NOAM CHOMSKY
διάσημος γλωσσολόγος καθηγητής γλωσσολογίας – φιλοσοφίας της ιστορίας των ιδεών των σύγχρονων θεμάτων των διεθνών υποθέσεων και κριτική της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ
Εκδόσεις: Εκδοτικός οίκος
Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ
2001
Μετάφραση από τα αγγλικά
ΔΑΦΝΗ ΒΟΥΒΑΛΗ
Ο Τσόμσκι κρίνεται ως ο «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ των παραδεδεγμένων αληθειών» (όπως τον έχουν ονομάσει οι NEW YORK TIMES), αυτός είναι από χρόνια ο ανυποχώρητος πολέμιος της πολιτικής υποκρισίας της κρατικής βαρβαρότητας και των καταχρήσεων της εξουσίας.
Το βιβλίο του ο Νόμος της Δύναμης (στο οποίο έχω ξανααναφερθεί) στην παγκόσμια τάξη είναι αποτέλεσμα των ακάματων προσπαθειών του να εκτιμήσει τις υπερδυνάμεις του κόσμου σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά και να τις καταστήσει υπεύθυνες για τις καταστροφικές πράξεις που διαπράττουν στο όνομα των λαών τους.
Αλλά, ο CHOMSKY υποβάλλει σε εξονυχιστική έρευνα τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για τις πολυπληθείς και κραυγαλέες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που ισχυρίζονται ότι το υποστηρίζουν. Αναλύει την εκστρατεία των ΗΠΑ εναντίον του ΙΡΑΚ, την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο, την αμερικανική υποστήριξη στο καθεστώς τρόμου στο Ανατολικό Τιμόρ και την πολιτική κρίση στην Κολομβία. Ενώ συνέχισε να «πυρπολεί» με τον αδέσμευτο και υπεύθυνο λόγο του για όλες τις αμερικανικές, ευρωπαϊκές, γερμανικές, ρωσικές, τουρκικές, ισλαμικές κ.λπ. παραβιάσεις διεθνούς Δικαίου, και στυγνής βαρβαρότητας σε κάθε σημείο της γης όπως έκαμε και τώρα στις τέσσερις του ΜΑΗ στο STATE OLAF COLLEGE…… καυτηριάζοντας τη νέα κρίση στη Μέση Ανατολή και ειδικά στο ΙΡΑΝ που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα υποβάλλει ακόμα και κυρώσεις σε εταιρείες που θα συνεργάζονται με το ΙΡΑΝ…., σκέτη παραφροσύνη.
Όμως, στη χώρα μας ποιος είναι ο ανένδοτος και τολμηρός «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» των παραδεγμένων αξιών, μέσα στις οποίες βυθιζόμαστε εδώ και χρόνια;
ΟΙ ΣΚΙΩΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ
Στο βιβλίο του «Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ Στην Παγκόσμια Τάξη» – όπως κάνει από χρόνια – στρέφει τη ματιά του στη συνεχιζόμενη ανάμειξη των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Ασία, την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική, για να ιχνηλατήσει τις διαρκείς και συνδυασμένες επιπτώσεις της στρατιωτικής κυριαρχίας και του οικονομικού ιμπεριαλισμού στις συγκεκριμένες περιοχές.
Σε όλες τις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο Τσόμσκι αποκαλύπτει την αυξανόμενη και ανοιχτή απόρριψη από τις ΗΠΑ των αποφάσεων του ΟΗΕ, αλλά και της Οικουμενικής διακήρυξης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, επίσης και τα νομικά προσχήματα που αιτιολογούν τα κίνητρα και τις πράξεις της χώρας. Όπως καταδεικνύει πλήρως η ανάλυση του συγγραφέα για την τέχνη της πολιτικής στις ΗΠΑ και των πρακτική πολεμοκαπηλίας που αυτές ακολουθούν, όταν από την ισχύ των νόμων παντού έχουν γίνει απλή ενόχληση, στα πλαίσια της αδιαντροπιάς της Ουάσιγκτον με τον τίτλο του κακοποιού κράτους.
