NOAM CHOMSKY
διάσημος γλωσσολόγος καθηγητής γλωσσολογίας-φιλοσοφίας
Εκδοτικός οίκος
Α.Α. ΛΙΒΑΝΗΣ
Έκδοση 2000
Μια νέα μορφή της επιτροπής Κριλ που μετέτρεψε σε πολεμόχαρο τον Αμερικανικό λαό, ενώ η περίπτωση του πολέμου στον κόλπο πλημμύρισε με ψεύδη, που τελικά δεν επαληθευτήκαν για την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη και τους λαούς της Ευρώπης που παρασύρθηκαν για αυτή τη μεγάλη καταστροφή μιας ιστορικής χώρας και ενός λαού.
Όμως σήμερα ποια είναι η αναπαράσταση της νέα οδυνηρής παγκόσμιας πραγματικότητας.
Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΡΕΝΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ
Στη δεκαετία του 30 οι άνθρωποι του κοπαδιού και πάλι ξεσηκώθηκαν, αλλά, τους ανάγκασαν να σωπάσουν.
Στη δεκαετία του 60 υπήρξε ένα άλλο κύμα διαφωνίας το οποίο είχε και όνομα. Οι ειδικοί και η τάξη τους, το ονόμασαν «ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ».
Η κρίση αναφέρει ο Noam Chomsky επήλθε γιατί μεγάλα τμήματα του πληθυσμού οργανώθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν και προσπάθησαν να συμμετάσχουν στην πολιτική αρένα, αλλά με επάνοδο στις δύο αντιλήψεις περί Δημοκρατίας.
Όπου, σύμφωνα με τον ορισμό του Λεξικού, η λαϊκή δραστηριοποίηση αποτελεί προαγωγή της Δημοκρατίας, αλλά, σύμφωνα με την επικρατούσα αντίληψη αυτό αποτελεί πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί, και ο πληθυσμός να οδηγηθεί και πάλι στον κύκλο του κοπαδιού που είναι η αρμόζουσα κατάσταση γι’ αυτόν, που έγιναν πολλές προσπάθειες σ’ αυτή την κατεύθυνση.
ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΒΙΕΤΝΑΜ ΩΣ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ
Με την κρίση της Δημοκρατίας να είναι παρούσα ακόμη και βαθιά ευτυχής. Όμως δεν είναι τόσο αποτελεσματική για να επιφέρει αλλαγές στην πολιτική.
Όμως, είναι αποτελεσματική ώστε να επιφέρει μεταβολές στη γνώμη, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι για μια …
Πάντως μετά τη δεκαετία του 1960 έγιναν πολλές προσπάθειες για την ανάταξη της κρίσης και το ξεπέρασμα αυτής της αρρώστιας.
Στην κρίσιμη εκείνη εποχή μια πλευρά της αρρώστιας έλαβε το τεχνικό όνομα, ήταν «ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΒΙΕΤΝΑΜ». Αυτό το σύνδρομο είναι ένας όρος που, άρχισε να εμφανίζεται, περίπου, το 70 αλλά στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε ευκαιριακά.
Αυτό το σύνδρομο το δημιούργησε ο Ρειγκανικός διανοούμενος Νόρμαν Ποντορεκ και το σημασιολόγησε ως αρρωστημένες αναστολές έναντι της στρατιωτικής βίας.
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ
Όμως αυτές οι αναστολές εναντίον της βίας υπήρχαν σ’ ένα μεγάλο μέρος του κοινού. Γατί, απλώς, οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν γιατί έπρεπε να τριγυρίζουν εδώ κι εκεί και να βασανίζουμε ανθρώπους, να σκοτώνουμε ανθρώπους και να του ρίχνουμε βόμβες.
Για να είναι πολύ επικίνδυνο να προβληθεί ένας πληθυσμός από αυτές τις άρρωστες στημένες αναστολές, όπως το είχε κατανοήσει ο Γκέμπελς του Χιτλερισμού. Γιατί, τότε υπάρχει όριο στις περιπέτειες σε ξένους τόπους και είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟ, όπως το έθεσε, μάλλον, περήφανα η Washington Post, κατά τη διάρκεια της υστερίας, που προσπάθησαν να ενσταλάξουμε στους ανθρώπους σεβασμό στις ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ. Αυτό όμως είναι σημαντικό τονίζει ο Νόαμ Τσόμσκυ εάν θέλετε να έχετε μια βίαιη κοινωνία που χρησιμοποιεί τη βία σ’ όλο τον κόσμο για να επιτύχει τους σκοπούς των εγχώριων ανωτέρων τάξεων.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Η ΥΠΕΡΒΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ
Γι’ αυτές τις ανώτερες τάξεις, βασικά της Αμερικής, σ’ εκείνη την περίοδο θεωρήθηκε ότι είναι αναγκαίο να υπάρχει μια αρμόζουσα εκτίμηση στις πολεμικές αξίες και καμία από αυτές για τις αρρωστημένες αναστολές της ΧΡΗΣΗΣ ΒΙΑΣ.
