Σε μια παλιά -θα μπορούσε και τωρινή- εποχή κατακτήσεων και πολέμων ο Δημήτριος, ο Πολιορκητής με τ’ όνομα, έχει πολλά στο νου του!
Ολ’ αυτά που ταλανίζουν το μυαλό του κάθε υπερφίαλου, μεγαλομανή στρατηλάτη, που θέλει σώνει και καλά να κατακτήσει τον κόσμο όλο!
Να κάνει συμμαχία με τον ένα λαό για να κατανικήσει τον άλλο, μετά να συμμαχήσει μ’ έναν τρίτο για να βγάλουν απ’ την μέση τον πρώην σύμμαχο, στην συνέχεια με τη συνδρομή ενός καινούργιου φίλου να εξοντώσει τον πιο πρόσφατο συμπολεμιστή του, και πάει λέγοντας…
Αυτά κι άλλα πολλά και καθώς η ναυαρχίδα του πλέει προς την φιλήσυχη, ουδέτερη και τουριστικότατη Ρόδο- ο Δημήτριος θ’ αφήσει για λίγο κατά μέρος τους μπερδεμένους του συλλογισμούς -καθώς και το καμάρι του, την πανέξυπνη πολιορκητική του μηχανή!- για ν’ ασχοληθεί με τα εγκόσμια, που φέρουν το όνομα Λάμια και είναι βεβαίως η γυναίκα του που δεν τον εκτιμά κι όσο και να την παρακαλεί δεν λέει να του καλοφερθεί…
Οι στρατηγοί του βέβαια, όλων των Σωμάτων κι ειδικοτήτων κλαρίνο μπροστά του! Έλλειψη εμπιστοσύνης κι εδώ, αφού όταν προσέρχονται ερευνά ο ένας τον άλλον, με πρωτεργάτη τον υπεύθυνο εμπιστευτικών υποθέσεων που είναι ικανός να…φάει κιόλας κάθε απόρρητο έγγραφο για να μην πέσει σε χέρια εχθρού. Του εχθρού που θα μπορούσε να γίνει έμπιστος φίλος, εάν έτσι το φέρει η ζωή και οι περιστάσεις…
Στην όμορφη Ρόδο η υπεύθυνη προσωπικού, η Φιλοξενία -όνομα και πράγμα- έχει άλλα θέματα! Πως θα υποδεχτούν με τον καλύτερο τρόπο τον μέγα στρατηλάτη -ουδέτερο τον προτιμούν- κι έτσι πρέπει να είναι! Λίγο τους ανησυχεί η κακή του φήμη που θα τους χαλάσει το ειρηνιστικό προφίλ τους, και γι’ αυτό στέλνουν τον μάγειρα -στην προκειμένη περίπτωση την πανέξυπνη μαγείρισσα Μένη- να τον καλοταΐζει, να το καλοποτίζει, να τον…αποκοιμίζει, στην ανάγκη να δώσει και καμιά συμβουλή για πολεμικά ζητήματα…
Σκηνές πρωτόγνωρες λαμβάνουν χώρα στην σκηνή στο «Θέατρο Ανατολικής Τάφρου», στην ναυαρχίδα επάνω ή στη φιλήσυχη Ρόδο. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί του «Συλλόγου Φίλων Θεάτρου Χανιών» που στα χρόνια που πέρασαν μας έχουν προσφέρει ποικίλο θέαμα ποιοτικό, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους κι εμείς ψυχαγωγούμεθα, αλλά δεν επαναπαυόμαστε!
Διότι σειρά έχει τώρα το άδολο κορίτσι, η Ουρανία, που με τη βοήθεια της πολύπειρης Βουτίας -και προς χάριν τη φιλήσυχης πατρίδας πάντα!- θα εκπαιδευτεί και θα σταλεί στο Δημήτριο για να χαρεί τα αγαθά της ειρήνης και να δει με καλό μάτι τη μικρή Ρόδο, την σχεδόν άφαντη στον παγκόσμιο χάρτη του!
