Από τους σημερινούς πολιτικο-θρησκευτικούς φορείς οι οποίοι όμως μάχονται ανελέητα τους φορείς της πρώτης Ρώμης, με την Δυτική αέναη εκδικητικότητα κατά του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ της ΜΕΓΑ ΠΟΛΗΣ ως σήμερα. Η Κωνσταντινούπολη όμως μπορούσε να σωθεί, ενώ σήμερα οι Δυτικές και Υπερ-ατλαντικές δυνάμεις συμμαχούν να υπερ-σκλαβωθεί…
ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΗΣ
Αυτοί οι κίνδυνοι γεωπολιτικής και θρησκευτικής αντιπαλότητας, Ρωσίας και Δύσης διαμορφώνουν μια επικίνδυνη πραγματικότητα, όπως έγραψα στο προηγούμενο κείμενό μου. Για να αναφερθώ σήμερα, με ευρύτερη ιστορική αναφορά στα προηγούμενα διϊστορικά γεγονότα που αποτελούν κυρίαρχες αιτίες στο θρησκευτικό τομέα (πέρα από τη νομιζόμενη του ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ του 1054), για το οποίο προηγήθηκε το μικρό, με αναθεματισμούς-ανάμεσα στον ΠΑΠΑ Νικόλαο και στον Βυζαντινό Πατριάρχη Φώτιο, Σοφώτατο Λόγιο, ο οποίος για να γίνει Πατριάρχης ευλογήθηκε και διάκονας, ιερέας, επίσκοπος και πατριάρχης. Για να επακολουθήσει μια οδυνηρή αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο εκκλησίες του παπισμού.
Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ
Σε κρίσιμη περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και κρισιμότερης της Ρωμαϊκής, με τις διάφορες θρησκείες που υπήρχαν ο Μέγας Κωνσταντίνος κήρυξε την ανεξιθρησκεία….. Μια νέα θρησκευτική πραγματικότητα, κοινωνική και πολιτική, [όπως και στις σύγχρονες κοινωνίες που ανακηρύχθηκε διαθρησκευτική πολυμορφία και ελευθερία από τις θρησκευτικές παραδόσεις….]
Ο ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΝΑΙΣΣΟ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ
Η απόφαση της ανεξιθρησκείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου δημιούργησε αμέτρητα θύματα, αλλά και την ελπίδα μιας ανθρωπιστικής ζωής και κοινωνίας.
Ποιος όμως ήταν ο Κωνσταντίνος ο Μέγας του Χριστιανισμού που ηγήθηκε της Βυζαντινής αγίας και δημιουργικής κοσμικής και θρησκευτικής αυτοκρατορίας.
Γεννήθηκε στη Ναισσό της σημερινής ΣΕΡΒΙΑΣ (17 Φεβρουαρίου με προτεινόμενες 2 διαφορετικές χρονολογίες το 279 μ.Χ. ή το 275), Πέθανε το 337 την ηλικία των 62 ετών ή στα 66 κατά τον Ευτρόπιο….
Ήταν γυιός ενός Ιλλυρίου και της Βιθυνίας. Ο πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος Χλωρός, στρατιωτικός με καταγωγή από τη Δαρδανία, συμμετείχε σε εκστρατείες υπό τη Βασιλεία του Αυρηλιανού (270-275) και του Πρόβου (276-282). Η μητέρα του ήταν η πρώτη σύζυγος του Κωνστάντιου Χλωρού, αλλά όταν ο Κωνστάντιος για να γίνει Καίσαρας επί Μαξιμιανού αναγκάστηκε να νυμφευθεί την κόρη του Θεοδώρα και να αποπέμψει τη μητέρα του υιού του Κωνσταντίνου στον οποίο έμεινε πάντα κοντά του κατά τη βασιλεία του, την οποία τίμησε με πολλές τιμές ακόμα και με τον μεγάλο τίτλο της συναυτοκράτειρας ακόμα έδωσε το όνομά της ΕΛΕΝΟΠΟΛΗ στην πόλη Δρέπανο στη Μικρά Ασία, ο σημερινός ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ.
