Ο Νταλάρας και η δηµοσιογραφία

Ο Νταλάρας έκανε on camera, αυτό που κάνουν off camera εκατοντάδες άλλοι σε κοµµωτήρια, χώρους αισθητικής, εστίασης και όπου αλλού προσφέρονται υπηρεσίες. Μίλησε αγενώς σε µια εργαζόµενη (που ναι, εργάζεται για το πιο ευτελές προϊόν ενηµέρωσης).
Το πρόβληµα, λοιπόν, είναι ότι φέρθηκε -όπως δεν θα έπρεπε να φερθεί κάποιος µε τα δικά του χαρακτηριστικά- σ’ έναν άνθρωπο σε ώρα εργασίας. Είναι, όµως, κι αυτά µες στο πρόγραµµα.
Όλα τα υπόλοιπα είναι τραβηγµένα από τα µαλλιά. Ούτε κάποιο σπουδαίο ‘‘µάθηµα’’ έδωσε, ούτε (δυστυχώς) τα κακώς κείµενα των µιντιακών επιχειρήσεων θα διορθωθούν έτσι. Απλά δόθηκε µια ακόµα ευκαιρία σε όσους θέλουν να ηθικολογήσουν, να ξεσπάσουν, ή να βρίσουν, να το κάνουν.
Ουδείς διαφωνεί ότι οι δηµοσιογράφοι πρέπει να δέχονται την κριτική, αλλά να γίνεται κριτική µε ουσία. Αυτοί που δουλεύουν στα λεγόµενα πρωινάδικα είναι εργαζόµενοι και δικαιούνται το σεβασµό στην προσωπικότητά τους. ∆ιαφορετικά, θα γίνουν ο αποδιοποµπαίος τράγος και οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν ανενόχλητοι.
Αν θέλουµε να µιλήσουµε σοβαρά για τη δηµοσιογραφία, θα πρέπει να βρούµε άλλο τρόπο και κυρίως άλλο χώρο. Το δηµοσιογραφικό έργο δεν υπονοµεύεται από τα «παιδιά που κάνουν δηλώσεις», αλλά από όλα τα υπόλοιπα παιδιά στα «σοβαρά» µέσα που στην αποκάλυψη των υποθέσεων ερευνητικής δηµοσιογραφίας «κάνουν την πάπια».