Για να υπερτονίσει, στο τέλος αυτού του σημαντικού μέρους ο συγγραφέας λέγοντας:«Λοιπόν, αυτό είναι το σύνδρομο του Βιετνάμ και είναι αναγκαίο να ξεπεραστεί….».
Όμως, μετά από τόσα χρόνια που χρησιμοποιήθηκε η Υπερβία στο Βιετνάμ η Αμερική έφθασε στην μαζική πολεμική ΥΠΕΡΒΙΑ στον πόλεμο του Κόλπου που είναι το κέντρο βάρους του σημερινού μας άρθρου.
ΑΓΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΙΡΑΚΙΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Με αυτόν τον πόλεμο έγινε κατανοητό για μια ακόμη φορά μετά τον προπαγανδιστικό πόλεμο-ξεσηκωμό του προέδρου Ουίλσον που αποδίδει και στους νεώτερους καιρούς- ένα προηγμένο σύστημα προπαγάνδας που λειτουργεί καλά.
Απευθυνόμενος στους αναγνώστες του κειμένου του ο Τσόμσκυ λέει η όλη υπόθεση είναι μια προπαγανδιστική επιτυχία πολύ θεαματική. Εάν, μάλιστα, παρατηρήσουμε εκ του σύνεγγυς την κάλυψη του πολέμου στον κόλπο από τον Αύγουστο (του 1990) υπάρχουν μερικές εντυπωσιακές φωνές που λείπουν.
Για παράδειγμα, υπάρχει μια δημοκρατική Ιρακινή αντιπολίτευση θαρραλέα και πολύ δημοκρατική που είναι εξόριστη γιατί δεν θα μπορούσε να επιζήσει στο ΙΡΑΚ, ευρισκόμενη κυρίως στην Ευρώπη, αποτελούνταν από τραπεζίτες, μηχανικούς, αρχιτέκτονες και πλείστους όλους άλλους ανθρώπους που επιπέδου τους και των δημιουργικών δημοκρατικών δυνατοτήτων τους οι οποίοι είχαν την δημοκρατική γνώμη τους και την εκφράζανε ανοιχτά
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΙΡΑΚΙΝΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Τον Φεβρουάριο (του 1990) η Ιρακινή αντιπολίτευση πήγε στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με πηγές της δημοκρατικής Ιρακινής αντιπολίτευσης, με αιτούμενο την κάποια είδος υποστήριξης της απαίτησής τους να υπάρξει κοινοβουλευτική Δημοκρατία στο ΙΡΑΚ. Όμως, αγνοήθηκαν παντελώς γιατί οι ΗΠΑ δεν είχαν κανένα συμφέρον να τους υποστηρίξουν. Χωρίς να υπάρξει καμιά δημόσια αντίδραση. Όμως, μετά τον Αύγουστο ήταν κάπως πιο δύσκολο να αγνοηθεί η ύπαρξή τους…. Τότε υπήρχε μια δημοκρατική αντιπολίτευση από Ιρακινούς που πάλευαν εναντίον της τυραννίας του Σαντάμ Χουσεϊν, πολλά χρόνια πριν (που τότε ο Ρόναλντ Ρέϊγκαν και ο Τζόρτζ Μπους τον κανάκευαν). Αλλά τι έγινε μ’ αυτές τις φωνές;
Στα κατευθυνόμενα μέσα ενημέρωσης από τον Αύγουστο του 1990 μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Δεν υπάρχει ούτε λέξη αναφοράς γι’ αυτούς.
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΧΟΥΣΕΪΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ
Αυτοί είχαν κάνει δηλώσεις, προτάσεις, επικλήσεις και είχαν διατυπώσει απαιτήσεις οι οποίες ήταν εναντίον του Χουσεΐν και εναντίον του πολέμου στο Ιράκ. «Δεν θέλουμε να καταστραφεί η χώρα τους. Θέλουμε μια ειρηνική λύση και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είναι δυνατόν να υπάρξει, έλεγαν όλα τα χρόνια των αγώνων τους για να μην καταστραφεί η χώρα της.
Αυτή όμως η λάθος άποψη για τους αμερικανούς έπρεπε να αποσιωπηθεί….. Όμως, εάν κάποιοι να μάθουν κάτι γι’ αυτή μπορούν να δουν κάποιες αναφορές στον γερμανικό και τον Βρετανικό τύπο που δεν έγραψαν πολλά, αλλά ελέγχονται λιγότερο από ό,τι ο αμερικανικός λαός.
Με όλη αυτή την πολιτική κατορθώθηκε ένα θεματικό επίτευγμα της αμερικανικής προπαγάνδας.
