευφυΐας
Τα πρώτα σπέρματα της μεγάλης στροφής των τεχνολογικά αναπτυγμένων χωρών προς τους ενιαίους παγκόσμιους στόχους και την ποιότητα της ζωής, ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές αυτού του γιγάντιου έργου;
Μια εφαρμογή όλων των προηγούμενων στα ελληνικά πράγματα με αφετηρία το τεράστιας σημασίας θέμα της Διευθέτησης του ελληνικού χώρου…. ο οποίος όμως δυστυχώς έχει, ήδη, αποδιευθητοποιήθει…
Προσωπικά, πιστεύω ότι ο Συγγραφέας ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ αξίζει θερμά συγχαρητήρια για τη μεγάλη δημιουργικότητα του ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ΤΟΥ για τη συμμετοχή του ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ στον ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΣΜΟ των πληροφοριών των υπερ-εξουσιαστικών ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ κ.λπ.
