Δεν ξέρω αν η νίκη του Τζο Μπάιντεν είναι λόγος για να πανηγυρίζει κανείς. Όχι μόνο γιατί ο 78χρονος Δημοκρατικός μοιάζει εντελώς άχρωμος και άοσμος πολιτικά και στην καλύτερη περίπτωση αυτό που μπορεί να περιμένει κανείς είναι μια συντηρητική διαχείριση της υφιστάμενης κατάστασης.
Κυρίως δεν είναι καιρός για γιορτές, γιατί η μισή Αμερική στήριξε με πάθος τον Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τραμπ.
Τον Τραμπ που θεωρεί “παραμύθι” την κλιματική κρίση, απαξιώνει με κάθε ευκαιρία την επιστήμη (ποιος ξεχνά τις ενέσεις χλωρίνης που πρότεινε ο ανεκδιήγητος πολυεκατομμυριούχος κατά του κορωνοϊού;), μιλά για τάφρους με φίδια και αλιγάτορες για να εμποδίσει την είσοδο στις ΗΠΑ στους παράτυπους μετανάστες, κλείνει το μάτι στον ρατσισμό και την ακροδεξιά βία της “Λευκής Ανωτερότητας”, υποτιμά διαρκώς τις γυναίκες κ.λπ., κ.λπ. Η αποθέωση του ανορθολογισμού, του λαϊκισμού και του σκοταδισμού.
Ο Τραμπ μπορεί να έχασε στο νήμα την επανεκλογή του, όμως ο “τραμπισμός” παραμένει κραταιός. Και, δυστυχώς, η εικόνα του αντανακλά κάτι από το παρόν και το μέλλον και των υπολοίπων δυτικών κοινωνιών.
Τελικά θριάμβευσε ο ανθρωπισμός και όχι ο τραμπισμός. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων σε όλο το κόσμο πιστεύει τα παραμύθια των λαϊκιστών και αυτό διότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ικανότητα ορθολογικής σκέψης, έτσι ήταν πάντα και έτσι θα έιναι, πρόκειται για ανθρωπολογικό φαινόμενο και έχει να κάνει μόνο εν μέρει με την παιδεία.
Νομίζω πως πολλοί υποτιμούν τον Μπάιντεν. Φαίνεται να είναι καλός άνθρωπος με καλές προθέσεις, έχει τεράστια εμπειρία και μια πολύ δυναμική και ηθική αντιπρόεδρο δίπλα του.
Αξιότιμε κύριε, δεν υπάρχει πιστεύω εχέφρων πολίτης που θα διαφωνήσει με όσα γράφετε για τον πρώην πλέον πρόεδρο των ΗΠΑ.΄Οσο αφορά τον νέο πρόεδρο θα μου επιτρέψετε να διαφωνίσω με την εκτίμηση σας για τις προοπτικές της πολιτικής του. Ο κ.Μπαϊντεν θα φροντίσει για τα συμφέροντα της χώρας του(σύμφωνα με το δόγμα Θουκυδίδη,αυτό πρέπει να κάνει ο κάθε κυβερνήτης για την χώρα του), επειδή όμως η Αμερική είναι κυρίαρχη δύναμη,είναι βαρύνουσας σημασίας ο τρόπος που θα κινηθεί.Είναι πολύ σημαντικό για την ζωή στον πλανήτη οι ΗΠΑ να συνεργαστούν με τους συμμάχους τους και με συναίνεση και λογική με τον υπόλοιπο κόσμο.Προκρίνεται ως απολύτως απαραίτητο να εξαφανιστεί από το προσκήνιο η απαξίωση και οι δασμολογικού τύπου εμπορικοί και οικονομικοί αποκλεισμοί. Η επιστροφή στην κανονικότητα, στο διεθνές δίκαιο και στην διπλωματία,βάζει κάτι περίεργους τύπους στην θέση τους (έχουμε έναν δίπλα μας) και δίνει ευκαιρία στις οικονομίες να επενδύσουν περισσότερα κεφάλαια σε άλλους τομείς,τα οποία διαφορετικά θα ήταν απολύτως απαραίτητα να στραφούν στην άμυνα.Η επιστροφή στην κανονικότητα δεν χρειάζεται πανυγύρια και γιορτές όπως σωστά λέτε,εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε τις καμπάνες να χτυπάνε όταν το 1976 ,με το αίμα νωπό από την σφαγή στην Κύπρο,εξελέγη ο τότε νέος πρόεδρος.Κανείς πρόεδρος δεν κοιμάται με τα δικά σου προβλήματα κάτω από το μαξιλάρι του,εσύ πρέπει διαρκώς και επιμόνως να δίνεις την απαραίτητη αέναη μάχη να πείθεις και να τα κρατάς στην επικαιρότητα.΄Οσο αφορά το φαινόμενο Τράμπ είμαι της άποψης ότι κατά καιρούς κάτι δήθεν “αντισυστημικοί”, λαϊκιστές ,σανοπαραγωγοί εκμεταλεύονται κάποιες καταστάσεις (συνήθως οικονομικές κρίσεις) και “καβαλάνε το κύμα”.Είναι σαν τα τζιτζίκια κάνουν για λίγο καιρό θόρυβο και μετά εξαφανιζονται. Ασφαλώς αυτού του είδους οι “ψεκασμένοι” δεν διαθέτουν το υπόβαθρο να επιρρεάσουν τις κατευθυντήριες αντιλήψεις στον ελεύθερο κόσμο.Το τι συμβαίνει στα απολυταρχικά καθεστώτα όπως Ρωσία,Κίνα,Β.Κορέα,Τουρκία κλπ.είναι μια άλλη υπόθεση και σίγουρα δεν αφορά τον δικό μας τρόπο ζωής.Σοφό θα ήταν πάντως και είμαι της γνώμης ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα το επιδιώξει, να γίνει μία κάποιου είδους συνεννόηση με την Ρωσία και την Κίνα χάριν της σταθερότητος και της ευημερίας…..Με εκτίμηση
Κύριε Καγιαλέ, συγχαρητήρια για το κείμενο σας! Καλύτερα δεν θα μπορούσε να σχολιαστεί το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ.
Αξιότιμε κύριε,ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. ΄Ολα είναι θέμα εμπειρίας,όταν επί δεκαετίες έχει κάποιος την δυνατότητα να βλέπει τι συμβαίνει πίσω από την κουρτίνα και έχει αντίληψη “πρώτης γραμμής” για τους συχετισμούς συμφερόντων και για τις αντιλήψεις αυτών που τα υπερασπίζονται αυτά είναι αυτονόητα πράγματα. Σουρεαλισμοί και ευσεβοποθισμοί δεν εχουν καμία τύχη στις διεθνείς σχέσεις……Με εκτίμηση