Στο νησί μας καλλιεργούνται διάφορες ποικιλίες ελιές, με κυρίαρχες ποικιλίες τη κορωνέικη και τη χονδροελιά, τη λεγόμενη τσουνάτη.
Και στις δυο ποικιλίες υπάρχουν διαφορές σχετικά με τη γεύση, τους χυμούς τους, ανάλογα με τον τρόπο συλλογής, το υψόμετρο καλλιέργειας, σημαντικός παράγοντας είναι η χυμοποιοιση, (έκθλιψη), βέβαια θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ποια εποχή γίνεται η συλλογή, πώς συλλέγεται, πώς αποθηκεύεται προσωρινά μέχρι την έκθλιψη, σε ποιες θερμοκρασίες γίνεται η έκθλιψη.
Ισως είναι απαραίτητο η έκθλιψη του ελαιοκάρπου να γίνεται με ποιοτικά κριτήρια του καρπού, και σε διαφορετική γραμμή παραγωγής ώστε να μην επηρεάζεται η ποιότητα ελαιολάδου από κάποιον παραγωγό που δεν δίνει την απαιτούμενη προσοχή στη συλλογή του καρπού, πώς αποθηκεύεται, καθώς είναι απαραίτητο να αποθηκεύεται μακριά από το φως, τις υψηλές θερμοκρασίες και οπωσδήποτε σε ανοξείδωτα σκεύη ή σε σκουρόχρωμες γυάλινες φιάλες αλλά το κυριότερο και πιο σημαντικό είναι η έλειψη ταυτότητας του προϊόντος μέχρι να φτάσει στο ελαιοτριβείο, δηλαδή αν χρησιμοποιηθήκαν λιπάσματα, φυτοφάρμακα αν είναι βιολογικές πότε έγινε δακοκτονία, τι δολωματικοί ψεκασμοί έγιναν και πολλά αλλά.
Αλώστε η ποιότητα της καλλιέργειας αντικατοπτρίζεται στη γεύση του χυμού της ελιάς κατά ένα μεγάλο ποσοστό.
Σχετικά με την ποικιλία χονδροελιά ή τσουνάτη, εάν συλλεχθεί εγκαίρως, πριν αλλοιωθεί στα δίχτυα μας, δίνει ένα χυμό εξαιρετικά φρουτώδη με μια υπέροχη ελαφριά γλύκα που ταιριάζει ξεχωριστά σε κάθε πιάτο της ελληνικής κουζίνας και όχι μόνο, καθώς μερικές μόνο σταγόνες στο πιάτο, μας δίνει μια υπέροχη βελούδινη γεύση στα μαγειρευτά, στα βραστά λαχανικά, στα ψητά κρέατα, στα όσπρια, στις σαλάτες, μόνο σε μερικά ψάρια συναντά κάποιες δυσκολίες, καθώς μερικά ψάρια είναι δύσκολα.
Οσο δε για τη ποικιλία κορωνέικη, ο χυμός που παράγεται είναι έντονα φρουτώδης, ελαφρά πικρός, και πικάντικος. Αυτός ο συνδυασμός γεύσεων διεγείρει εκμαυλίστικά τους γευστικούς κάλυκες και μας ταξιδεύει σε γευστικά μονοπάτια, με τη βελούδινη γεύση μιας ανείπωτης νοστιμιάς και γαστρονομικής απόλαυσης! Και πού δεν ταιριάζει; Σε σαλάτες, σε βραστά λαχανικά, σε όσπρια, στα ψητά, ακόμα και σε ένα δυνατό ψάρι. Αρκούν μόνο μερικές σταγόνες από τον υπέροχο πράσινο χρυσό.
Το τελευταίο καιρό η πολιτεία αποφάσισε να δώσει στον καταναλωτή την ευκαιρία να γνωρίζει στα εστιατόρια ποιας ποικιλίας ελαιόλαδο καταναλώνει για τη σαλάτα και ποιος είναι ο παραγωγός ή ο συσκευαστής του ελαιολάδου! Ωστε η γευστική εμπειρία του να είναι πιο αντικειμενική και οπωσδήποτε πιο επιλεκτική.