Για να γίνουν αυτά τα ιστορικά και γεωστρατηγικά στενά η αναζήτηση από τον Μέγα Κωνσταντίνο της ένωσης των δύο θαλάσσιων ακτών που συνέδεαν την ανατολή με τη δύση. Διαλέγοντας ο ίδιος την ανατολή για να δημιουργήσει την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ.
Για μια Αυτοκρατορία ανάμεσα στους βαρβάρους της Ανατολής και τους εκμεταλλευτές της Δύσης. Για να εφαρμόσει από τότε ένα σημαντικό πολίτευμα αυτοκρατορικού θεσμού, παράλληλα με το «θρησκευτικό παλάτι», που συνέδεε την κοσμική αυτοκρατορική εξουσία, με την θρησκευτική θεσμική ιερότητα.
Όμως ο μέγας Κωνσταντίνος πραγματοποίησε σημαντικές Διοικητικές μεταρρυθμίσεις, καθώς και στρατιωτικές και νομισματικές, με επιβλητική Κωνστάντεια νομοθεσία των αυτοκρατορικών και θρησκευτικών νόμων. Με τη σταθερή πνευματική αναζήτηση που ήταν η ενότητα….., η ανεκτικότητα, η μετριοπάθεια, για να φαίνονται ορισμένοι νόμοι του (εποχή 315) ως χριστιανικά επηρεασμένοι. Όπως η ενίσχυση διατροφής άπορων παιδιών, αλλά και η σημαντική απαγόρευση κατά της θραύσης των οστών των εσταυρωμένων, της πώλησης παιδιών και της απαγωγής παρθένων.
Ο ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ
Μπορεί ακόμα να ήταν θρησκευτικός επηρρεασμός η καθιέρωση της Κυριακής αργίας (το 321). Αλλά πέρα από όλα τα προηγούμενα έργα του με το Μεγάλο δημιούργημά του που τον ανέδειξε παγκόσμια ήταν η Κωνσταντινούπολη (324-330). Όμως είχε διαμείνει δύο χρόνια πριν (323-324).
Έμεινε στη Θεσσαλονίκη, για να προετοιμάσει τον πόλεμο ενάντια στον Λικίνιον. Η πόλη του άρεσε πολύ και έκανε σ’ αυτήν πολλά νέα έργα και λιμενικές εγκαταστάσεις για τον πολεμικό στόλο της.
Μετά τη Νίκη του κατά του Λικίνιου το 324 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να δημιουργήσει μια δεύτερη Ρώμη που να έχει το όνομα του, αρχικά διάλεξε μια άλλη τοποθεσία το Βυζάντιον, χάρη στο Χρυσοκέφαλο από Βορρά στο Βόσπορο από ανατολάς και στην Προποντίδα (θάλασσα του ΜΑΡΜΑΡΑ) από νότο.
Η «Νέα Ρώμη» έγινε μια Μέγιστη πραγματικότητα για Ανατολή και Δύση.
Ο ορθόδοξος αυτοκράτορας που δημιούργησε τον Βυζαντινό πολιτισμό πέθανε στα 65 του χρόνια και οι διάδοχοί του συνέχισαν για 13 ολόκληρους αιώνες με επιτυχείς ή ανεπιτυχείς διακυβερνήσεις να συνεχίζουν την Βυζαντινή διακυβέρνηση σε ανατολή και Δύση. Για να αναπτυχθεί μια αντιπαλότητα μίσους πρωταρχικά, κατά του Μέγα Κωνσταντίνου, ο οποίος ανέτρεψε με την εξέλιξη του Χριστιανισμού τον πρώτο Ρωμαϊκό πολιτισμό, μέρους του Ιουδαϊκού αλλά και μέρος της αρχαιοελληνικής και αιγυπτιακής λατρείας.
