Ο μηδενισμός των Επιτοκίων

Όταν απ’ το τραπεζικό σύστημα ο επιδιωκόμενος σκοπός δεν επιτυγχάνεται με τα μέτρα που ανακοινώνουν οι διοικήσεις των, κατόπιν διαμαρτυριών των πολιτών και επέμβασης της πολιτείας, τότε ανακαλύπτονται εναλλακτικοί τρόποι, ώστε να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα. Για να γίνω σαφής, πρόκειται για τις αυξήσεις που προανήγγειλαν οι τραπεζίτες ότι θα κάνουν σε πάσης φύσεως συναλλαγές με τους πολίτες, μέτρο το οποίο μετά τις διαμαρτυρίες του κόσμου και τις συζητήσεις των κυβερνώντων με το τραπεζικό κατεστημένο, ανεστάλη χωρίς όμως να καταργηθεί.
Ποια είναι όμως η μέθοδος, το εναλλακτικό σχέδιο αντικατάστασης του τρόπου απόκτησης των κερδών, που δεν επετεύχθησαν; Ο «μηδενισμός των επιτοκίων καταθέσεων». Στην Ευρώπη υπάρχει πλεονάζον χρήμα, με αποτέλεσμα να γίνεται φθηνό και τα επιτόκια να εξατμίζονται σε σημείο μηδενισμού. Το κεφάλαιο αντί να μεγαλώνει θα παραμένει το ίδιο. Αν δε ληφθεί υπ’ όψιν και ο πληθωρισμός, που προς το παρόν είναι μικρός, θα μειώνεται η αξία του. Στον ημερήσιο Τύπο διαβάζουμε ότι «από 1/1/20 τα επιτόκια καταθέσεων στις τράπεζες μηδενίζονται».
Διόλου απίθανο ν’ ακούσουμε αργότερα οι τράπεζες να ζητήσουν προμήθεια για τη φύλαξη των καταθέσεων. Δηλαδή θα γίνεται και αριθμητική ελάττωσή του, αν δε ένας λογαριασμός μείνει ακίνητος για χρόνια μπορεί να μηδενιστεί. Βιβλιάρια αποταμίευσης Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου προς αποκατάστασιν “απόρων κορασίδων”, που έδιδε η Φρειδερίκη, δεν υπάρχουν. Εχουν μείνει στην ιστορία απολιθώματα.
Οσοι διαθέτουν χρήμα ψάχνουν να βρουν ευκαιρίες να το τοποθετήσουν αλλού για να κερδίσουν. Προτιμούν ακίνητα σε περιοχές που σκοπίμως απαξιώθηκαν και οι οποίες χρειάζεται πολιτική βούληση να αναβαθμισθούν. Στρέφονται και σε μετοχές του Χρηματιστηρίου οι τιμές των οποίων άρχισαν ν’ ανεβαίνουν μετά την πτώση τους στο ναδίρ, λόγω μνημονίων ή σε άλλα σύνθετα τραπεζικά προϊόντα που το χρηματιστηριακό κατεστημένο ανακαλύπτει προτρέποντας τους έχοντες οικονομίες, αφελείς, να επενδύσουν εκεί.
Τα επιτόκια στη χρηματαγορά έχουν υποχωρήσει. Τούτο έγινε μετά το πράσινο φως της Ε.Κ.Τ. που ενθάρρυνε την πτώση τους σε μηδενικά επίπεδα. Ως τόσο οι προοπτικές της οικονομίας της Ευρωζώνης χειροτερεύουν. Ο Μάριο Ντράγκι είχε προβλέψει ότι η μείωση των επιτοκίων και κατ’ επέκτασιν ο μηδενισμός τους θα οδηγήσει σε εξάλειψη των καταθέσεων. Εμμέσως πλην σαφώς λένε στα νοικοκυριά “ξοδέψτε, ξοδέψτε”, οπότε αν συμβεί ο μηδενισμός των επιτοκίων και επικρατήσει η απομείωση των καταθέσεων, λόγω φύλαξής των, τότε «η ΕΚΤ θα έχει πυροβολήσει τα πόδια της».
Ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει τίποτα στις τράπεζες. Αυτές οφείλουν την επιβίωσή τους στους Ελληνες, διότι κατά τη διάρκεια της κρίσης πλήρωσαν την ανακεφαλαιοποίησή τους τρεις φορές. Ασε που η γιγάντωση των σημερινών συστημικών τραπεζών έγινε κάτω από ιδιότυπες μεθοδεύσεις ιδιωτικοποιήσεων και εξαγοράς μικρών τραπεζών του Δημοσίου. Αντί λοιπόν οι Διοικήσεις να αισθάνονται την ανάγκη να ανταποδώσουν στους φορολογούμενους ευεργεσία, τους συμπεριφέρονται με έλλειψη ηθικών κανόνων και με απουσία συστολής.