Στην “μικρή” οθόνη μεταφέρεται το μυθιστόρημα του Χανιώτικης καταγωγής συγγραφέα, Σπύρου Πετρουλάκη, “Σασμός”, παρουσιάζοντας την Κρήτη που ξέρει να συγχωρεί.
Πρόκειται για τη νέα δραματική τηλεοπτική σειρά που έρχεται την επόμενη τηλεοπτική σεζόν μέσα από την τηλεόραση του “Alpha”, με γυρίσματα στην Κρήτη, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, με προδιαγραφές μιας κινηματογραφικής ταινίας. Καταξιωμένοι ηθοποιοί συμπληρώνουν το καστ, μεταξύ αυτών, ο Χανιώτης ηθοποιός και πρώην καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης, ο οποίος μίλησε στην εκπομπή “onLine” στο podcast των “Χανιώτικων νέων” και στους Παρασκευά Περάκη και Ελένη Φουντουλάκη.
Παρασκευάς Περάκης και Ελένη Φουντουλάκη σχολιάζουν την επικαιρότητα και μπαίνουν… onLine με τον ηθοποιό, τ. Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλη Αεράκη και τον Marketing Specialist, Γιώργο Γκέκα
Όπως ανέφερε ο κ. Αεράκης, κορμός της σειράς είναι το μυθιστόρημα «Σασμός» – που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα- και το οποίο ο ίδιος γνώρισε πριν από τρία χρόνια κατά την παρουσίαση του στο ιστορικό καφέ “Κήπος”. «Ποιoς να φανταζόταν ότι μετά από τρία χρόνια το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, θα μεταφερόταν στις τηλεοπτικές οθόνες και θα συμμετείχα σε αυτή τη σειρά παίζοντας έναν από τους σημαντικούς ρόλους» ανέφερε ο Χανιώτης ηθοποιός επισημαίνοντας ότι ήδη συμμετέχει στα γυρίσματα της σειράς που γίνονται στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα γυρίσματα θα συνεχιστούν στα Χανιά, το Ρέθυμνο, το Ηράκλειο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος.
Στο επίκεντρο της νέας τηλεοπτικής σειράς βρίσκεται ο “Σασμός”, δηλαδή η συμφιλίωση μετά από μια βεντέτα στην Κρήτη. «Βεντέτα- έρωτας- Σασμός, αυτό είναι το τρίπτυχο γύρω από την οποία περιστρέφεται η σειρά. Το κύριο όμως που αναδεικνύεται είναι η δύναμη της αγάπης. Γιατί Σασμός- συμφιλίωση υπεσέρχεται μόνον εάν υπάρχει η δύναμη του καλού. Εάν υπάρχει η δύναμη του κακού, της ιδιοτέλειας, του εγώ, εκεί είναι λίγο δύσκολο να γίνει σασμός.
Και μου κάνει εντύπωση γιατί σε πιο δυνατά κοινωνικά φαινόμενα όπως είναι π.χ μια βεντέτα, επέρχεται αυτή η συμφιλίωση αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε πράγματα που είναι αναλώσιμα και έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα, ζητήματα εγωισμού, αλαζονίας και εξουσίας. Είναιι και θέμα προσωπικής αγωγής του καθενός πώς αντιλαμβάνεται μερικά πράγματα. Πάντως, είναι βέβαιο ότι στο τέλος η δύναμη του καλού θα νικήσει» πρόσθεσε.
Στην σειρά, ο κ. Αεράκης κρατά τον ρόλο του σεβάσμιου γέροντα παπά- Μιχάλη. Μάλιστα όπως εξομολογήθηκε, « είναι λίγο ιδιαίτερος ρόλος για μένα, ,επειδή ο ο παππούς μου ήταν παπάς και παρακάλεσα την παραγωγή να δώσουν στο ήρωα που υποδύομαι το όνομα του, Μιχάλης. Δηλαδή θα προσπαθήσω ουσιαστικά να ενσαρκώσω τον παππού μου που την δύσκολη εκείνη εποχή συμμετείχε σε σασμούς. Είναι ένας πολύ δύσκολος, απαιτητικός ρόλος. Πρόκειται για έναν λαϊκό παπά, όπως είναι οι παπάδες στην Κρήτη, ειδικά στα ορεινά χωριά που έρχονται σε επαφή με τον κόσμο, μιλάνε με τον κόσμο, ξέρουν όλα τα μυστικά του χωριού μέσα από τις εξομολογήσεις, προσπαθώντας να εξισορροπήσουν αντίρροπες δυνάμεις και καταστάσεις. Και φυσικά στο τέλος της σειράς ο “παπά Μιχάλης” θα συμμετάσχει στον Σασμό».
Έχοντας συνδέσει την ζωή του επί 17 χρόνια με το ΔΗΠΕΘΕΚ ο κ. Αεράκης, ερωτήθηκε για τον εάν παρακολουθεί τα θεατρικά δρώμενα στο νησί. Ωστόσο όπως είπε «οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και ο χρόνο μου δεν το επιτρέπουν. Προφανώς ξέρει ο κόσμος καλύτερα τι γίνεται, αν παρακολουθεί το ΔΗΠΕΘΕΚ, αν το ακολουθεί ή όχι. Έχω αφιερώσει στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης 17 ολόκληρα χρόνια κι αυτά δεν ξεριζώνονται έτσι. Εύχομαι και ελπίζω να είναι σε έναν δρόμο σωστό, να το παρακολουθεί και να ανταποκρίνεται πολύς κόσμος. Διότι Θέατρο χωρίς θεατές δεν υφίσταται. Άρα λοιπόν, θέατρο ίσον κόσμος και κόσμος πολύς. Αν το ΔΗΠΕΘΕΚ κινείται σε αυτές τις ράγες τότε κι εγώ είμαι ευχαριστημένος, αν όχι πρέπει να ψάξουν τι φταίει. Και όταν εντοπίσεις αυτό το οποίο φταίει πρέπει να το διορθώσεις, διότι εάν κι αυτό το βάζεις μέσα σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες τότε το θέατρο δεν έχει καμία τύχη και επόμενη μέρα. Το ΔΗΠΕΘΕΚ πρέπει να μείνει έξω και πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Να μην χρησιμοποιούν το Θέατρο ως πολιτικό όχημα οι πολιτικοί μας για να πουν “κοιτάξτε, τι καλά πράγματα που κάναμε”. Αυτό γίνεται μπούμερανγκ αν δεν γίνονται πράγματα και εάν είναι ένα θέατρο απονευρωμένο, έξω από τον κόσμο. Προς θεού, δεν μιλώ για το θέατρο το δικό μας. Επειδή λείπω εδώ και δύο χρόνια, δεν έχω καθαρή εικόνα. Ξέρει όμως ο κόσμος και κρίνει»