Στη διαδρομή των 13 αιώνων ως την πτώση της Κωνσταντινούπολης που ήταν δυνατόν να μην αλωθεί κατά τις πλείστες παλιές και σύγχρονες αναλύσεις. Όμως, οι τρομερές σταυροφορίες του Παπισμού και ιδιαίτερα της 4ης Σταυροφορίας του 1200 μ.Χ., αποδυναμώνουν δραματικά το Βυζάντιο με την πρώτη άλωση της Βασιλεύουσας.
ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ
Με τον Παπισμό να έχει ΧΩΡΙΣΕΙ με τα 2 σχίσματα τον Χριστιανισμό που επέβαλλε, με τα Καισαροπαπικά εγκλήματα, πολέμων, υποδουλώσεων και καταστροφών.
Ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του 20ου και του 21ου αιώνα ως σήμερα που, αυτοί οι δύο αιώνες ήταν και είναι, με Δυτική συνέργεια, οι αιώνες τραγωδίας Ευρώπης – κόσμου, με καταιωνισμό όλων των ανθρώπινων αξιών ανάμεσα σε Δυτικό ολοκληρωτισμό και τον Ρωσσικό Κουμμουνισμό….. που μετά την πτώση του επέστρεψε στον Μεγάλο, παραδοσιακό Χριστιανισμό, τον οποίον, με πολλούς τρόπους καταπολεμούν οι δυτικοί του σύγχρονου καπιταλιστικού ενεργειακού εκμεταλλευτισμού.
Με μεγάλες υπερατλαντικές, ευρω-Γερμανικές συμπράξεις να διασπάσουν-για τα μεγάλα ενεργειακά συμφέροντα, όλο τον ορθόδοξο Χριστιανισμό εδώ και χρόνια. Με στόχο του τον ρωσικό Χριστιανισμό της εμβιούμενης «τρίτης Ρώμης». Με μια προκλητική ευρωατλαντική πολιτική που φτάνει ακόμα και σε πόλεμο, με επικίνδυνες προκλήσεις στη Μαύρη Θάλασσα. Με αφορμή την αυθαίρετη απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου να χορηγήσει επίσημη ανεξαρτησία και εκκλησιαστική δικαιοδοσία στην Ουκρανική εκκλησία με Φόβο ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ…., αλλά, ακόμα με κίνδυνο πολέμου.
Για ένα τόσο σοβαρό κίνδυνο ο εκπρόσωπος τύπου της Ρώσικης Ορθοδοξίας Dr. Βλαντιμίρ Λεγκόιντα, μιλώντας για την τωρινή κατάσταση που δημιουργήθηκε στους κόλπους της αποστολικής Χριστιανοσύνης την παραλλήλισε με την εποχή του μεγάλου σχίσματος το 1054.
Για να αναφερθεί μεταξύ άλλων στο πρόσφατο Ρωσο-Ουκρανικό επεισόδιο στα στενά του Κέρτη στο θαλάσσιο δρόμο από τη Μαύρη θάλασσα προς την αζορική, το οποίο έρχεται να προστεθεί στις σχεδιασμένες κινήσεις της Δύσης για την πρόκληση στην ανάφλεξη γύρω από τα εθνικά σύνορα της Ρωσίας. Με τις ΗΠΑ να προτίθενται επίσης, να προμηθεύσουν με ναυτικό και αντιαεροπορικό οπλισμό την Ουκρανία και έχουν προειδοποιήσει να σταματήσει τις επιθεωρήσεις των πλοίων που περνούν τα στενά του Κέρτη-Ευρώπη 3 μιλίων, – που βρίσκονται μεταξύ Κριμαίας και της Χερσονήσου Κέρτη που κατά την άποψη της Ρωσίας και, οι δύο όχθες των στενών είναι ρωσική εθνική επικράτεια.
