Ο μίτος της Αριάδνης

Δεν περνάμε απλά σε άλλες εποχές, αναγκαζόμαστε πρωτίστως να τα βρούμε με τους άλλους και τον εαυτό μας, προκειμένου να πορευθούμε με ασφάλεια στο μέλλον. Η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από δυσμορφίες και ατοπήματα κάθε είδους που επιδεινώθηκαν με την πανδημία του κορωνοιού.
Δυσμορφία στις συμπεριφορές, πολυπλοκότητα στις συναναστροφές και τις συναλλαγές, ακατανόητο γενικά σε κάθε εκδήλωση των ανθρωπίνων σχέσεων, σε κάθε απόπειρα να επικοινωνήσουν οι άνθρωποι με κάθε τρόπο και μέσον.
Ήταν κάτι που δεν ήταν αναμενόμενο, κάτι που το γνωρίζαμε μόνο μέσα από τα βιβλία και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, κάτι που φανταζόμαστε ότι θα συμβεί κάποια στιγμή αλλά δεν είχαμε σχεδιάσει πως θα το αντιμετωπίσουμε ούτε πως θα αντιδρούσαμε σε ανάλογο ενδεχόμενο.
Με τον καιρό μαθαίνει κανείς όμως, ακόμη και στα πιο δύσκολα. Μαθαίνει γιατί πρέπει να ζήσει και να γευθεί τον χρόνο ζωής που του απομένει και μιλάμε για πολυσύνθετες συνθήκες ζωής που δεν αφήνουν περιθώρια οιασδήποτε αργοπορίας. Οι καιροί ου μενετοί όμως το ίδιο όπως και τα έκτακτα συμβάντα που δεν προβλέπονται αλλά κάποτε λαμβάνουν χώρα.
Είμαστε λοιπόν αντιμέτωποι με την μοίρα μας, την ειμαρμένη και το μέλλον φυγείν αδύνατον που έλεγαν και οι πρόγονοί μας. Εν προκειμένω με μία κατάσταση που μας ξεσηκώνει από τα λημέρια μας – τα κάθε λογής λημέρια – και μας τοποθετεί στο σύμπαν της αοριστίας τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν το διάστημα αυτό το εκμεταλλευτούμε δημιουργικά, μπορεί να βγούμε και κερδισμένοι.
Αν όμως αφήσουμε τον χρόνο να περνά έτσι απλά χωρίς συλλογισμό, ζώντας ως καρικατούρες και στείροι αφομοιωτές του νέου τρόπου ζωής, τα αποτελέσματα δεν θα είναι με το μέρος μας.
Γιατί σε τελική ανάλυση δεν ζούμε μόνο σε άλλες εποχές αλλά σε διαφορετικές συνθήκες, τις οποίες όχι μόνο πρέπει να συνηθίσουμε αλλά να πάνω απ΄όλα να χωνέψουμε.
Η δυσμορφία έγκειται σε αυτό ακριβώς λοιπόν, ότι κάτω από την εξωτερική πολυπλοκότητα απλώνεται ο εσωτερικός λαβύρινθος που με την παραμικρή δυσκολία καλείσαι να ακολουθήσεις για να βρεις τον μίτο της Αριάδνης. Γιατί αυτός είναι ο στόχος.