Το τριήμερο της Αποκριάς διάλεξαν οι αρχηγοί μας, Γιώργος Πενθερουδάκης και Δημήτρης Κουρασμενάκης, να πραγματοποιήσουμε εφόρμηση στα “Σητειακά Ορη”.
Διέθεσαν χρόνο πολύ, μελέτη και ενέργεια για να οργανώσουν ένα πρόγραμμα γεμάτο δράση, ενημέρωση, ανάταση ψυχής πραγματικό προσκύνημα στη φύση και όχι απλά μια εκδρομή!
Νωρίς το πρωί του Σαββάτου, αναχωρήσαμε από τα γραφεία του συλλόγου μας με προορισμό τον οικισμό του Λάστρου, απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση για την κορυφή Κάψα, όπου και το εκκλησάκι του Αγ. Ιωάννη (720μ.) Πορεία ανηφορική, αλλά ομαλή. Η έντονη ομίχλη στη κορυφή μας στέρησε τη δυνατότητα να έχουμε ορτατότητα σε μεγάλο μέρος του Νομού. Είχαμε όμως την συγκλονιστική εμπειρία να περπατήσουμε ένα μέρος του ρήγματος της Λάστρου, που έχει προκληθεί από σεισμό και καταγράφεται στη Διεθνή Βιβλιογραφία ως το πλέον σημαντικό της Ανατολικής Κρήτης (πληρ. Μουσλοπούλου Βάσω).
Μερικά από τα μέλη της ομάδας αντί να κατευθυνθούν προς Λάστρο, συνέχισαν το περπάτημα από μονοπάτι προς τον Οικισμό Σώματα και στη συνέχεια από καλντερίμι κατεβήκαμε στο φαράγγι του Χαύγα, όπου στην έξοδό του συναντηθήκαμε με την υπόλοιπη ομάδα.
Προορισμός μας η Παχειά Αμμος, όπου οι αρχηγοί μας είχαν φροντίσει για τη διαμονή μας.
Την Κυριακή, ημέρα της Απόκριας, η ομάδα ξεκίνησε νωρίς το πρωί με προορισμό το Καβούσι, απ’ όπου ξεκίνησε η ανάβαση, πάνω σε καλογραμμένο μονοπάτι Ε4 για την κορυφή Κάστρο (710μ.). Ο καιρός με το μέρος μας. Οι εικόνες απίστευτες (βουνά, θάλασσες, νησάκια, χωριά, αρχαιολογικοί χώροι).
Η συγκίνηση και ο εθνουσιασμός απερίγραπτα, αφού βρισκόμασταν πάνω στα ερείπια παλαιού οικισμού Υστερομινωικής περιόδου από το Τέλος του Χαλκού μέχρι την πρώιμη εποχή του Σιδήρου.
Μερικά μέλη της ομάδας επέστρεψαν στο σημείο εκκίνησης. Οι υπόλοιποι κατευθυνθήκαμε από το Κάστρο προς το Φαράγγι του Μέσωνα.
Το περπάτημα πάνω σε καλογραμμένο καλντερίμι, μικρού πλάτους και εκτεθειμένο στο υψόμετρο. Εικόνες, σχηματισμοί, χρώματα, απίστευτα. Πραγματικά ένα θαύμα της φύσης!
Στην έξοδο του φαραγγιού μας περίμενε η πρώτη έκπληξη. Ο αρχαιολογικός χώρος του “Αζοριά”. Σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα με δυο ακροπόλεις, καθώς κατοικούνταν διαρκώς από τη Νεολιθική εποχή και άκμασε από τον 7ο μέχρι τον 5ο αιώνα πΧ. οπότε καταστράφηκε ξανά το 2ο αιώνα π.Χ. (Πληρ. Γιωργ. Πενθερουδάκη). Τελικά μόνο αν είχαμε μια δεύτερη ζωή ίσως καταφέρναμε να δούμε και να πληροφορηθούμε για τον αρχαιολογικό πλούτο που κρύβει στα σπλάχνα της η γη του νησιού μας!
Επιστρέφοντας για το Καβούσι βρεθήκαμε μπροστά στη δεύτερη έκπληξη, τη γνωστή αρχαία ελιά του Καβουσίου. Ολη η ομάδα ξανάσμιξε για να επιστρέψει στην Παχειά Αμμο.
Αργά το απόγευμα το πρόγραμμα προέβλεπε επίσκεψη στην Ιεράπετρα, οπου και το Αποκριάτικο καρναβάλι.
Την τρίτη ημέρα, Καθαρή Δευτέρα, η ομάδα ξεκίνησε πάλι νωρίς το πρωί για το χωριό Σφάκα. Μια ομάδα ανηφόρισε προς το ύψωμα όπου και η εκκλησία του Προφήτη Ηλία και επέστρεψε στο χωριό.
Η άλλη ομάδα κατευθύνθηκε προς το φαράγγι του Κουδουμη, ακολουθώντας πορεία ανοδική. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό με βαθμό δυσκολίας καθό,τι είναι ιδιαίτερα στενό, με ////// τοιχεία, κάποια ολισθηρότητα, στοιχεία που απαιτούσαν βοήθεια, προσοχή καλή φυσική κατάσταση. Το φαράγγι ξεκινούσε από τον οικισμό Μονοκαρα όπου υπάρχουν μιτάτα, μικρά σπίτια βοσκών, αμπέλια.
Αφού η ομάδα διέσχισε τον οικισμό, έφθασε στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία και με καθοδική πορεία από καθαρό μονοπάτι, συναντήθηκε με την άλλη ομάδα στο χωριό////
Επιστρέφοντας στον τόπο διαμονής Παχειά Αμμο, οι αρχηγοί μας είχαν προβλέψει να γιορτάσει όλη η ομάδα μαζί του Κούλουμα.
Μετά απ’ αυτό ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση. Επιστροφή στα Χανιά μας γεμάτοι νέοι εμπειρίες, νέες παραστάσεις.
Απέραντι η ευγνωμοσύνη μας στους αρχηγούς μας, τον Γιώργο και το Δημήτρη που μας έδωσαν για άλλη μια φορά την ευκαιρία να γεμίσουμε την καρδιά, τα μάτια και το μυαλό μας με ό,τι καλύτερο μπορεί να σου προσφέρει η φύση, η ιστορία, η ανθρώπινη επικοινωνία!
Τελικά αυτός είναι ο σύλλογός μας! Ανθρωποι με ενδιαφέρον, ήθος και πολύ δουλειά, αξιώνουν όλους εμάς να βιώνουμε απίστευτες εμπειρίες, όπως αυτού του τριημέρου.
Σας ευχαριστούμε όλους από καρδιάς.