ΣΕ ΟΛΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΙΣΧΥΣ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Στα εξαιρετικού ενδιαφέροντος «προφητικά» περιεχόμενα του βιβλίου, σε 14 κεφάλαια, είναι τα εξής:
1) Το κλαμπ των κακοποιών
2) Κράτη κακοποιίας
3) Η κρίση στα Βαλκάνια
4) Αναδρομή στο ανατολικό ΤΙΜΟΡ
5) Το σχέδιο Κολομβία
6) Η Κούβα και η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Δαβίδ εναντίον Γολιάθ
7) Οι πιέσεις αυξάνονται: Λατινική Αμερική
8) Το Ιωβηλαίο του 2000
9) Η ανάκτηση των δικαιωμάτων, ένα μονοπάτι γεμάτο αγκάθια
10) Οι ΗΠΑ και η πρόκληση του σχετικισμού
11) Η κληρονομιά του πολέμου και η ιεροποίησή του
12) Υποδεχόμενοι τη χιλιετία
13) Η ισχύς στον εσωτερικό πολιτικό στίβο
14) Η Κοινωνικοοικονομική κυριαρχία
ΑΛΛΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΑΜΠ ΤΩΝ ΚΑΚΟΠΟΙΩΝ
Ναι αλήθεια, ποιο είναι το κλαμπ των κακοποιών και ποιος διαθέτει τα προσόντα. Βασικά στο πρώτο κεφάλαιο με αυτόν τον τίτλο ο Ν.C. γράφει ό,τι ο όρος «Κράτος κακοποιός» έχει δύο χρήσεις: Μια προπαγανδιστική, που εφαρμόζεται εναντίον των εχθρών μιας χώρας, και μια ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ, η οποία αφορά τα κράτη που δε θεωρούν ότι δεσμεύονται από τους διεθνείς κανόνες, π.χ. στην περίοδο μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμοι αυτοί οι κανόνες κωδικοποιήθηκαν εν μέρει από τη χάρτα του ΟΗΕ, τις αποφάσεις του Διεθνούς δικαστηρίου και διάφορες άλλες διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες, όμως οι ΗΠΑ θεωρούν ότι εξαιρούνται από την εφαρμογή τους. Και αυτό συμβαίνει σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό από τότε που τελείωσε ο ψυχρός πόλεμος.
Με αποτέλεσμα η αμερικανική κυριαρχία να γίνεται τόσο συντριπτική, ώστε, να καταρρίπτει κάθε πρόσχημα.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΗΚΕ Η ΕΚΤΡΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
Αυτή την συντριπτική αμερικανική κυριαρχία την κατήγγειλε σε διεθνή κλίμακα, όπως και το ειδησεογραφικό δελτίο της αμερικανικής εταιρείας Διεθνούς Δικαίου (ASIL) που τον Μάρτιο του 1999 έγραφε: «Σήμερα, το Διεθνές δίκαιο ίσως εκτιμάται στη χώρα μας λιγότερο δίκαιο από άλλοτε, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα…
Προειδοποιώντας ότι «η απορριπτική συμπεριφορά της Ουάσιγκτον απέναντι στις υποχρεώσεις της, οι οποίες απορρέουν από τις Διεθνείς συνθήκες «ΕΚΤΡΑΧΥΝΕΤΑΙ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ».
Όμως, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Ντιν Ατσεσον το 1973 δήλωσε ότι: Το Διεθνές Δίκαιο χρησιμεύει «για να επικαλύπτει τις θέσεις μας μ’ ένα ήθος το οποίο απορρέει από τις κάποιες πολύ ηθικές αρχές που έχουν επηρρεάσει τα νόμιμα δόγματα». Οι ΗΠΑ, όμως, δεν δεσμεύονται από αυτό το Δίκαιο, όπως:
Εποχή αποκλεισμού της Κούβας, εισβολή στο ανατολικό Τιμόρ από την Ινδονησία, στη Νικαράγουα, Ιταλία, Λίβανο.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΪΖΕΝΧΑΟΥΕΡ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ
Καμπότζη, Κολομβία που σ’ αυτή με συμβολή των ΗΠΑ (εποχή Κυβέρνησης Κέννεντι) συντελέσθηκε μια από τις μυθικού μεγέθους τρομοκρατία, η οποία κυριάρχησε σ’ όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής.