Αλλά, η Ουκρανία με την υποστήριξη των ΗΠΑ αποφάσισε να κατασκευάσει μια ναυτική βάση για να απαντήσει στα σχέδια της ΜΟΣΧΑΣ, δεδομένα που γίνονται απειλητικά με τις προθέσεις ΤΡΑΜΠ να πει όχι στη συνέχιση συμφωνίας χρήσης των πυρηνικών όπλων.
ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ «ΝΑΙ ΣΤΗ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ»
Το Υπουργικό Συμβούλιο της Γερμανίας «ενέκρινε χθες την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Ένταξης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ», ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζαιμπερτ, επισημαίνοντας ότι η υπογραφή αναμένεται να γίνει από τους μόνιμος αντιπροσώπους της Συμμαχίας το Φεβρουάριο, ενώ θα πρέπει να ακολουθήσει η επικύρωση του Πρωτοκόλλου από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο.
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ θα συμβάλει στην ασφάλεια και τη σταθερότητα όχι μόνο στον ευρωατλαντικό χώρο, δεν θα ενδυναμώσει απλώς τη διατλαντική κοινότητα, αλλά θα αποτελέσει σημαντική ώθηση για την περαιτέρω σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων», τόνισε ο κ. Ζάιμπερτ και έκανε λόγο για «μια πραγματικά καλή είδηση για την Ευρώπη και για τη διατλαντική Συμμαχία».
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΓΔΜ ΣΤΟ ΝΑΤΟ
Η Βουλγαρία εγκρίνει το σχέδιο ένταξης της ΠΓΔΜ στο NATO, με απόφαση του υπουργικού της συμβουλίου. Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών της Βουλγαρίας, το υπουργικό συμβούλιο της χώρας ενέκρινε το σχέδιο του πρωτοκόλλου ένταξης της ΠΓΔΜ στην Βορειοατλαντική Συμμαχία. Με την ίδια δε απόφαση, εξουσιοδότησε την Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Βουλγαρίας στο NATO να προσυπογράψει το πρωτόκολλο ένταξης.
Στο μεταξύ, σε περίπου μία εβδομάδα, μετά την κύρωση από την ελληνική Βουλή του πρωτοκόλλου προσχώρησης της πΓΔΜ στο NATO, θα πραγματοποιηθεί η αλλαγή των πινακίδων στις συνοριακές διόδους της χώρας, στις διπλωματικές-προξενικές αντιπροσωπείες, καθώς και στις εισόδους των δημόσιων υπηρεσιών, στις οποίες θα αναγράφεται το νέο όνομα της χώρας, Βόρεια Μακεδονία. Η πρόβλεψη αυτή περιέχεται στο σχέδιο για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της πΓΔΜ που απορρέουν από την Συμφωνία των Πρεσπών, το οποίο υιοθέτησε χθες το υπουργικό συμβούλιο της χώρας.
Σε πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης της πΓΔΜ για τις χθεσινές αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι με βάση τις αποφάσεις που συνδέονται με την εφαρμογή των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών, προβλέπεται δέσμη μέτρων και ενεργειών. Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι τα αρμόδια υπουργεία, τα κρατικά όργανα και θεσμοί, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι μετοχικές εταιρείες που υπάγονται στην ιδιοκτησία του κράτους, θα πρέπει εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας μετά τη θέση σε ισχύ των τεσσάρων τροπολογιών του Συντάγματος της χώρας να πραγματοποιήσουν αλλαγή των πινακίδων στις συνοριακές διόδους και στα κρατικά σύνορα, στις διπλωματικές-προξενικές αντιπροσωπείες, καθώς και στις εισόδους των υπηρεσιών.
Σημείωση:
Αλλά, ποιες είναι οι απαρχές του Δυτικού μίσους προς την Ανατολή στο επόμενο άρθρο μου.
