Με ψάρια, ζώα και πουλιά αν συγκριθείς μια μέρα,
θα σου τον κόψουν, άνθρωπε, του μάγκα τον αέρα
γιατί απλό μηδενικό θα φαίνεσαι μπροστά τους
αφού σε όλα υστερείς τα προτερήματά τους:
Έχεις τα δόντια ποντικού; την όραση του γάτου;
και φτάνεις την επίδοση νιους πετεινού βαρβάτου;
Έχεις του τράγου τα αχαμνά; τη δύναμη του ταύρου;
μήπως; την αλτικότητα του πάνθηρα του μαύρου;
Έχεις γαϊδάρου υπομονή; του μουλαριού ποδάρια;
και αναπνέεις στο νερό με βράγχια σαν τα ψάρια;
Έχεις τη χαίτη λιονταριού; έχεις το σβέρκο λύκου;
και κάνεις τ’ ακροβατικά του όμοιου σου πιθήκου;
Έχεις τσ’ αρκούδας το προσόν που ζει για έξι μήνες
χωρίς νερό, χωρίς φαί, χωρίς να νιώθει πείνες;
Έχεις λαγού την αγρυπνιά; την όσφρηση του σκύλου;
ή καν το πιο ασήμαντο, το πήδημα του ψύλλου;
Γεννιέσαι συ, σαν τα πουλιά χωρίς κανένα πόνο;
και ενηλικιώνεσαι σε δύο μήνες μόνο;
Χτίζεις εσύ το σπίτι σου μέσα σε δυο βδομάδες
όπως το χτίζουν τα πουλιά χωρίς να θεν παράδες;
Έχεις ραντάρ σαν των πουλιών που αλάνθαστα γυρνούνε
στον τόπο τους από μακριά, χωρίς να μπερδευτούνε;
Βλέπεις σαν γλαύκα, πιο καλά τη νύχτα απ’ τη μέρα;
και είσαι όπως ο αητός ο βασιλιάς του αιθέρα;
Σε σύρματα ηλεκτρισμού αν πεις πως θα καθίσεις,
πλάι στου κόσμου τα πουλιά, μισή στιγμή θα ζήσεις;
Τέλος, με δίχως καύσιμα μπορείς να αλωνίσεις
τον κόσμο, όπως τα πουλιά και άνετα να ζήσεις;
Άνθρωπε! είσαι ανώτερος και πάρε το χαμπάρι
μονάχα εις τα κέρατα που ‘χει το σαλιγκάρι.
