Αυτό που είσαι είναι δώρο από
τον Θεό σ’ εσένα. Αυτό που γίνεσαι είναι δώρο από εσένα στον Θεό».
H. Balthasar
«Δεν υπάρχει καλή επιρροή, κύριε Γκρέι. Κάθε επιρροή είναι ανήθικη, ανήθικη από επιστημονική άποψη. Γιατί; Διότι να ασκείς επιρροή πάνω σε έναν άνθρωπο σημαίνει ότι του δίνεις την ίδια σου την ψυχή. Εκείνος τότε δεν έχει το δικό του φυσικό τρόπο σκέψης, δεν τον φλογίζουν τα δικά του πάθη. Οι αρετές του δεν είναι αληθινές. Οι αμαρτίες του, αν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε αμαρτία, είναι δανεικές. Γίνεται η ηχώ της μουσικής κάποιου άλλου, ο ηθοποιός ενός έργου που δε γράφτηκε γιαυτόν. Ο σκοπός της ζωής είναι η εξέλιξη του εαυτού μας. Να πραγματοποιήσουμε τις επιταγές της φύσης μας, γιαυτό το σκοπό ήρθαμε στη γη. Οι άνθρωποι φοβούνται τον εαυτό τους στις μέρες μας. Εχουν ξεχάσει το ύψιστο καθήκον, το χρέος που έχουμε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Φυσικά είναι γεμάτοι ευσπλαχνία. Ταιζουν τους πεινασμένους και ντύνουν τους ζητιάνους. Αλλά οι ίδιες τους οι ψυχές πεινούν και είναι γυμνές. Το θάρρος έχει εκλείψει από τη φυλή μας. Ισως και ποτέ να μην το είχαμε. Ο φόβος μπροστά στην κοινωνία, που είναι η βάση της ηθικής, ο φόβος μπροστά στο Θεό, που είναι το μυστικό της θρησκείας, αυτά μας κυβερνούν. Αλλά ….πιστεύω ότι εάν ενας άνθρωπος ζούσε τη ζωή του με πληρότητα, αν την εξαντλούσε ως την τελευταία της σταγόνα, αν έδινε μορφή σε κάθε του συναίσθημα κι έκφραση σε κάθε του σκέψη, αν υλοποιούσε κάθε του όνειρο, πιστεύω ότι ο κόσμος θα κέρδιζε μια τόσο καινούργια και ορμητική χαρά, που θα ξεχνούσε όλες τις αρρώστιες του μεσαιωνισμού και θα επιστρέφαμε στο ελληνικό ιδεώδες, ίσως και σε κάτι λεπτότερο, πλουσιότερο κι από το ελληνικό ιδεώδες. Αλλά ακόμη και ο πιο γενναίος ανάμεσα μας φοβάται τον ίδιο του τον εαυτό……». Λέει ο Oscar Wilde στο βιβλίο του «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Είναι αλήθεια ότι η εξέλιξη είναι η πηγή όλης της δημιουργίας. Η δυνατότητα της εξέλιξης περικλείεται μέσα στον καθένα από εμάς. Ο άνθρωπος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η εξέλιξη του είναι απαραίτητη και χρήσιμη αλλά μόνο για τον εαυτό του. Κανένας άλλος δεν ενδιαφέρετε και κανένας άλλος δεν είναι υποχρεωμένος να βοηθήσει. Αντίθετα πολλές και μεγάλες δυνάμεις αντιστρατεύονται τόσο την εξέλιξη των ανθρώπων στο σύνολο τους, όσο και των μεμονωμένων ατόμων. Ο μόνος τρόπος για να αναπτύξει ένας άνθρωπος τις ιδιότητες του είναι ο τρόπος να υπερπηδά τα εμπόδια. Όλα αυτά τα εμπόδια που εάν ήταν επιλογή μας , ποτέ δε θα βρισκόταν στο δρόμο μας. Αυτά ακριβώς τα εμπόδια είναι οι μοχλοί και παραλληλα και οι ασπίδες στην εξέλιξη μας, η οποία είναι αποτέλεσμα συνειδητής πάλης. Όταν ο άνθρωπος αντιληφθεί ότι μπορεί να αλλάξει τη θέση του στη ζωή, ότι έχει δυνάμεις που δεν χρησιμοποιεί και πλούτη που δεν βλέπει, τότε ακριβώς έχει αρχίσει να εξελίσσεται. Εάν από τη γέννηση μας τα γνωρίζαμε όλα αυτά , δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ούτε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η πορεία της ζωής μας, οι επιλογές μας, η συνείδηση του ποιοι είμαστε και του τι μπορούμε αλλά και η θέληση να δεχτούμε και να αναγνωρίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, μας οδηγούν συνειδητά στο δρόμο της προσωπικής μας εξέλιξης.
Ωραία και σωστά όλα αυτά, αλλά αφορούν ελάχιστους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να ζουν μια συνειδητή ζωή. Ακόμα και για αυτούς τους λίγους όμως είναι ο κάθε δρόμος πέρα από την πεπατημένη δύσκολος και χρειάζεται συνεχείς επαγρύπνηση και πολλές υπερβάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι είναι βέβαια οι δημιουργικοί μιας κοινωνίας. Μόνο με τέτοιους, όμως, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει μια κοινωνία, οι πολλοί πρέπει απλά να ακολουθούν για να υπάρχει παραγωγικότητα και τάξη. Δεν υπάρχει όμως πρόβλημα σε αυτό, γιατί οι πολλοί ακριβώς αυτό θέλουν και αυτό μπορούν. Πολύ σωστό όμως, και ισχύει για όλους, αυτό που διαβάζουμε στην αρχή, πως δεν πρέπει να ζητάμε να ζει ο άλλος την ζωή μας, ο κάθε άνθρωπος ξέρει καλύτερα από τους άλλους τι του κάνει καλό. Έτσι είναι απαράδεχτο όταν βλέπουμε κάποιους κουλτουριάρηδες να τα βάζουν με τους απλούς ανθρώπους γιατί αυτοί δεν ασχολούνται με μεγάλα θέματα και απλά χαίρονται την ζωή τους καταναλώνοντας ή κοιτάζοντας σειρές, μα αφού αυτό τους κάνει ευτυχισμένους γιατί να μην το κάνουν; Συνήθως αυτοί οι κουλτουριάρηδες δεν έχουν καθόλου δική τους άποψη αλλά αναμασούν μια έτοιμη κριτική που έμαθαν απέξω και αισθάνονται σπουδαίοι, αυτοί οι τύποι δεν έχουν τίποτα το αυθεντικό, ενώ ο απλός άνθρωπος είναι ένα με αυτό που κάνει.