Φωτεινής Σεγρεδάκη
Ένα καινούριο βιβλίο είδε το φως πρόσφατα στην Κίσαμο και οχι μόνο.
Είναι το βιβλίο της Φωτεινής Σεγρεδάκη με τον τίτλο “Ο ΟΙΝΟΧΟΟΣ” που περιλαμβάνει την πρώτη ποητική της συλλογή. Ενα όμορφο βιβλίο, εξωτερικά σε χαρτί με ωραίο χρώμα και υφή και με ωραίες συμβολικές απεικονίσεις.
Το αφιερώνει στην οικογένεια της, πρόσωπα αγαπημένα, αλλά και σε όσους αρέσει να εκφράζονται με την καρδιά . Το βιβλίο προλογίζει η Μάχη Χουρδάκη,εκλεκτή φιλόλογος, εκπαιδευτικός που διδάσκει στα σχολεία μας χρόνια.
Η Φωτεινή Σεγρεδάκη είναι γνωστή γιατί χρόνια αρθρογραφεί στις τοπικές μας εφημερίδες, τόσο στα Χανιώτικα Νέα όσο και στους Νέους Ορίζοντες. Ο λόγος της τρυφερός ,ευγενικός, μόνο καλά έχει να διαλαλήσει ή να εκφράσει παράπονο και διαμαρτυρία ,οταν χρειαστεί να μιλήσει για το δίκιο τωνπολλών και ελαχίστων. Άν έγραφε με πένα ,όπως γράφαμε παλιά, είμαστε σίγουροι πως πρώτα θα τη βουτούσε στην καρδιά κι ύστερα στο μελάνι.
Μέσα στα 61 ποιήματα, σε ελεύθερο στίχο που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό καλύπτονται όλες οι εκφάνσεις της ζωής.
Το μέγιστο και το ελάχιστο ,το ελάχιστο ,αυτόν τον κόσμο τον μικρό και τον μέγα αρέσκεται να υπογραμμίζει η Φωτεινή.
Παράξενος ο τίτλος,αλήθεια, ομως τι πιο ποιητικό απο το να φανταστούμε ένα ποίημα να το ρουφούμε σαν ένα κρασάκι που μόλις έβαλε ο κεραστής ,ο οινοχόος της αρχαιότητας ,ή ο οικοδεσπότης μπροστά μας , κάθε φορά που γυρίζομε μια σελίδα του βιβλίου. Η ποίηση του βιβλίου της Φωτεινής είναι βαθύτατα ερωτική ,προκαλούσα και ,όλα τα συναφή συναισθήματα αναλόγως … χαρμολύπη, οδύνη, σεβασμό, λύπηση, γιατί πως να το κάνομε ο έρωτας, ή ο έρωντας όπως τον ονομάζει, είναι μελαγχολικός.Μελαγχολικός γιατί είναι πάντα ελλιπής ,καθότι παιδί του Πόρου και της Πενίας,κατά τη μυθολογία. Και αναζητά ,όλο αναζητά…αυτό το κάτι παραπάνω ή τη δικαίωση….που δεν έρχεται πάντα…ή όταν έρχεται δεν είναι όπως φανταστήκαμε. Μια προδοσία, περίμενε,στο «Απτάλικο», ένα εκνευρισμό άφησε στην « Ανάφλεξη», αγωνία ,στα «Λάθη» και μόνο μια ανάσα αισιοδοξιας και χαράς στη « Σπίθα»..,ποιήματα που θα διαβάσετε στο βιβλίο.
Αλλά και η ιερότητα του καθημερινού δε μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο τον ευαίσθητο αναγνώστη.,όπως της χελιδόνας το φτερό, η προσευχή της Μαρίας,τα δουλεμένα χερια του άντρα, το κυμα που φιλει το βραχο……….και άλλα και άλλα…….
Απο την ποίηση του « Οινοχόου» δε θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στη γενέθλια γη με την απέραντη θάλασσα , με το κύμα του Μυρτίλου που τρυφερά η θυμωμένα καθημερινά της δίνει τα φιλιά του
.Έτσι λοιπόν,με το ποίημα Μυρτίλου Κύμα κλείνει η όμορφη αυτή ποιητική συλλογή της Φωτεινής και φυσικά με τις Θερμές Ευχαριστίες της προς όλους που συντελέσαν να δεί το φως,αλλά και σε όσους θα μεταλάβουν της αλληλουχίας των τρυφερών νοημάτων του κα ιπου πιθανόν να οδηγήσουν σε τρυφερούς συνειρμούς τον αναγνώστη.
Νάσαι καλά Φωτεινή μας με τους αγαπημένους σου……..να μας απογειώνεις απο την καθημερινότητα με την ευαίσθητη πένα σου.
Καλοτάξιδος ο ΟΙΝΟΧΟΟΣ και γλυκόπιοτο το κέρασμα του .
