«Τοις των αιμάτων Σου ρείθροις, Δημήτριε,
την Εκκλησίαν Θεός επορφύρωσεν…»
Ρωμανός
Μα, τι ωραίος ύμνος, για την Τιμή και τη Μνήμη ενός Μεγαλομάρτυρα της Εκκλησίας μας! Πολιούχος, Προστάτης και Σέμνωμα της πριγκίπισσας του Θερμαϊκού!
Η Σαλονίκη σήμερα, πορφυρώνει τις ώρες της κι εκείνη, να γιορτάσει τον λατρεμένο της έφιππο, Αγιο!
Τον έξοχο αξιωματικό επί Διοκλητιανού, διαπρεπή και πρωτοπόρο, στον Χριστιανικό βίο. Ωραίος και λαμπρός προβάλλει στην Ορθόδοξη συνείδηση, στιβαρή οντότητα κάλλους, πάνω στο άτι, ως και άλλοι Αγιοι της Χριστιανοσύνης…
Ο Τροπαιούχος ασφαλώς Γεώργιος, ο Ελευθερωτής των αιχμαλώτων, ο Αγιος Μηνάς, του Κάστρου προστάτης και αγλάισμα, ακόμη ο Αγιος Ευστάθιος μεγαλομάρτυς, πρώην στρατηγός του Ρωμαϊκού στρατού.
Ο Αγιος Θεόδωρος ο στρατηλάτης, αλλά και ο Αγιος Θεόδωρος Τήρων, που μαρτύρησαν μαζί…
Ο Αγιος Δημήτριος, δημοφιλέστατος στον Χριστιανισμό όπου γης, διαφεντεύει ασφαλώς στον περικαλλή ναό Του, στη συμπροτεύουσα, μια εκκλησία που έζησε πολλές καταστροφές, όμως, σήμερα, στέκει στον χρόνο μνημείο εξαιρετικό, υπερεθνικής σημασίας…
Με επισκεψιμότητα εκπληκτική, που πλημμυρίζει τα σκαλοπάτια τις εθνότητες, και τη διαρκή δημοφιλία…
Το μνημείο κτίστηκε πριν από 16 ολόκληρους αιώνες, εκεί, ακριβώς, που ο εκλεκτός του Θεού, μαρτύρησε για την Πίστη του.
Σύμφωνα με το αυτοκρατορικό διάταγμα που είχε εκδοθεί κατά το έτος 303 διώκονται οι Χριστιανοί και ο Αγιος φυλακίζεται…
Μαθαίνουν οι άρχοντες πως ο Δημήτριος ήταν εκείνος, που παρότρυνε τον νεαρό Νέστορα να συμμετάσχει σε αγώνα πάλης με τον γιγαντόσωμο παλαιστή Λυαίο, τον οποίο και νίκησε.
Μια νίκη συμβολισμού, ότι ο Χριστιανισμός θριάμβευσε επί της ειδωλολατρίας. Ο Αγιος λογχίζεται μέσα στη φυλακή και παρέδωσε την ψυχή και το πνέυμα Του…
Ομως, λατρεμένος και δυνατός, μετά την Αγία Του τελευτή, άρχισε τη θαυματουργική του παρουσία απρόσκοπτα για την Πόλη Του, και όχι μόνο.
“Θαυματουργός”, το προσωνύμιο, που ακολουθεί ευλαβώς την αγιότητά Του στον καιρό, βεβαιότητα στα προσευχητικά αιτήματα της αγωνίας, ότι ο Αγιος θ’ ανταποκριθεί στην Ανάγκη. Οτι ο Αγιος, θ’ αγκαλιάζει πάντοτε την πολιτεία Του! Ομως τον ωραίο στρατηλάτη, ακολουθεί άλλο ένα θαυμάσιο επίθετο, μυροβόλο και πρόσφορο λυρισμού, αφού από το Αγιο λείψανό του, αναδύεται άρωμα εξαίσιο και αγιασμένο, που συγκινεί τον προσκυνητή, τον κάθε προσκυνητή και προσλαμβάνει με την υπόκλισή του στον Αγιο, το μύρο και το “μύρο” Του!
…Αγαπημένος πολύ καθώς είναι στον λαό μας, ταυτίζεται με τον μήνα Του Οκτώβριο, κάνοντάς τον.. Αϊδημητριάτη, Πρωτοβροχάρη… τ’ αϊ Δημήτρη το καλοκαιράκι. Μπροστά ή πίσω τ’ Αγιού Δημητριού κάνει ένα χειμωνάκι.
Αϊ Δημήτρη μου στείλε το νερό Σου για το σποριά…
Ο αϊ Δημήτρης προστατεύει μας.
Σε περιοχές πρώιμων αμπελιών, ξεκινούν το κρασάκι, νωρίτερα από του Μεθυστή Αγίου Γεωργίου, τα λουλούδια Του, τα χρυσάνθεμα, καλωσορίζουν εμβληματικά τους μακρινούς που επιστρέφουν στην πόρτα τους για τον χειμώνα κι εκείνος, ο Αγιος ο Μυρωμένος, θα κρατήσει σήμερα στη σκόλη Του, το “Αρωματικό Εκχύλισμα” του Τίμιου Βίου Του, και θα ραντίσει τους μυριάδες της Λιτανείας των πιστών Του!
Χρόνια πολλά!
“Με το ροδισμένο
λιοβασίλεμα
τ’ Αη Δημήτρη
τα στερνά βραδυάσματα,
θα ’χουν κάτι απ’ του
Μαρτιού τη χάρη”.
Γ. Δροσίνης
