Οι τυφώνες, αυτά τα έντονα καιρικά φαινόμενα, βαφτίζονται με ανθρώπινα ονόματα εναλλάξ ανδρικά και γυναικεία κατ’ αλφαβητική σειρά, δανεισμένα απ’ την ελληνική ιστορία και μυθολογία. Μετά τη “Ζηνοβία”, ήρθε ο “Ηφαιστίων”. Για τρεις ημέρες έβαλε πολλές περιοχές της χώρας στο… ψυγείο, με το τσουχτερό κρύο και τα “μπλακ άουτ” σε απομακρυσμένα χωριά. Ξέσπασε η μανία του επί δικαίων και αδίκων, που βλαστημήσανε τον “κακό τους τον καιρό” με την ιδιοτροπία του. Πλημμύρισαν από θάλασσα οι παραλίες σε Χανιά, Μύκονο και αλλού, ξηλώθηκαν κτηνοτροφικές μονάδες στη Β. Ελλάδα, Βοιωτία, Εύβοια, γκρεμίστηκαν ανεμογεννήτριες απ’ τον αέρα που έτρεχε με 160 χλμ. την ώρα, κατεστράφη απ’ τις βροχοπτώσεις και τον χιονιά η αγροτική παραγωγή και έμειναν κλειστά πολλά σχολεία. Προηγήθηκαν του Ηφαιστίωνα, ο Γηρυόνης, η Διδώ, ο Ετεοκλής, η Ζηνοβία.
Αυτές οι θεομηνίες αυξάνονται ανησυχητικά σ’ όλο τον κόσμο, φέρνοντας στην επικαιρότητα το σύνδρομο της κλιματικής αλλαγής και τις συνέπειές της. Η συχνότητα εμφάνισής τους, η ένταση και η διάρκειά τους δείχνουν το πόσο η φύση έχει αγριέψει απ’ την ανθρώπινη παρέμβαση. Το κόστος αποκατάστασης των ζημιών είναι ανυπολόγιστο, οι δε προσπάθειες να αναστραφεί η κατάσταση είναι μάταιες, αφού παρά τις προφυλάξεις, ο αριθμός των φαινομένων αυξάνεται. Είναι η εκδίκηση της φύσης, που όταν παραβιάζεται εκδηλώνεται με τη μανία της.
Η ονομασία των καιρικών φαινομένων ξεκίνησε απ’ την Αμερική τον 19ο αι., όταν εκδηλώνονταν τυφώνες στην Καραϊβική. Τότε τους βάφτιζαν με το όνομα του Αγίου που γιόρταζε την ημέρα του φαινομένου. Υιοθετήθηκε από άλλες χώρες και από εμάς τελευταίως, με “νουν” το Αστεροσκοπείο Αθηνών, ενώ η ΕΜΥ διατηρεί επιφυλακτική στάση, χωρίς να ασκεί κριτική. Κάθε φορά που πλησιάζει ένα φαινόμενο το βαφτίζουν, με σκοπό να διευκολύνεται η μετάδοσή του στις κρατικές υπηρεσίες, για να λαμβάνονται κατά το δυνατόν τα ενδεικνυόμενα μέτρα.
Για την ιστορία, ο Ηφαιστίων, ήταν Μακεδόνας στρατηγός, απ’ τους στενότερους φίλους του Μ. Αλεξάνδρου. Γεννήθηκε στην αρχαία Πέλλα το 356 π.Χ., έγινε διοικητής του ιππικού, πολέμησε στη μάχη των Γαυγαμήλων, όπου τραυματίστηκε, έλαβε μέρος στις εκστρατείες με τον Περδίκα, στη Βακτριανή, στη Σογδιανή, στις Ινδίες, στη Μάχη του Υδάσπη, στα Σούσα και έφτασε μέχρι τα Εκβάτανα. Κατά τη διάρκεια οινοποσίας εμφάνισε πυρετό και μετά μία εβδομάδα πέθανε σε ηλικία 32 ετών το 324 π.Χ. Συγχαρητήρια σ’ εκείνους που ταύτισαν το καιρικό φαινόμενο με τον Ηφαιστίωνα που πήρε το τιμόνι σε κατάσταση μέθης, ρήμαξε στο πέρασμά του τη χώρα, απ’ τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και μετά τα Λευκά Ορη τσακίστηκε στο Λιβυκό πέλαγος. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, η δε αντιμετώπισή τους γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Οσοι έχουν την ευθύνη να διαχειριστούν τα φαινόμενα, παρακολουθούν ανελλιπώς την πορεία τους, πώς εξελίσσονται και ενημερώνουν έγκαιρα τους πολίτες να προστατευθούν.
