Ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται για το φαίνεσθαι

Το πρόβλημα των Ελλήνων πολιτικών δεν συνίσταται μόνο στο πώς εκφράζονται στα διεθνή φόρα ή τι παρουσία επιδεικνύουν, αλλά το αν αυτά που λένε είναι πραγματικά και υλοποιήσιμα. Το αν ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε καλά ή όχι στη Νέα Υόρκη ή το αν χρειάζεται διερμηνέα λίγο ενδιαφέρει τους πολίτες, που σε καμία περίπτωση δεν εξαρτούν την τύχη τους από την εμφάνιση του εκάστοτε πρωθυπουργού. Αυτό για να ησυχάσει ο κ. Μεϊμαράκης που πιθανά θεωρεί πως μια δική του παρουσία θα κοσμούσε τη χώρα. Δεν είναι ούτε θέμα εμφάνισης, ούτε εντυπώσεων, αλλά πολύ περισσότερο θέμα υλοποίησης μέτρων λιτότητας/
Δεν είναι κάτι παραπάνω ή παρακάτω η τελευταία επαιτεία για ελάφρυνση ή “κούρεμα” του χρέους, όταν μάλιστα από πίσω βρίσκονται 11 εκατ. πολίτες που δεν καταδέχονται στην πλειοψηφία τους την επαιτεία. Δε είναι καν οι πύρινοι λόγοι για το ξεπέρασμα της κρίσης που εκτοξεύονται εκατέρωθεν ούτε οι διαξιφισμοί των κομμάτων στην ούτως ή άλλως υποβαθμισμένη θεσμικά Βουλή.
Είναι ότι όλα αυτά που λέγονται, αφενός δεν καλύπτουν τον Ελληνα πολίτη και αφετέρου δεν του γεμίζουν την τσέπη. Δεν είναι ούτε καν οι αλχημείες με τις υποψηφιότητες για την αρχηγία στην ΝΔ ούτε κατά διάνοια οι υπολογισμοί του κόστους από την αποχώρηση Λαφαζάνη από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα μικρά ποσοστά της Λαϊκής Συμμαχίας.
Η επικαιρότητα διανθίζεται από φαιδρότητες παντός είδους, από φήμες και διαδόσεις ή καφενείου φρασεολογία λίγο μετά τα τελευταία στημένα ντιμπέιτ. Θα έλεγα ότι οι πολίτες επιθυμούν απλά και μόνο κάποιος να τους εγγυηθεί για το μέλλον. Ελα όμως που δεν υπάρχει κανείς….
Στο τέλος τι μένει; Απλά η εντύπωση πως τίποτε δεν θα αλλάξει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Αυτό ενδιαφέρει περισσότερο τους πολίτες που γυρνούν την πλάτη στα κάθε λογής πολιτικά κουτσομπολιά. Πολίτες  που δεν κρίνουν τον πρωθυπουργό από το αν μιλά καλά ή όχι την Αγγλική γλώσσα αλλά από το αν αυτά που λέει τα πιστεύει και ο ίδιος.