Ο νέος πόλεμος

Σε μια εποχή παρατεταμένης λιτότητας στη μισή τουλάχιστον Ευρώπη, σε περίοδο όπου οι εργασιακές σχέσεις έχουν γυρίσει δεκαετίες πίσω και στοιχειώδη δικαιώματα έχουν πλέον καταπατηθεί, η όποια ανάπτυξη στην Ευρώπη των δύο ταχυτήτων φαντάζει ασύλληπτο όνειρο και όσοι ευαγγελίζονταν την  ευρωπαϊκή ολοκλήρωση απλά ξόδευαν τα λόγια τους.
Τα δεδομένα πλέον έχουν ανατραπεί άρδην και η φυγή από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου προς τις χώρες – αφεντικά της ευρωζώνης είναι αναμενόμενη. Και εκεί όμως ξεκινά ένας νέος Γολγοθάς για τους επιθυμούντες μια φυσιολογική ζωή, γιατί πολύ απλά οι εργασιακές συνθήκες έχουν αλλάξει κατά πολύ.
Οι μισθοί έχουν πέσει θεαματικά και οι εργοδοτικές απαιτήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί. Είναι πολλοί αυτοί που είχαν προειδοποιήσει για το αδιέξοδο της Δύσης αμέσως μετά το κομβικό ’89 και τις αλλαγές που συντελέστηκαν στα αυταρχικά καθεστώτα της Ανατολής. Πολλοί είχαν ασκήσει δριμεία κριτική δεκαετίες τώρα στην ολοκληρωτική επέλαση του βιομηχανοποιημένου καπιταλισμού που μετέτρεπε τους ανθρώπους σε καταναλωτικά αντικείμενα χωρίς κριτική σκέψη και διορατικότητα. Είχαν προβλέψει το σημερινό κατάντημα αλλά δεν εισακούστηκαν.