Σε μία περίοδο που τα προβλήματα από την πανδημία οξύνονται δραματικά, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας δοκιμάζεται σε όλη τη χώρα και η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της «χτυπούν» εντονότατα τους εργαζόμενους, τους μικρούς εμπόρους και επαγγελματίες και τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους.
H κυβέρνηση επιλέγει να προωθήσει τα επόμενα καταστροφικά σχέδιά της σε αυτό που μόνο κατ’ ευφημισμόν είναι Αυτοδιοίκηση, καθώς ουσιαστικά αποτελεί την Τοπική Διοίκηση, ως συνέχεια του κεντρικού κράτους, απόλυτα ευθυγραμμισμένη με επιλογές που σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων, ειδικά στην ελληνική περιφέρεια και ειδικότερα στην ύπαιθρο. Είναι το δεύτερο «χτύπημα» μετά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, που περιέχουν πολλά και κραυγαλέα λάθη, θέμα για το οποίο έχουμε ήδη τοποθετηθεί δημόσια.
Για ακόμα μία φορά μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, έχουμε μία κυβέρνηση, που φέρνει ένα νέο εκλογικό σύστημα στην Τοπική Διοίκηση, το οποίο, με πρόσχημα την «κυβερνησιμότητα», εγκαθιστά ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο κινείται σε κατεύθυνση μακριά από τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Το νέο εκλογικό σύστημα προβλέπει:
• Ανάδειξη του Δημάρχου με 43%, ποσοστό με το οποίο θα παίρνει και τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων.
• Καθιέρωση του 3% για να μπει ένας συνδυασμός στην κατανομή.
• Μείωση του αριθμού των δημοτικών συμβούλων.
• Αποκλεισμό δυνάμεων από τη δυνατότητα ακόμα και να κατεβάσουν ψηφοδέλτιο, καθώς τίθεται ως προϋπόθεση έγκυρου ψηφοδελτίου να κατατίθεται ο ελάχιστος αριθμός υποψηφίων στο σύνολο των δημοτικών κοινοτήτων (άνω των 500 κατοίκων).
• Αύξηση της τιμής του παραβόλου για τους υποψήφιους Δημάρχους κατά 100% και για τους υποψήφιους δημοτικούς – κοινοτικούς συμβούλους κατά 60%.
• Διατήρηση του ενιαίου ψηφοδελτίου στις Κοινότητες κάτω των 500 κατοίκων και υποχρεωτική ενσωμάτωση σε όλα τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών (κατάργηση της κάλπης των Κοινοτήτων).
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προτάσσει ψευδεπίγραφα την ανάγκη της «κυβερνησιμότητας» προχωρώντας σε αλλαγές στο εκλογικό σύστημα, συνεχίζει να παραχωρεί αρμοδιότητες χωρίς πόρους στους Δήμους, διατηρεί τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία που κωλυσιεργεί έργα και δράσεις και αδιαφορεί για το σημαντικό πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού, ειδικά σε κρίσιμες υπηρεσίες, που καταγράφεται με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία δεκαετία. Παράλληλα, ενισχύεται η λογική της ανταποδοτικότητας στη λειτουργία σειράς υπηρεσιών.
Το ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας Δήμων και Περιφερειών, που έχει διαμορφωθεί με τις διαχρονικές κεντρικές πολιτικές επιλογές όλων των κυβερνήσεων, εγκλωβίζει την πραγματική αναπτυξιακή προοπτική των τοπικών κοινωνιών (ανάπτυξη από ποιους και προς όφελος ποιων;), δημιουργεί ισχυρές πελατειακές σχέσεις σε βάρος του κοινού συμφέροντος και στοχεύει στο ν’ αποθαρρύνει, πολλές φορές, υγιείς νέες δυνάμεις ν’ ασχοληθούν με τα κοινά του τόπου τους.
Η δική μας θέση, όπως και άλλων ευρύτερων δυνάμεων που αγωνίζονται και συστρατεύονται μαζί μας, με στόχο και την ενεργοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών, είναι υπέρ της απλής, ανόθευτης αναλογικής (χωρίς ναι μεν, αλλά…), στη λογική της ισοτιμίας της ψήφου. Ζητάμε επίσης να μη μειωθεί σε όλα τα επίπεδα ο αριθμός των συμβούλων και εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στην επαναφορά του ορίου, όσον αφορά την εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και στον εκβιαστικό β’ γύρο, που, εκτός του στόχου της ενσωμάτωσης, ενισχύει τον προσωποκεντρικό χαρακτήρα στη λειτουργία των Δήμων και των Περιφερειών, αναπαράγοντας φαινόμενα σήψης, παραγοντισμού και παράκεντρων εξουσίας, τα οποία συχνά γενικεύονται και σε αυτό το επίπεδο.
Οι επερχόμενες αλλαγές θα πρέπει ν’ απασχολήσουν άμεσα τα συλλογικά όργανα Δήμων και Περιφέρειας , ενώ, ταυτόχρονα, το οργανωμένο μαζικό κίνημα οφείλει να είναι σε διαρκή εγρήγορση.
