O Πλατινί ανοίγει τα χαρτιά του για το μέλλον του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου

Το ποδόσφαιρο του σήμερα και του χθες, το Champions League σαν μοντέλο διοργάνωσης, η επιτυχία του οικονομικού fair play και η Μπαρτσελόνα, είναι ορισμένα από τα θέματα, της συνέντευξης που παραχώρησε ο πρόεδρος της UEFA Μισέλ Πλατινί, στο περιοδικό “World Soccer”.
“Οι σημερινοί παίκτες είναι εξαιρετικοί και μου αρέσει να παρακολουθώ τους αγώνες – είπε ο Πλατινί-. Είναι ένα ποδόσφαιρο διαφορετικό, δεν υπάρχουν πολλές ισοπαλίες χωρίς γκολ. Οι τρεις βαθμοί στην νίκη αποδείχθηκε μια καλή ιδέα και τις ομάδες που παίζουν για να κερδίσουν και όχι για να μην χάσουν, όπως είμαστε συνηθισμένοι από το ιταλικό στιλ, όπως ήμουνα και εγώ. Στην Αγγλία, το θέαμα είναι καλύτερο από ό,τι στην Ιταλία, και τονίζω το θέαμα και όχι το παιχνίδι, επειδή τα ιταλικά γήπεδα είναι άδεια λόγω κάποιων προβλημάτων. Αν κοιτάξει κανείς ένα παιχνίδι στην Αγγλία ή στη Γερμανία, θα διαπιστώσει ένα γήπεδο, γεμάτο, μία αναμέτρηση σκληρή, ένα καλό διαιτητή και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ ωραίο.” Και ο πρόεδρος της UEFA συνέχισε: “Επειτα, υπάρχουν και διαφορές, στη Γαλλία και την Ισπανία παίζεται με διαφορετικό τρόπο το παιχνίδι, από ότι στην Αγγλία και την Ιταλία, αλλά αυτό είναι πάντα καλό για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Και το Champions League είναι η συνέπεια του ανταγωνισμού όλων αυτών.”
Για τον πρώην παίκτη της Γιουβέντους “το Champions League είναι μία πολύ δύσκολη διοργάνωση, κανείς δεν έχει κερδίσει δύο συνεχόμενα έτη, όπως συνέβη στο παλιό Κύπελλο Πρωταθλητριών με Άγιαξ, Μπάγερν ή Λίβερπουλ. Και βλέπουμε καλά παιχνίδια ήδη από τον Σεπτέμβριο. Μετά, οι μεγάλες ομάδες περνούν στη φάση των ομίλων, αλλά πάντα σκέφτομαι να παραδώσω το τρόπαιο στην ομάδα που της αξίζει περισσότερο.”
Καλύτεροι ποδοσφαιριστές αυτή την στιγμή “είναι σίγουρα Ρονάλντο και Μέσι», ενώ για την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα τόνισε:
“Αυτή του Λουίς Ενρίκε είναι σίγουρα διαφορετική από εκείνη του Γκουαρντιόλα. Στον τελικό ήταν σαν να παρακολουθείς τη Γιουβέντους εναντίον μιας ιταλικής ομάδας, νικήθηκε στις αντεπιθέσεις. Αυτό δεν θα είχε συμβεί πριν από μερικά χρόνια και δείχνει ότι θα πρέπει να προσαρμόζει κάποιος την ομάδα του στους παίκτες που έχει. Και όταν έχεις Μέσι, Νειμάρ και Σουάρεθ, παίζεις με διαφορετικό τρόπο. Στο τελικό του Βερολίνο, όταν η Γιουβέντους άρχισε να πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει, έχασε, επειδή η Μπαρτσελόνα έχει τρεις φανταστικούς παίκτες που μπορούν να σκοράρουν, όποτε θέλουν.”
Και αυτό θέτει ένα άλλο ερώτημα. «Με την απόφαση Μποσμάν μπορεί να έχουν όλοι τους καλύτερους παίκτες στην ίδια ομάδα. Πρώτα στην Ισπανία υπήρχαν Ρεάλ Μαδρίτης, Ατλέτικο, Μπαρτσελόνα, Βαλένθια, πολλές ομάδες με πολύ καλούς παίκτες σε όλες τις συνθέσεις. Τώρα, όμως, οι καλύτεροι είναι σε μία ή δύο ομάδες. Η απόφαση Μποσμάν, όχι το ποδόσφαιρο, έχει αλλάξει τα πράγματα. Για το μέλλον θα είναι σημαντικό να περιοριστεί η δυνατότητα να έχουν τους καλύτερους παίκτες, μία ή δύο ομάδες. Είναι σημαντικό για τον ανταγωνισμό. Αν όλοι είναι σε μια ομάδα, αυτό δεν είναι καλό. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μεγάλες ομάδες που έχουν τόσα πολλά χρήματα που μπορούν να πάρουν οποιονδήποτε, αλλά πρέπει να σκεφτούμε για ένα ποδόσφαιρο που παίζεται σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο ανάμεσα σε δύο ή τρεις συλλόγους”.
Το οικονομικό fair play πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση. «Κάναμε κάτι, νομίζω που λειτουργεί καλά. Οι συνολικές ζημίες μειώθηκαν από 1,7 δις ευρώ το 2011 σε 400 εκατ. ευρώ το 2014 και αυτό είναι μια επιτυχία. Φυσικά υπάρχουν μία ή δύο ομάδες, που δεν είναι ενθουσιασμένες, ωστόσο χιλιάδες σύλλογοι είναι ευχαριστημένοι.”
Επιστρέφοντας στις διαφορές μεταξύ του σύγχρονου ποδοσφαίρου και της εποχής του, για τον Πλατινί “οι παίκτες σήμερα δεν είναι πιο γρήγοροι απ’ ότι πριν 10 ή 20 χρόνια. Αλλά τώρα το ποδόσφαιρο είναι πιο προστατευμένο από τους διαιτητές, και η μπάλα γυρίζει στο γήπεδο, έχει απαγορευτεί η πάσα στον τερματοφύλακα και αυτό κάνει καλύτερο το παιχνίδι. Δεν είναι θέμα των παικτών, αλλά ο τρόπος του παιχνιδιού. Ίσως οι παίκτες είναι σωματικά καλύτερα προετοιμασμένοι απ’ ό,τι πριν από 20 χρόνια, αλλά η μπάλα εξακολουθεί να είναι ο κύριος παράγοντας. Όπως έλεγε πάντα ο πατέρας μου, “Μισέλ, η μπάλα είναι πάντα πιο γρήγορη από εσένα.”