ΕΙΘΙΣΤΑΙ, προ αμνημονεύτων χρόνων αυτό, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (Δ.Ε.Θ.) να αποτελεί το βήμα απολογισμού και προγραμματισμού για την εκάστοτε κυβέρνηση και το εφαλτήριο εκτόξευσης από την αντιπολίτευση οξείας κριτικής των πεπραγμένων της κυβέρνησης, αλλά και ενός υποσχεσιολογίου δικού της! Δηλαδή, ακούγονται «παχειά» λόγια που «χαϊδεύουν τα αυτιά» των οπαδών κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
ΠΡΟΧΘΕΣ, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης ακολουθώντας την «πεπατημένη» είπε: «Εγώ θα πετύχω μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων γιατί θα προτείνω πλαίσιο μεταρρυθμίσεων(!). Εμείς θα πείσουμε τους εταίρους ότι αυτή είναι η σωστή στρατηγική για τη χώρα». [Μα, αγνοεί, άραγε, ότι οι «μεταρρυθμίσεις» που πρέπει να γίνουν είναι ήδη προδιαγεγραμμένες από τα μνημόνια και δεν μετακινούνται ρούπι από την τρόικα; Πολιτικοί, έμμεσα κι ο ίδιος, δεν τις υπέγραψαν;]
ΟΣΟ για τις «συνήθεις» υποσχέσεις, δεν ξέφυγε κι αυτός από τις κοινότυπες: μείωση φόρων και Ενφια, περικοπές δαπανών, αφορολόγητο (μάλιστα 1000 ευρώ για κάθε παιδί!), καμιά απόλυση στο δημόσιο(!), κίνητρα για επενδύσεις, αλλαγή εκλογικού νόμου, ιδιωτικοποιήσεις κρατικών υπηρεσιών κ.λπ.)
ΕΚΕΙΝΟ που εντυπωσιάζει είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε «εκ νέου» στη «γενιά των 360 ευρώ», όπως ό ίδιος έχει καθιερώσει τον όρο. Είπε μάλιστα πως αυτή η «γενιά» των 360 ευρώ, είναι δημιούργημα της κυβέρνησης που ανέχεται τις συμβάσεις ελαστικής απασχόλησης. Υποσχέθηκε δε ότι η κυβέρνησή του θα καθιερώσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα! Αλλά πού ήταν ο ίδιος, όταν η κυβέρνηση της Ν.Δ. απέλυε τον δημοσιογράφο Στ. Κούλογλου από την τηλεόραση, επειδή τόλμησε, πριν περίπου 10 χρόνια, να μιλήσει για μια μελλοντική γενιά των 700 ευρώ; Μα, πώς το έλεγε ο Ντε Γκόλ; Ότι εκπλήσσεται κανείς με τους πολίτες -τους αφελείς- που πιστεύουν τα λεγόμενα (υποσχέσεις) των πολιτικών που ούτε οι ίδιοι τα πιστεύουν!
Αυτά θέλατε να πει ο Μητσοτάκης: Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, δεν θα αλλάξω τίποτα, όλα είναι δεδομένα, άρα εγώ να κυβερνώ ή ο κ. Τσίπρας το ίδιο κάνει. Εγώ πάντως είδα έναν Μητσοτάκη ( δεν είμαι καθόλου οπαδός της ΝΔ) που απείχε έτη φωτός από τον λαϊκισμό που είχε δείξει ο κ. Σαμαράς με τα “Ζάππεια” και ο Τσίπρας με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, μια επόμενη κυβέρνηση έχει περιθώρια ελιγμών να παρουσιάσει ένα καινούριο μίγμα μέτρων αν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ούτε είπε πως θα καταργήσει τον Ενφια, αλλά πως θα τον μειώσει κατά 30% σε βάθος χρόνου. Δεν ξέρουμε αν θα τα κάνει όλα αυτά, αλλά δεν είναι λαϊκισμός όταν τα παρουσιάζει ως πρόγραμμα του. Επικίνδυνο όμως είναι να επιβεβαιώνομε στους ανθρώπους αυτό που λανθασμένα πιστεύουν: πως όλοι είναι ίδιοι. Μια τέτοια άποψη είναι το τέλος της Δημοκρατίας και αέρας στα φτερά του πραγματικού λαϊκιστή και άκρως επικίνδυνου για την χώρα Τσίπρα.