Ο μόνος δρόμος, η απόδειξη της ειλικρίνειας

«Η Ελλάδα δεν είναι πλέον ξέφραγο αμπέλι…» είχε αναφέρει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Λέσβο την οποία επισκέφθηκε το προηγούμενο διάστημα. Το είπε αναφερόμενος στη δραστική μείωση των μεταναστευτικών ροών προς τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου.

Κατά την επίσκεψή του κατόπιν στην Κεντρική Αγορά του Ρέντη είπε επίσης πως: «Όσο καλύτερα λειτουργεί η εφοδιαστική αλυσίδα, όσο περισσότερο επενδύουν και οι προμηθευτές μας σε υποδομές logistics, τόσο τελικά αυτό θα καταλήγει και σε καλύτερες τιμές για τους καταναλωτές μας. Ο αγώνας κατά της ακρίβειας είναι ένας αγώνας συνεχής».

Δεκτό και το μεν και το δε, διότι αυτό δείχνουν τόσο τα στοιχεία όσο και τα δεδομένα. Υπάρχει όμως η αίσθηση από τους πολίτες, πως η Ελλάδα είναι σε σοβαρό βαθμό, παρά τις συνεχείς προσπάθειες και παρεμβάσεις, ξέφραγο αμπέλι… που σε κάποιες περιπτώσεις επιχειρήσεων ή και προϊόντων, ομοιάζει η κατάσταση με κρεματόριο.

Αν και ο χαρακτηρισμός είναι πολύ σκοτεινός, η αισχροκέρδεια παρά τις απανωτές κυβερνητικές πρωτοβουλίες καταπολέμησης της, καλά κρατεί. Η Ελλάδα έχει ανάγκη να λειτουργεί η αλυσίδα της καθημερινότητας του πολίτη, με ασφάλεια ώστε να μην σπάσει.

Πραγματικά μεγάλο ποσοστό πολιτών, όλων των ηλικιών, βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση, με την ψυχολογία τους να ακουμπάει στα πατώματα όταν μπαίνουν και καθώς βγαίνουν κυρίως από τα σούπερ μάρκετ.

Οι τιμές στα ράφια ομολογουμένως διατηρούν την κίνηση κουκκίδας ενός παλμογράφου, με ροπή προς το θετικό pic.

Η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια έχουν φέρει φοιτητές, στρατιωτικούς, αναπληρωτές, νοικοκυριά ολόκληρα, σε μία κατάσταση αμόκ, την οποία όποιος δεν την αναγνωρίζει, σίγουρα έχει ή τεράστιο πρόβλημα αντίληψης ή κοιτάζει αφ΄ υψηλού συνανθρώπους του και κοινωνία.

Ο πρωθυπουργός δεν ανήκει σε αυτές τις περιπτώσεις, μιας και σχεδόν στην ημερήσια διάταξη των λεγομένων του, θίγει το ζήτημα της αισχροκέρδειας. Έχει μάλιστα προτείνει στους καταναλωτές να επιλέγουν προϊόντα με τις χαμηλότερες τιμές, δημιουργώντας στην ουσία ένα εμπάργκο από πλευράς όλων των καταναλωτών προς τις εταιρείες που αισχροκερδούν, αλλά και προς τα σημεία πώλησης, όπου κι εκεί παίζεται ένα επίσης ανάλγητο παιχνίδι τιμών.

Όμως τα στοιχεία από έρευνες επίσημες, δείχνουν πως ο κόσμος έχει αποκάμει.

Τα νοικοκυριά μετρούν το μήνα μόνο με 19 μέρες διότι οι υπόλοιπες είναι προσευχή και υπομονή μπας και περάσουν γρήγορα, ώστε να μπουν εκ νέου χρήματα στο πορτοφόλι. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΒΕ, Γιώργος Καββαθάς, σχεδόν φωνάζει και λέει πως ακρίβεια και αισχροκέρδεια έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε φτωχοποίηση.

Μιλώντας με ανθρώπους από σχεδόν όλη την Κρήτη, από Βόρεια Ελλάδα, από Πάτρα, όπως επίσης από Ρόδο, Αθήνα, Λάρισα, Ξάνθη, Λευκάδα, Καρδίτσα, Κόρινθο, με ανθρώπους από γειτονιές και περιοχές που είτε ο πρωτογενής τομέας είτε ο τουρισμός, τις στηρίζουν, υπάρχει μία παραδοχή: «Οι αυξήσεις των μισθών, η επιδοματική πολιτική, οι κατά καιρούς και περιόδους εφάπαξ ενισχύσεις, δε λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα της ακρίβειας, κυρίως της αισχροκέρδειας… Μπορεί να βοηθούν σε πρώτο επίπεδο, αλλά οπισθοδρομούμε αμέσως μετά από μερικές μέρες.

Μέτρα, έλεγχοι, αυστηρότητα, είναι τα μόνα ικανά να αποτρέψουν την αισχροκέρδεια. Όταν κανείς από τους ενόχους των τραγικά υψηλών τιμών στα προϊόντα δε δίνει σημασία στην επιβολή προστίμων, για τους ευνόητους λόγους, ίσως η κατακόρυφη αύξηση των προστίμων που τους επιβάλλονται σε συνάρτηση με το να είναι άμεσα απαιτητά, ίσως ταρακουνήσει την κατάσταση που έχει και συνεχίσει να ξεφεύγει.

Όπως παράλληλα, το να καθίσουν στο εδώλιο οι εξακριβωμένοι κερδοσκόποι με το πρόσημο του αισχρού μπροστά, όπως επίσης το άμεσο λουκέτο στο όποιο μαγαζί ή επιχείρηση που αδιαλείπτως αισχροκερδούν, ίσως να αποδείκνυε πως, ο κάθε αρμόδιος, η κάθε κυβέρνηση, το κάθε κόμμα σκέφτονται πρώτα τον άνθρωπο, πολίτη και μετά ασχολούνται με το τύπωμα των ψηφοδελτίων και το ξεσκόνισμα της κάθε κάλπης».
Απλές και ξεκάθαρες σκέψεις, απλών και ξεκάθαρων συνανθρώπων μας.