Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στην Κρήτη, σηματοδοτεί την ανοικτή θάλασσα πνευματισμού, που συνδέει την Εκκλησία της Κρήτης με τον φάρο της Ορθοδοξίας.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, εσχάτως αντιμετωπίζει την ιταμότητα των προκλήσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας για την Ουκρανική Εκκλησία.
Σοφά ποιών ο κ.κ. Βαρθολομαίος επιλέγει να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης, ενώ παράλληλα εμπεδώνει και ένα αίσθημα διασύνδεσης και ασφάλειας των Ουκρανών πιστών με τη μητέρα Εκκλησία.
Γνωρίζετε ότι η Οικουμενικότητα δεν χρειάζεται οξύνσεις αλλά δεν κάνει και πανηγυρικές υποχωρήσεις.
Το πέπλο της Εκκλησίας σκεπάζει τους απανταχού Ορθοδόξους, χωρίς αστερίσκους και επεκτατικές υποσημειώσεις που είναι κατά βάση αναθεωρητικές από τη Μόσχα.
Η Ορθοδοξία δεν είναι… η άσκηση πολιτικής με άλλα μέσα. Όποιος έχει τέτοιες φιλοδοξίες καταπίπτει διπλωματικά και στην αέναη συνείδηση των ορθοδόξων πιστών.
Σύμπασα η Ελλάδα αποτίει την προσήκουσα στήριξη στις επιλογές του Πατριαρχείου. Αυτό δεν το κάνει από ηττοπαθή κομπλεξισμό, αλλά μέσα από μια διαρκή διαλεκτική ζύμωση που αναδεικνύει δύο παράγοντες.
Το Εθνος – κράτος και τον διάχυτο πνευματικό Οικουμενισμό.
Η ελληνική διπλωματία, ο ελληνικός λαός, οι ηγεσίες του τόπου περιφρουρούν τον Οικουμενισμό ως απάντηση στα σύμβολα της ακύρωσής του.
Η Ορθοδοξία δεν καταγάγει νίκες. Αυτό είναι ψευδεπίγραφο. Απλά περιφρουρεί και αποκαθιστά την οικουμενική τάξη, ως πνευματικό θεμέλιο.
