Πριν ακόμα καταλαγιάσουμε από το τριήμερο της Αποκριάς στον κόλπο του Μιραμβέλλου, ετοιμάσαμε σακίδια και αποσκευές για το τριήμερο της 25ης Μαρτίου με προορισμό την ιστορική Δημητσάνα, αφετηρία για τις εξορμήσεις μας. Αρχηγός και διοργανωτής αυτής της καθ’ όλα τέλειας εξόρμησης, ο πρόεδρος του Συλλόγου μας, Σταύρος Μπαδογιάννης.
Από τον Πειραιά ξεκίνησε το οδοιπορικό μας, με πρώτο σταθμό, τον καθιερωμένο Ισθμό της Κορίνθου. Οδικώς κατευθυνθήκαμε στο χωριό Μαγούλιανα, υψόμετρο 1.350 μ., το υψηλότερο χωριό με μόνιμους κατοίκους της Πελοποννήσου. Αφού ανασυνταχθήκαμε, και μετά από πεζοπορία 2,5 περίπου ωρών, μέσα από καλά σημαδεμένο μονοπάτι σε ελατόδασος φθάσαμε στο χωριό Βαλτεσινίκο. Παραδοσιακό, πανέμορφο χωριό, από τα ομορφότερα της Πελοποννήσου. Από κει η ομάδα κατευθύνθηκε οδικώς στην ιστορική κωμόπολη της Δημητσάνας σε υψόμετρο 960 μ., όπου και διανυκτερεύσαμε τα επόμενα δύο βράδια.
Η ιστορία της χάνεται στα 3.500 χρόνια πριν. Η αρχαία Τεύθιδα, με τα σωζόμενα απομεινάρια αρχαίων τειχών, αποτελούσαν τον πρόγονο της Δημητσάνας και αναφέρεται από τον Παυσανία. Τέκνα της είναι ο Εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ και ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός.
Το πρόγραμμα της Κυριακής πλούσιο με ποικίλες εμπειρίες και συγκινήσεις. Στο ξεκίνημά μας επισκεφθήκαμε το ανακαινισμένο υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης από το “Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς”. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες και το έργο που επιτέλεσε το 16ο αιώνα στηρίζοντας την οικονομία της ευρύτερης περιοχής και εξυπηρετώντας τις ανάγκες των χωριών και μοναστηριών. Βασικές δραστηριότητες: α)ο νερόμυλος και η νεροτριβή β)το δέρμα και η βυρσοδεψία και γ)ο Μπαρουτόμυλος.
Από το μουσείο συνεχίσαμε την πορεία μας κατηφορίζοντας προς την κοίτη του Λούσιου ποταμού και με προορισμό τα μοναστήρια Προδρόμου και Φιλοσόφου, που είναι σφηνωμένα θαρρείς στις πλαγιές της χαράδρας του ποταμού ακολουθώντας μονοπάτια και πέτρινα γεφύρια που ένωναν τις όχθες του Λούσιου.
Επίσκεψη στο ιστορικό Ιερό μοναστήρι της περιοχής, τη Μονή του Φιλοσόφου. Κτισμένο το 963 μ.Χ.από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο, επονομαζόμενο φιλόσοφο αρχιγραμματέα του αυτοκράτορα Ιωάννη Φωκά, που καταγόταν από τη Δημητσάνα. Σε κοντινή απόσταση, η Παλαιά Μονή, μέσα σε σπηλιές απρόσιτες, όπου σύμφωνα με τη παράδοση λειτούργησε κρυφό σχολείο τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας ακολουθώντας κατηφορικό μονοπάτι, διασχίσαμε από γεφυράκι το Λούσιο, για να ανηφορίσουμε ξανά με προορισμό τη Μονή Τιμίου Προδρόμου, κτισμένη κι αυτή σε χαράδρα του Λούσιου στις αρχές του 17ου αιώνα. Ήταν το καταφύγιο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και νοσοκομείο για τους τραυματίες στη διάρκεια της Επανάστασης.
Η κατάβαση στο Λούσιο με προορισμό την Αρχαία Γόρτυνα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία. Η συνολική πορεία μας δώδεκα χιλιόμετρα περίπου, θα μας μείνει αξέχαστη.
Πριν επιστρέψουμε στο τόπο διαμονής μας επισκεφθήκαμε για σύντομη ξεκούραση τη γραφικότατη κωμόπολη της Στεμνίτσας. Επιστρέφοντας στη Δημητσάνα είχαμε την ευτυχή ευκαιρία να συμμετέχουμε στην εκδήλωση που κάθε χρόνο, παραμονή της Εθνικής μας επετείου, οι κάτοικοι με παραδοσιακές στολές, αναπαρέστησαν το ξεσηκωμό της Επανάστασης με λαμπαδηδρομία και άλλα δρώμενα. Και η ομάδα ήταν παρούσα!
Την τρίτη και τελευταία μέρα της εξόρμησής μας, αφού αποχαιρετίσαμε τη τόσο όμορφη και ιστορική κωμόπολη, κατευθυνθήκαμε στο χωριό Ζάτουνα, όπου το Διεθνές Κέντρο Μίκης Θεοδωράκης, τόπος εξορίας του την περίοδο της Χούντας. Τέλος φτάσαμε στη Βυτίνα, όπου παρακολουθήσαμε την παρέλαση των σχολείων, περπατήσαμε στο “Δασάκι Βυτίνας”, γευματίσαμε και τέλος πήραμε το δρόμο της επιστροφής από Πειραιά πίσω στα Χανιά μας.
Εμπειρίες απίστευτες, καιρικές συνθήκες ιδανικές, ομάδα άψογη! Αρχηγός ικανότατος!
Πρόεδρέ μας Σταύρο, σε ευγνωμονούμε, σε ευχαριστούμε για το χρόνο, τις ενέργειες και την υπευθυνότητα που διέθεσες για να αξιωθούμε όλοι εμείς να βιώσουμε τόσες συγκινήσεις, τόσες εμπειρίες και με ασφάλεια στο κάθε μας βήμα!