Στην διαδρομή του έργου θα δούμε και θ’ ακούσουμε πολλά και διάφορα, μεταξύ αυτών και τις πράξεις του πολεμοκάπηλου εμπόρου όπλων που θα φτάσει και θα παίζει και αυτός το ρόλο του, αντιστρέφοντας ισορροπίες και κάθε δεδομένο…
Τα ονόματα των ηρώων της συμβολικής αυτής κωμωδίας του Ιάκωβου Καμπανέλη «Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» -που έγραψε την καυστική αυτή σάτιρα το 1952 και την είδε ν’ ανεβαίνει στη σκηνή για πρώτη φορά το 1979- είναι σκόπιμα αρχαία για να παραπέμπουν σε χρόνους περασμένους, αλλά με τη διαχρονικότητά τους και σε νεότερους! Σαν κι αυτούς τους πολύ γνωστούς και κοντινούς μας κατά τους οποίους γινόμαστε μάρτυρες της ίδιας ιστορίας, που την βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά με ολέθρια αποτελέσματα.
Πίσω πάλι στο έργο μας, όπου ο φόβος μιας επικειμένης απειλής αναγκάζει τους Ροδίτες να εξοπλιστούν και να εκπαιδευτούν στα όπλα με αποτέλεσμα να γίνουν πιο τρομακτικοί κι απ’ τον ίδιο τους τον εχθρό! Πολεμούν τον Δημήτριο, τον κατανικούν, τους χρήζει διαδόχους του, και η μόνη του φιλοδοξία πλέον είναι να…ποτίζει λουλουδάκια και να καθαρίζει πατάτες…
Καθηλωτικές οι ερμηνείες των συμμετεχόντων σ’ αυτή τη καλοστημένη παράσταση του Συλλόγου που φέρνει γέλιο, μα και προβληματισμό για τα κακώς κείμενα του κόσμου γύρω μας.
Τις «Ροδίτισσες» παίζουν η Ελίνα Ζωιδάκη τη Φρικίνα, η Ελένη Καμπαδάκη τη Φιλοξενία, η Μαρία Ραμουτσάκη τη Μένη, η Άννα Μπακοπούλου την Παμφιλία, η Εμμανούελα Κυριακοπούλου τη Βουτία, η Μαρία Καποκάκη την Δημαρέτη, η Έλενα Αθασοπούλου τη Χάρις η Λινδία, η Χριστίνα Φαϊτάκη την Ουρανία.
Στους ρόλους των «Μακεδόνων» ο Γιάννης Πατεράκης υποδύθηκε τον Καλλικράτη, ο Νίκος Χαριτάκης τον Πυθία, ο Αντώνης Φουντουλάκης τον Ευελπίδη, η Βιργινία Αληζιώτη και η Ντένια Καραβασιλιάδη τη Λάμια, ο Κώστας Βερονίκης τον Δημήτριο, ο Μάρκος Κλείδης τον Νεοκλή, ο Απόστολος Μπουζάκης τον Χιλίαρχο.
Τους ρόλους των «παραθεριστών στην Ρόδο» απέδωσαν ο Απόστολος Μπουζάκης ως Λούκιος Τερέντιος Πίκουλος, η Μαρία Σφέτκου ήταν η γυναίκα του Κορνηλία, στους ρόλους των κοριτσιών του ζεύγους -που φεύγει δυσαρεστημένο από τη Ρόδο- η Ευτυχία Αθανασοπούλου σαν Φελίτσια και η Αντωνία Πατεράκη ως Αντωνίνα. Τον έμπορο όπλων υποδύθηκε ο Ευτύχης Καντονολέων.
Το έργο διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Νάσος Αθανασόπουλος, τα σκηνικά και κουστούμια ανέλαβε η Ξανθή Κόντου, την αφίσα φιλοτέχνησε ο Γιάννης Πατούρας, την κίνηση επιμελήθηκε η Βιργινία Αληζιώτη, και την φωτογραφία ο Δημήτρης Μπαρούνης. Το έργο στήριξε η Περιφέρεια Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και η είσοδος ήταν δωρεάν.
Να συγχαρούμε όλους τους συντελεστές της επιτυχημένης αυτής παράστασης, να τους ευχαριστήσουμε και να τους ευχηθούμε δύναμη και κέφι να συνεχίσουν το πολύχρονο, κοινωνικό τους έργο!