Με επισήμανση ότι οι φωνές των ιρακινών δημοκρατικών αποκλείστηκαν πλήρως και ότι κανείς δεν το κατάλαβε. Για να αποτελεί αυτό το μεγάλο ενδιαφέρον για το βαθύ διαποτισμό του λαού από την προπαγάνδα.
Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ
Αλλά το ευρύτερο ζήτημα των λόγων που παρουσιάστηκαν στον αμερικανικό λαό για το Ιράκ ήταν ότι επιδρομείς (όπως ήταν ο Σαντάμ στο Κουβέϊτ) δεν πρέπει να επιβραβεύονται και η επίθεση πρέπει ν’αντιμετωπιστεί με άμεση προσφυγή στη ΒΙΑ, Όμως αυτή ήταν η αιτία του πολέμου.
Και δεν προβλήθηκαν, ισχυροί λόγοι για την πραγματοποίηση του. Αλλά δεν υπήρχε κανένας λόγος που να μην μπορούσε να καταρριφτεί από έναν απόφοιτο του λυκείου μέσα σε δύο λεπτά, αλλά, αυτή είναι η σφραγίδα της ολοκληρωτικής κουλτούρας, και ιδιαίτερα στον πόλεμο του Ιράκ.
Ο Τσόμσκυ αναφέρει ότι πριν αρχίσει ο βομβαρδισμός μέσα Ιανουαρίου 1991 μια μεγάλη δημοσκόπηση της Ουάσιγκτον ποστ ABC αποκάλυψε ότι ρωτήθηκαν άνθρωποι εάν το Ιράκ συμφωνούσε να αποσυρθεί από Κουβέιτ με αντάλλαγμα την εξέταση από το Συμβούλιο Ασφαλείας της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, ΘΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΕΡ, δύο προ ένα απάντησαν ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΑ.
ΔΕΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Όμως, κανείς στον τύπο δεν είχε πει ότι αυτή ήταν μια καλή ιδέα. Οι διαταγές από την Ουάσιγκτον ήταν εναντίον της διπλωματίας. Με αποτέλεσμα να μην υπάρξει στον τύπο κανείς σχολιασμός εκτός από τη στήλη του Αλεξ στο Los Angeles, TAIMS που υποστήριξε ότι θα ήταν μια καλή ιδέα, πάντως ο συγγραφέας Noam Chomsky (σελ.62) λέει: «Ας υποθέσουμε ότι όλα αυτά θα ήταν γνωστά, μπορείτε να κάνετε τις δικές σας υποθέσεις, αλλά, εγώ πιστεύω ότι το ποσοστό της στήριξης της πρότασης για ΕΙΡΗΝΗ θα είχε φτάσει το 98% του πληθυσμού.
Όμως, δεν ακούστηκε καμιά λογική ειρηνική λύση. Η προπαγάνδα έριξε στον ποταμό των κατηγοριών κατά του Σαντάμ, για χημικά όπλα κ.λπ. που θα κατέστρεφε τον κόσμο, αλλά για όλα αυτά δεν αποκαλύφθηκε τίποτα… και οι προπαγανδιστές παραδέχτηκαν ότι υπήρχε εντέλει ότι υπήρχε αποπληροφόρηση για τις οχυρώσεις, τα χημικά όπλα κ.λπ.
Η ΠΑΛΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ, ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ
Εντούτοις ο Τσόμσκυ λέει ότι το Κουβέϊτ θα είχε απελευθερωθεί χωρίς να σκοτωθούν χιλιάδες άνθρωποι και χωρίς να προκληθεί τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή….. και παράλληλα δεν θα είχε γίνει η πολεμική αμερικανική εισβολή, με πλήρη καταστροφή της πιο, ιστορικής ίσως χώρας της Μ. Ανατολής. Όμως ο υιός Μπους και οι στρατηγοί του τα αγνόησαν όλα και καταστρέψανε τη χώρα. Με ανοχή και πλήρη συμμετοχή του τότε άγγλου πρωθυπουργού Τόνυ Μπλερ, αλλά και τόσων άλλων ευρωπαίων.
Για να καταλήξει ο Ν. Chomsky γράφοντας: «Ας σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά από αυτά που έκανε η επιτροπή Κριλ, στην περίοδο του Προέδρου Ουίλσον η οποία μετέτρεψε ένα φιλειρηνικό λαό σε μανιασμένους υστερικούς πολεμοκάπηλους. Αλλά, τώρα, πάλι στη Συρία, στο Ιράκ κ.λπ. έχει ξεπερασθεί προπαγανδιστικά η επιτροπή Κριλ με νέους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς να καλύπτουν όλες τις αλήθειες.
Παρ’ όλα αυτά η κουλτούρα της διαφωνίας αυξήθηκε στη 10ετία του 1960, αυξήθηκε και κατά το 1970, αλλά και τώρα, είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
