Οι νεκροί από τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική ήταν μέχρι χθες βράδυ 74. Οι δυνατότητες του κράτους τελικά είναι πεπερασμένες. Σε μια ανείπωτη τραγωδία, αδυνατεί ν’ αντιδράσει και το ίδιο το επίσημο κράτος.
Τούτες τις ώρες του βουβού πόνου, που γράφονται τούτες οι γραμμές, η πολιτική περιαυτολογία είναι περιττή. Και η ιστορία απεχθάνεται το περιττό. Το αποστρέφεται.
Οι εικόνες είναι συγκλονιστικές στην Κινέτα, στο Μάτι, στη Ραφήνα. Γυρίζει το ρολόι της Ιστορίας ανάποδα;
Μέσα σε τούτο τον χαμό, μέσα στις φωτογραφίες των αγνοούμενων, μέσα στη στάχτη, μετρώ και ξαναμετρώ την απόσταση της Ραφήνας από το κέντρο της Αθήνας.
Μισή ώρα δρόμος…