Όμως, όπως αναφέρει στη σελ. 19 ο Τσόμσκι το 1958 και ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, διηύθυνε μια από τις μείζονες λαθραίες επιχειρήσεις των ΗΠΑ, που στόχο είχε να διαλύσει την Ινδονησία αχρηστεύοντας τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, θέτοντας τις βάσεις για τη μαζική τρομοκρατία των επόμενων σαράντα χρόνων. Ενώ, την ίδια στιγμή η Ουάσιγκτον υπονόμευσε τις πρώτες και τελευταίες εκλογές στο Λάος. Με υποστήριξη επίθεσης εναντίον της Καμπότζης, υπέσκαπτε την κυβέρνηση της Βιρμανίας και εντατικοποιούσε την τρομοκρατία του καθεστώτος πελάτη της στο Νότιο Βιετνάμ. Με παράλληλες εγκληματικές πράξεις με σφαγές και καταστροφές σε όλο τον κόσμο.
ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΑ ΚΡΑΤΗ
Για να τονίσει ο Νόαμ Τόμσκι (σελ. 29) «όλα τα εγκλήματα της τότε μοναδικής Υπερδύναμης καθώς και άλλα παραδείγματα τοπικής τρομοκρατίας, ίσως εμπίπτουν στην κατηγορία της δημιουργικής Αποτροπής».
Με το φόρο αίματος να είναι πολύ βαρύς για να καταμετρηθεί. Αλλά, τα εγκλήματα δεν έχουν καμία σημασία για κράτη κακοποιά, που διαθέτουν υπερβολική δύναμη και παρουσιάζουν τις επεμβάσεις τους «ως καλές προθέσεις».
Όπως, ο πόλεμος κατά το Νότιου Βιετνάμ και στη συνέχεια ολόκληρης της Ινδοκίνας. Ένας πόλεμος που άρχισε με αδέξιες προσπάθειες «να κάνουμε το καλό», παρόλο που το 1969 είχε γίνει πια σαφές «ότι η επέμβαση αυτή ήταν ένα καταστροφικό σφάλμα».
Όμως, τα κράτη κακοποιοί που απολαμβάνουν ελευθερία στο εσωτερικό τους – έτσι και οι ΗΠΑ τη διαθέτουν σε υπέρμετρο βαθμό – βασίζονται στην προθυμία των ανωτέρω πνευματικά τάξεων για να παράγουν επαίνους για τα έργα τους ή να αποκληρώσουν τρομακτικά εγκλήματα.
«Ο ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ « ΤΣΟΜΣΚΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
Για να συνεχίζεται, τώρα, μια διαφορετική καταστροφική ΥΠΕΡΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ εξωτερική πολιτική της μερικής και μια εσωτερική κατατρομοκράτηση του απλού αμερικανικού λαού, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή δυσκολία, με φαινομενική ελευθερία, αλλά με ανασφάλεια και σοβαρή οικονομική λαϊκή κρίση.
Σ’αυτή την σημερινή κρίσιμη φάση της «εκπολιτιζόμενης νέας βαρβαρότητας», με εξαιρετικούς κινδύνους των συνεπειών τους από τις χαμένες αξίες, από τους αδιέξοδους μεγαλοοικονομικούς ανταγωνισμούς και μεγάλους κινδύνους για το περιβάλλον, το οποίο το αποσταθεροποιήσαμε εγκληματικά.
Γι’ αυτά όλα τα μεγάλα προβλήματα των μη παραδεδεγμένων αξιών, στην διεθνούς σημασίας ομιλία του, ήταν ανυποχώρητος πολέμιος ο Τσόμσκι της πολιτικής υποκρισίας και εγκληματικότητας, κατηγόρησε τον κακό χειρισμό των ΗΠΑ στο θέμα του Ιράν, αλλά και στις συνέπειες από τις ατομικές δοκιμές και άλλων κρατών, όσο και από την ατομική βόμβα η οποία κατά τον Τσόμσκι έχει ανυπολόγιστες καταστροφικές επιδράσεις και στο γήινο περιβάλλον μας αλλά και παραπάνω από αυτό.
Προειδοποίησε όλες τις εγκληματικές ηγεσίες αλλά και όλους τους κοινωνικούς φορείς για τις βιβλικές καταστροφές που μας απειλούν.