Ο πρίντζιπας και η… Χιλιομουδού

Eνα κείμενο που αναφερόταν στην ίδρυση των Ταχυδρομείων της Κρητικής Πολιτείας μου έφερε στον νου μια αληθινή ιστορία που μου διηγήθηκε πριν πολλά χρονιά γέρος Αποκορωνιώτης συγγενής του καπετάνιου που θα αναφερθώ. Είχαν καταλαγιάσει οι επαναστάσεις κατά των Τούρκων και ο Πρίγκιπας Γεώργιος είχε εγκατασταθεί στα Χανιά και οι αρμόδιοι οργάνωναν την διοίκηση και προσελάμβαναν υπάλληλους. Ενας καπετάνιος Αποκορωνιώτης που δεν είχε στον ήλιο μοίρα σκέφθηκε να πάει στον Πρίγκιπα μπας και τον βολέψει κάπου να ζήσει κι αυτός.
Με τα πολλά τον παρουσίασαν και ο καπετάνιος του λέει: «Πριντζιπα μου έφαγα τη ζωή μου να πολεμώ τσι Τούρκους και βιός δεν έκαμα. Βάλε με να ’σαι καλά, και εμένα κάπου να μπορέσω να ζήσω».
0 Γεώργιος τον ρώτησε τι ξέρει για να δει που θα τον “βολέψει”. Δεν είχε όμως ούτε γραμματικές ούτε άλλες πέρα από τα κτηνοτροφικά γνώσεις ο γέρος μας και έλαβε την απάντηση πως δεν μπορεί να του υποσχεθεί τίποτα εκτός κάποιους ταχυδρόμους που θα πάρουνε στη νέα υπηρεσία και τον έστειλε να τον πληροφορήσουν ποτέ θα είναι η επιτροπή για την πρόσληψη στα Χανιά.
Ηρθε η ήμερα εκείνη και ένας… εξεταστής άρχισε να τονε ρωτά. Καπετάνιο πες μας πού είναι το Λονδίνο.
– Δεν κατέω μωρέ κοπέλι τουτονά.
– Πες μας τουλάχιστο για το Παρίσι πού είναι.
– Επαδά κοντά στον Αποκόρωνα είναι, στο Ρέθεμνος;
– Οχι καπετάνιο, στη Γαλλία.
Αλλη ερώτηση για τη Βιέννη δεν γνώριζε ούτε την Αυστρία φυσικά, όποτε λέει και ο καπετάνιος στον εξεταστή:«Να σε ρωτήσω μωρέ κοπέλι κι εγώ κάτι». Λέγε, του απαντά. «Κατέεις πού ειναι η Χιλιομουδού;» Οχι, του λέει, είναι σε άλλη χώρα;
«Όι μωρέ, επά παραπέρα είναι και δεν τη κατέεις και εγώ θα κατέω το Παρίσι και το Λονδίνο απούναι στου διάολου τη μάνα;»
Δεν θυμάμαι να μου ανέφερε ο απόγονός του, αν τελικά διορίστηκε.