» με τη μορφή της λογοτεχνίας και της ποίησης
Το κτήριο «Κωστής Παλαμάς» κτίστηκε στα μισά του 19ου αιώνα για να λειτουργήσει ως Λύκειο. Το 1985 ονομάστηκε «Κωστής Παλαμάς» και το 2002, με χρήματα του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» έγινε μια ριζική ανακαίνιση – εσωτερικά ως επί το πλείστον – και πήρε τη μορφή που έχει σήμερα.
Αισθάνθηκα χαρά σαν έμαθα πως η εκδήλωση της ΔΕΕΛ θα πραγματοποιηθεί στο νεοκλασικό κτήριο «Κωστής Παλαμάς», γιατί ήξερα την ύπαρξη του κτηρίου, και επίσης τη σχέση του Παλαμά με την Ελευθέριο Βενιζέλο!
Το μεσημέρι της Τετάρτης 22/3/2023 πραγματοποιήθηκε, στην ιστορική αίθουσα «Κωστής Παλαμάς», τιμητική εκδήλωση απoνομής μεταλλίων σε μέλη και φίλους της ΔΕΕΛ, από τον Abdallah Gasmi. Τυνήσιο ποιητή και συγγραφέα. Είναι επίσης ιδιοκτήτης και συντάκτης εφημερίδας με τίτλο “Al Diar”.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο και ζεστό καλοσώρισμα της Προέδρου κας Μπατάλια:
«Εντιμότατοι καλεσμένοι, αξιότιμοι κύριοι, φίλες και φίλοι της ΔΕΕΛ, είμαστε στην ευχάριστη θέση να υποδεχτούμε έναν μεγάλο ποιητή και συγγραφέα από την Τυνησία, τον κύριο Abdallah Gasmi και την κυρία Fatima Serif, επίσης ποιήτρια, εδώ στην ιστορική αίθουσα «Κωστής Παλαμάς» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θέλοντας να τιμήσουμε την Ποίηση, τον Πολιτισμό, τα γράμματα, τις τέχνες και τη φιλία και την ειρήνη, που ενώνει τους λαούς».
Ο κύριος Gasmi, που πήρε τον λόγο, και μετά από έναν σύντομο χαιρετισμό, κάλεσε την κυρία Μπατάλια, καθώς και τον κύριο Κατσίβελο, καθηγητή δραματικής τέχνης του Πανεπιστημίου της Αθήνας, και τους επέδωσε τιμητική πλακέτα.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με την επίδοση τιμητικών πλακετών σε μέλη της ΔΕΕΛ που έχουν προσφέρει σημαντικό έργο στην Ποίηση και τον Πολιτισμό. Στο τέλος έγινε ξενάγηση στους χώρους του κτηρίου και ειδικά στο γραφείο του Κωστή Παλαμά.
Όταν δρασκέλισα την πόρτα εισόδου και μπήκα στο γραφείο, ένα παράξενο συναίσθημα με διακατέλαβε! Σαν να είδα τη σιλουέτα του Ποιητή να κάθεται στο γραφείο του και να σηκώνεται για να μας υποδεχτεί. Μόλις μπήκαμε, τον είδα πάλι να ξανακάθεται και έπειτα να εξαφανίζεται.
Γύρισα το βλέμμα μου στην εικόνα του πάνω από το γραφείο και μου ήρθε στο μυαλό ένας στίχος που είχε γράψει για τον Βενιζέλο.
«Ναός σου πρέπει Εσέ αυστηρός με δωρικές κολώνες,
που πάνω στη μετώπη του βαθιά να σκαλιστή
για τους μελλούμενους καιρούς και τους πολλούς αιώνες:
-Ελευθερίω των Ελευτερωτή».
Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα με καταγωγή από το Μεσολόγγι. Το 1896 του ανέθεσαν τη σύνθεση του ύμνου των Ολυμπιακών Αγώνων. Από το 1897 και για 30 περίπου χρόνια, ήταν γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Θα κλείσω το γραφτό μου, με στίχους από ποιήματα που έγραψε για τον Βενιζέλο, όπως «Ο Επικήδειος» την ημέρα που «έφυγε».
Εσβυσε ο Μεγας. Μεγάλο ανάφτε, καθώς Εκεινος,
μνήμα, να είν άστρο, φως του η Αθήνα, δρόμος του η Κρήτη.
Του Ομήρου ο στίχος φωνή του πρέπει, δε φτάνει ο θρήνος…»
Θα τελειώσω με ένα ακόμα:
Μεγάλος είσαι. Κι αν περιμένεις,
γύρω ο λαός σου γνωρίζοντάς σε,
βάγια να στρώνει για να διαβαίνεις,
παιδί που θα ‘σαι !
Μεγάλος είσαι. Και θα πεθάνεις,
και θα σου φτύνει
κι ο τιποτένιος κι ο πεχλιβάνης
την τρανοσύνη…
Μόνο το ανάθεμα που θα στήσει
μια οργή στον ίσκιο, στα κόκαλά σου,
θα πάει σε ψήλος που θα θυμίσει
το ανάστημά σου.
Η εκδήλωση τελείωσε με μια μικρή δεξίωση με νόστιμα εδέσματα.
