Ετσι τον αξιολογούν μέσα στη χώρα, αλλά και εκτός συνόρων, τον υπουργό Υγείας κ. Γεωργιάδη, ως πολιτικό, που εξισώνει τα πάντα. Ισοπεδώνει με αίολα επιχειρήματα, “ένα – ένα με τη σειρά”, όπως λέει, τα ηθικώς αναγνωρισμένα με τα αποδεδειγμένως ανεπίτρεπτα, όσους ενήργησαν με επιζήμιο και εγκληματικό τρόπο εις βάρος αυτού του δύσμοιρου τόπου, με εκείνους που λειτούργησαν για το κοινό συμφέρον και δεν υπήκουσαν στην κομματική πειθαρχία.
Αντιφάσκει, διατυπώνοντας θέσεις αντιτιθέμενες με όσα άλλοτε διεκήρυττε, οι αντιθέσεις του δε στηρίζονται περισσότερο σε προσωπικές εκτιμήσεις, παρά σε πραγματικά περιστατικά. Προκαλεί, οσάκις εμφανίζεται στα Μέσα Ενημέρωσης, με επεισοδιακό τρόπο, κάνοντας κριτική επί παντός του επιστητού, θεωρώντας τον εαυτό του αδιαμφισβήτητο γνώστη και μεθοδολόγο πολιτικής επιστημοσύνης, χωρίς να σκέφτεται ότι όσο περισσότερο απασχολεί τα μέσα προβολής τόσο πιο πολύ εκτίθεται.
Συνεχώς επιβεβαιώνει την ύπαρξη πολιτικών δεσμεύσεων και μέτρων που πρέπει να υλοποιηθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι, τους οποίους, όταν βρισκόταν στο άλλο στρατόπεδο, υπερθεμάτιζε με αρνητικές κρίσεις και που τώρα τα βρήκε και δεν κάνει άλλο, ως υπουργός, να τα εφαρμόζει. Ο μέσος πολίτης κατανοεί τις προσπάθειες του κ. υπουργού να αποδείξει ότι αυτοί που τον επέλεξαν γι’ αυτή τη θέση έκαναν “διάνα”, αλλά όπου να στρέψεις το βλέμμα σου, στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στα φαρμακεία, θ’ ακούσεις τα περί πολιτικής πειθαρχίας, ότι προτείνει, όσα μεθοδολογεί υπέρ της κοινωνικής προσφοράς, αλλά παραπλανεί, κοροϊδεύει και συμπλέει με ερασιτέχνες της επιστημονικής ασχετοσύνης.
Για όσους τον αντιμάχονται, έχει πρόχειρα την απάντηση, ότι είναι αριστερών αποχρώσεων, που εκφράζονται χρησιμοποιώντας ξένα πρότυπα. Οταν εκνευρίζεται, δεν ορρωδεί προ ουδενός, να ξεσπάει κατά τρόπον ανεπίτρεπτον για υπουργό, όπως συνέβη τις προάλλες σε μια εκδήλωση στο Λονδίνο, στην οποία, επειδή αντιφρονούντες φοιτητές αποδοκίμασαν τις απόψεις και τις πράξεις του, τους είπε: “Κουμμουνιστές δεν σας φοβόμαστε”, αποκαλώντας τους “παλιόπαιδα” που “έχει έρθει η ώρα να σταματήσουμε να τα χαϊδεύουμε”.
Απαράδεκτη και καταδικαστέα η συμπεριφορά των παραβρεθέντων, ακόμη και αν ήθελαν να τον προκαλέσουν, να εκτεθεί δημοσίως, αλλά η αντίδρασή του χαρακτηρίζει τον ίδιο και βλάπτει το κόμμα, το οποίο, ας μην κοροϊδευόμαστε, φιλοξενώντας τον, τον χρησιμοποιεί, να κάνει τη δουλειά του! Σε όλες του τις εκδηλώσεις ακολουθεί πάντα δεξιόστροφη ρητορική, δίχως ίχνος συντηρητικών αντιλήψεων, παίζει τον δήθεν προοδευτικό υπερασπιστή της κυβέρνησης και χρησιμοποιεί έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψεως και ερμηνείας των πραγμάτων, ακατανόητο, μέσα από ηχηρά και εντυπωσιακά εκφραστικά λόγια, μακριά από την ανάλογη σαφήνεια.
Εκφράζει βέβαια τις κυβερνητικές θέσεις και επικρίνει συλλήβδην όσους δεν τις αποδέχονται, δείχνοντας ικανοποίηση για την πολιτική της, την οποία προβάλλει και εφαρμόζει επιμόνως. Κανείς δεν αντιλέγει ότι η υγεία από την εποχή του (ΕΣΥ) το 1983 του Γεννηματά έπρεπε να παραμείνει ως είχε και να μην ερχόταν το μνημονιακό (ΠΕΔΥ) του Γεωργιάδη ν’ αλλάξει κάτι προς το καλύτερον. Ολοι εκτιμούν ότι το (ΠΕΔΥ) μεγαλώνοντας θα δείξει, αν τα χρωματοσώματά του θα είναι τ’ αναμενόμενα!
