Ενα… προφητικό κείμενο για την μετέπειτα πορεία του παππού της Κρήτης —- Με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνό του αύριο στο Καστέλι Κισάμου
Το γεγονός ότι ο κόσμος ακόμη και σήμερα -ένα χρόνο μετά την εκδημία του κυρού Ειρηναίου Γαλανάκη- συνεχίζει να μιλεί για το μεγάλο έργο που άφησε ο παππούς όσο και για την προσωπικότητά του, αυτό σημαίνει πολλά!
Hταν πολύ δύσκολη η επιλογή από τα αμέτρητα στοιχεία που υπάρχουν για τον Ειρηανάιο Γαλανάκη στο Αρχείο, για να τα παρουσιάσουμε σήμερα.
Αφιερώματα, ρεπορτάζ, άρθρα και επιστολές του ίδιου, συνεντεύξεις κ.ά., αλλά ακόμη και κειμενάκια μικρά ή μεγάλα, στίχοι, ρίμες, ποιήματα που έχουν γραφεί γι’ αυτόν, επιζητούσαν(!) να βγουν στο λιακωτό… της στήλης.
Και όλα ανεξαιρέτως είναι άκρως ενδιαφέροντα και πολύτιμα γιατί σε όλα ενυπάρχει η αλήθεια που διαλαλεί τη μεγαλοσύνη ενός ανθρώπου που τα λόγια, οι πράξεις και τα έργα του ήταν προς όφελος του ποιμνίου του, των ανθρώπων αλλά και το μέλλον τους.
Και μιας κι ο λόγος για το μέλλον, ανασύραμε ένα δημοσίευμα του “Βήματος του Λαού” που στις 22 Σεπτεμβρίου 1946 αναφερόταν στο μέλλον του ιεροδιακόνου τότε «Μιχάλη Γαλανάκη – Ειρηναίου», αλλά και στην προσωπικότητά του.
Η χειροτονία στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος έγινε μέσα «σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη συγκίνηση, έκσταση, και μεγαλείο» όπως σημειώνει ο συντάκτης του κειμένου με τίτλο: “Χειροτονία, ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ”.
Αναφερόμενος αρχικά στην προσωπικότητα του παππού υπερτονίζει την απόφασή του να ταχθεί «με ενθουσιασμό και θέληση στη μεγάλη στρατειά των αγωνιστών του Ευαγγελίου, παραμερίζοντας τις χαρές της ζωής[…]».
Σημειώνει εξάλλου: «υπολογισμός ταπεινός δε μπορούσε να τον κινήση. Γιατί τον γνωρίσαμε καιρό τώρα σαν τον ξεχωριστό ιεροκήρυκα με την πλατειά φιλοσοφημένη σκέψη, την ευρύτητα της αντίληψης, την βαθειά πίστη στην νίκη του καλού. Τον θαυμάσαμε σαν ανώτερο άνθρωπο, ακέραιο χαρακτήρα, αλύγιστο στα εμπόδια και τις μπόρες προπάντων ηθική προσωπικότητα».
Οι παραπάνω αυτές διαπιστώσεις ακολουθούνται από την προσδοκία του για το μέλλον του νέου διακόνου.
«Στον καινούργιο Λευίτη προσβλέπουμε μ’ εμπιστοσύνη και ελπίδα και βεβαιότητα για τον ηγετικό του ρόλο. Δίπλα του θάχει όλους εκείνους που πιστεύουν στις μεγάλες αλήθειες του Χριστιανισμού, την αγάπη, την αδελφωσύνη, την ισότητα. Ο ανηφορικός δρόμος της τιμής και του καθήκοντος είναι μπροστά του» αναφέρει.
Ο Ειρηναίος Γαλανάκης, βάδισε αυτόν τον ανηφορικό δρόμο, κρατώντας εως το τέλος όλα τα χαρακτηριστικά που διαβάσαμε παραπάνω και όχι μόνο.
